Άλλη μια αθηναϊκή εφημερίδα, η πολλοστή εδώ και καιρό, ασχολείται με το προσφιλές σπορ της στελέχωσης ψηφοδελτίων της ΝΔ για πιθανές εκλογές και, όπως όλα, αναφέρει για την Ξάνθη ως δεδομένο, το Μιχάλη Πουσπουρίκα. Πρόκειται για τα “Παραπολιτικά” και η νέα αυτή αναφορά δεν προκαλεί έκπληξη.
Ερωτηματικά προκαλεί το γεγονός ότι το γνωστό στέλεχος και πρώην Πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ, είναι πάντα το όνομα που συζητείται στην Αθήνα, αυτό που συζητούν πάντα και στην περιοχή αλλά ο ίδιος δεν εκδηλώνει ποτέ την πρόθεση να εμπλακεί με την κεντρική πολιτική…
Μέσα στην παραζάλη των ημερών και τις ακρότητες της πολιτικής αντιπαράθεσης, στο επίκεντρο βρέθηκε και το Μουσείο του Νίκου Μπελογιάννη, για το οποίο ο καθένας είχε κάτι να πει με αποτέλεσμα η συζήτηση να ρέπει σε “μετεμφυλιακές πληγές” που έχουν κλείσει οριστικά και αμετάκλητα, τόσο το ’74 όσο και ’81.
Όλα τα άλλα είναι περιττά στις ημέρες που ζούμε και δεν έχει κάποιος να φοβηθεί κάτι. Πολύ περισσότερο όταν βλέπει κανείς το ΚΚΕ να βρίσκεται στην εκδήλωση και να μην αντιδικεί (που είναι η δυσκολότερη σύγκλιση με το ΣΥΡΙΖΑ) τότε καταλαβαίνει κανείς ότι η υπόθεση αυτή δεν προσφέρεται για διχασμούς αλλά μάλλον για συμφιλίωση -όλων- με το παρελθόν. Αρα ας μην φοβούνται κάποιοι ότι θα ξαναγραφτεί η ιστορία, αυτά έχουν κλείσει, όπως και η όποια θέση του Μπελογιάννη μέσα στο μεταπολεμικό γίγνεσθαι που έχει σχηματιστεί εδώ και 35 χρόνια άρα δεν αλλάζει κάτι σήμερα.
Και σαν να μην υπάρχουν άλλα προβλήματα επιχειρεί να εμφανιστεί στο προσκήνιο ο Κώστας Σημίτης, αφού απέτυχαν μια σειρά από προσπάθειές του να επηρεάσει τα πολιτικά πράγματα -και είναι γνωστό ότι δεν αντέχει την πολιτική απομόνωση. Όμως η παρουσία του δεν έχει να προσθέσει κάτι παρά να δράσει διαλυτικά, ειδικά για το χώρο της κεντροαριστεράς.
Πόσο μάλλον όταν ο Πρωθυπουργός, του οποίου οι Υπουργοί μπαινοβγαίνουν σε φυλακές ή σε εισαγγελείς για σκάνδαλα και μίζες, ή όταν η θητεία του έχει συνδυαστεί με το σκάνδαλο του χρηματιστηρίου, τα swaps της Goldman Sachs και τα πλαστά στοιχεία για την είσοδο στο ευρώ, αυτός επιχειρεί να κάνει υποδείξεις στο πολιτικό προσωπικό . Με λίγα λόγια δεν υπάρχει καλύτερο δώρο για τον Τσίπρα, από το να τον αντιπολιτεύεται ο Σημίτης. (κάποιοι άλλοι πιο σώφρονες αποφεύγουν να τον αντιπολιτευτούν και αφήνουν στο ΣΥΡΙΖΑ να κάνει τα δικά του λάθη)
Ο καθένας είχε τις ευκαιρίες του στο πολιτικό σύστημα και ο συγκεκριμένος πρώην Πρωθυπουργός είχε τις περισσότερες από κάθε άλλο πολιτικό της μεταπολίτευσης αλλά απέτυχε, ειδικά σε αυτό που κυρίως ευαγγελίστηκε, δηλαδή τον εκσυγχρονισμό, που ως έννοια έκτοτε γελοιοποιήθηκε. Τα αποτελέσματα είναι ορατά και σήμερα και, παρότι δεν είναι ο αποκλειστικός υπεύθυνος, έχει καθοριστική συμβολή. Η αφίσα από μόνη της λέει πολλά για την επίπλαστη σημιτική lifestyle ευδαιμονία….
