Σε μια μικρή πόλη είναι σύνηθες το φαινόμενο διάφοροι συνταξιούχοι, χομπίστες κλπ, χωρίς στοιχειώδη μόρφωση και καλλιέργεια, να παριστάνουν τους δημοσιογράφους και να γοητεύονται από το γεγονός ότι μετά από μια ζωή ανωνυμίας, ξαφνικά έχουν δημόσιο λόγο και κάποιοι (αντίστοιχα ανεπαρκείς, απαίδευτοι και αστείοι) τοπικοί παράγοντες, από την ίδια δεξαμενή της μικρής κοινωνίας, ασχολούνται μαζί τους.
Αλλά όταν φτάνουν να χυδαιολογούν εναντίον άλλων προσώπων ή κοινωνικών ομάδων, με τον χαρακτηριστικό ανοίκειο, ανορθόγραφο, ασύντακτο και άθλιο λόγο, αυτός που φταίει είναι μάλλον όσοι κρατικοί φορείς τους επιτρέπουν να παρασιτούν σε βάρος της κοινωνίας, της οικονομίας και της δημοκρατίας…
Αντιμέτωπη με ένα κρίσιμο θέμα ήρθε η ΔΗΣΥ με αφορμή το νομοσχέδιο για την νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου. Η ΔΗΜΑΡ, όπως ανέφερε σε ανάρτησή του και ο Χρήστος Γκαρμπούνης που συμμετείχε στην πρόσφατη Κ.Ε., “έσπασε” σε νεκρό χρόνο τη γραμμή για καταψήφιση προοδευτικών νομοθετημάτων ασχέτως της στάσης των ΑΝΕΛ και ο Θ. Θεοχαρόπουλος δήλωσε ότι θα την υπερψηφίσει. Το ίδιο κάνει το Ποτάμι.
Η ΔΗΣΥ είχε την ίδια γραμμή με τη ΝΔ αλλά ίσως ξέχασε ότι στην κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου όταν το ΠΑΣΟΚ διαφωνούσε, αναλάμβαναν άλλοι να ψηφίσουν υπερυσυντηρητικά νομοθετήματα. Άλλωστε ενώ φουντώνει η συζήτηση για την κεντροαριστερά πρέπει να δείχνει έμπρακτα ότι ανήκει εκεί. Τελικά ο ελιγμός των ΑΝΕΛ έστειλε τη μπάλα στο γήπεδο της αντιπολίτευσης που τώρα θα δοκιμάσει τη συνοχή της.
Η ΔΗΣΥ πάντως έχει μπροστά της και ένα σοβαρό οργανωτικό και πολιτικό μαραθώνιο μέχρι την ανασύνθεση του χώρου και με τον κίνδυνο των φυγόκεντρων τάσεων. Τοπικά κυρίως τρεις υποψηφιότητες θα απασχολήσουν τα στελέχη της παράταξης ενώ είναι γεγονός ότι δεν έχουν σχηματοποιηθεί οι ομάδες οριστικά. Πάντως οι ομαδοποιήσεις έχουν πια πολύ διαφορετικά χαρακτηριστικά από το παρελθόν.
Σε αντίθεση με τη ΝΔ που κουβαλά τις ασθένειες του παρελθόντος. Από την επομένη των εκλογών και μέχρι σήμερα το μοναδικό θέμα συζήτησης είναι μονίμως ποιοι θα στελεχώσουν τα ψηφοδέλτια του κόμματος και όχι πώς θα παράξει πολιτική. Η συζήτηση περιπλέκει όσους θέλουν και όσους δεν θέλουν, όσους θα είναι και όσους θα ήθελαν να είναι στο ψηφοδέλτιο. Ο μόνος σίγουρος εφόσον το επιθυμεί είναι ο Α. Κοντός γιατί, ρεαλιστικά, αυτός συνεχίζει να εκπροσωπεί μονοπωλιακά τη ΝΔ στην περιοχή και να διατηρεί αυτούσια την πολιτική του ισχύ, χωρίς αντίπαλο δέος.
Θετικό ότι οι φορείς στη Θράκη προσφεύγουν εναντίον των διοδίων στην Εγνατία Οδό, που είναι πλήγμα για την περιοχή. Δυστυχώς όταν οι κινήσεις πολιτών προειδοποιούσαν και καλούσαν σε συστράτευση για τα διόδια της Εγνατίας, οι φορείς ήταν απόντες. Είτε επειδή τότε συμπολιτευόντουσαν και τώρα αντιπολιτεύονται, είτε επειδή αδιαφορούσαν μέχρι να φτάσουν τα διόδια δίπλα στο σπίτι τους. Σε κάθε περίπτωση αποδείχτηκαν ανεπαρκείς.