Συχνά, οι μειονοτικοί βουλευτές στη Θράκη κατηγορούνται από το πλειονοτικό στοιχείο και τον Tύπο ότι έχουν ιδιαίτερα στενές σχέσεις ως και απόλυτη καθοδήγηση από το Τουρκικό Προξενείο Κομοτηνής, σε πολλές περιπτώσεις όχι άδικα. Περιπτώσεις συγκεκριμένων  πολιτικών  διατηρούσαν συνειδητά αποστάσεις και αυτονομία,  έχουν υπάρξει,  έστω και λίγες.

Αλλά ανοιχτή και δημόσια επίθεση ενός βουλευτή σε βάρος του Τούρκου Προξένου για παρεμβάσεις στα εσωτερικά ζητήματα της χώρας δεν έχει υπάρξει ποτέ. Υπό την έννοια αυτή, το περιστατικό με τον Βουλευτή Ροδόπης Ιλχάν Αχμέτ και όσα ανέφερε ήταν τόσο πρωτόγνωρο όσο και αξιέπαινο για την τόλμη και την καθαρότητα της δήλωσης. Σε ένα δεύτερο επίπεδο, η πολεμική εναντίον του Δημάρχου Ιάσμου Οντέρ Μουμίν από τους ίδιους κύκλους, ίσως να υποκρύπτει αντίστοιχη αποστασιοποίηση, ίσως και μάχη εσωτερικής κατανομής ισχύος στους κόλπους της μειονότητας.

Κι όμως, τη στιγμή που ο Ιλχάν Αχμέτ υπερασπίστηκε την πολιτειακή αυτοτέλειά του ως βουλευτή έναντι ενός διπλωμάτη ξένου κράτους, και δέχτηκε ανοιχτές απειλές,  κάποιοι επαγγελματίες “πατριώτες” της Θράκης και “πολέμιοι” του Προξενείου και των “μηχανισμών της Άγκυρας”, μάλλον δεν αντέδρασαν ! Και ισχύει σε μεγάλο βαθμό και για τον Τύπο της περιοχής, που σε αρκετές περιπτώσεις υποβάθμισε  το θέμα.

Eρωτήματα υπάρχουν και για τα κόμματα: Καταρχάς για το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, από όπου μεμονωμένες δηλώσεις στήριξης υπήρξαν αλλά επισήμως το ίδιο το κόμμα του βουλευτή δεν προέβη σε μια επίσημη και δημόσια δήλωση συμπαράστασης και υποστήριξης. Ενδιαφέρον το δίχως άλλο ! Διάφοροι πολιτικοί παράγοντες της περιοχής και της μειονότητας επίσης σώπασαν.

Αλλά και τα υπόλοιπα κόμματα σώπασαν δεν σχολίασαν. ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ κατά τόπους θα έπρεπε να είχαν τοποθετηθεί καθώς πρόκειται για εξόχως πολιτικό και θεσμικό ζήτημα της Θράκης. Ειδικά για τον ΣΥΡΙΖΑ, ο κόσμος του θα ήθελε να ακούσει την ανάλυσή του.. Στυλιανίδης και Χαρίτου στάθηκαν στο πλευρό του Ιλχάν Αχμέτ αλλά πέραν τούτου ουδέν ενώ στην Ξάνθη δσν ακουστηκε το παραμικρό.

Δεν είναι σύνηθες να έχουμε ένα μειονοτικό βουλευτή που καταγγέλλει παρεμβάσεις του Προξενείου στα εσωτερικά της χώρας και τους περισσότερους να σιωπούν . Αυτό βέβαια, δείχνει χωρίς περιστροφες τη  μικροκομματική και πρόσκαιρη προσέγγιση, αν κρίνουμε μάλιστα και από το γεγονός ότι κόμματα της Ελληνικής Βουλής συνομιλούν και καλοδέχονται πλέον υποψήφιους του DEB -που χαρακτηρίζεται ακραίο και εθνικιστικό. Αυτό δείχνει ότι τα επίπεδα των “εθνικά ευαίσθητων” της περιοχής έχουν πέσει μια ταχύτητα στο βωμό της πολιτικής σκοπιμότητας και της συστηματικής διγλωσσίας.

Μία είναι η λύση για την άρση της απομόνωσης και αυτή είναι η έκφραση της μειονότητας με ιδεολογικά και πολιτικά χαρακτηριστικά. Όποιος δεν υποστηρίζει κάτι τέτοιο και θεωρεί ότι η μειονότητα πρέπει να στοιχίζεται πίσω από το Προξενείο, συνυπογράφει την περιχαράκωση και τον περιορισμό των συμπολιτών μας  σε πολίτες Β΄Κατηγορίας. Και νομιμοποιεί το Προξενείο και άλλους παράγοντες να συναλλάσονται με πολιτικάντηδες και να “ορίζουν” τη μειονοτικό ψήφο, νοθεύοντας την πολιτική εκφραση όλης της κοινωνίας στη Θράκη.