Για άλλη μια φορά σε αθηναϊκό δημοσίευμα το όνομα του Μιχάλη Πουσπουρίκα εμφανίζεται ως αυτός που προωθείται από τα κεντρικά για το ψηφοδέλτιο της ΝΔ, όταν γίνουν εκλογές. Ο ίδιος επιμένει πάντως να μην εκδηλώνει καμία πρόθεση για να εμπλακεί αλλά και να μην σχολιάζει όλα αυτά τα δημοσιεύματα, μετά την Καθημερινή και τη Βραδυνή, τώρα και στη Real Νews, δηλαδή τρεις εφημερίδες κατά τεκμήριο σοβαρές που απηχούν τις θέσεις της συντηρητικής παράταξης.
Αυτό δεν μπορεί να έχει πολλές εξηγήσεις. Είτε πράγματι συμβαίνει κάτι, είτε πέφτουν έξω συμπτωματικά δύο τουλάχιστον δημοσιογράφοι με πολύ καλή πληροφόρηση από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Σε κάθε περίπτωση, ο γνωστός οικονομολόγος, πρώην Πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ και της ΤΟ με θητεία στα κεντρικά όργανα, φαίνεται να έχει πολύ ισχυρές προσβάσεις στο κόμμα της ΝΔ. Αλλά αν συνεχιστούν αυτά τα δημοσιεύματα θα αρχίσουν να αισθάνονται άβολα όσοι έχουν εκδηλώσει ανοιχτά το ενδιαφέρον τους…
O Λουκιανός Κηλαηδόνης έφυγε, μάλλον νωρίς. Εξέφρασε μια γενιά νεότερη από εμάς με τα πολλά της βιώματα, και μετέφερε στις επόμενες γενιές τη νοσταλγία και την ευγένεια στην καλλιτεχνική έκφραση. Ένας καλλιτέχνης που έγραψε ιστορία με τη μεγαλύτερη καλλιτεχνική συνάθροιση όλων των εποχών στη Βουλιαγμένη, όταν 100.000 κόσμου ανταποκρίθηκαν σε ένα μαγικό κάλεσμα για περίφημο πάρτυ. Ο Κηλαηδόνης ήταν από αυτούς που είχαν δεσμούς με την περιοχή καθώς ήταν καρδιακός φίλος ενός Ξανθιώτη που έφυγε πολύ πρόωρα, του -συμφοιτητή του- αρχιτέκτονα Νίκου Μιχαηλίδη.
Είτε κομψά, είτε άκομψα, τα σενάρια για τη δραχμή έρχονται στο προσκήνιο και πάλι. Η άποψή μας είναι ότι αν υπήρχε μια μικρή πιθανότητα να συζητήσει κάποιος ρεαλιστικά το 2010, μετά από 7 χρόνια αιματηρών θυσιών του ελληνικού λαού (και παρόλο που δεν υπάρχει αρκετό φως στην άκρη του τούνελ) πρακτικά θα οδηγούσε σε νέα, πιο επώδυνα, μνημόνια με άγνωστη την προοπτική να επανακάμψει η οικονομία και η κοινωνία. Όχι απίθανη αλλά άγνωστη.
O Γ. Δραγασάκης είχε πει από το 2012: “Επιστροφή στη δραχμή στο πλαίσιο της ΕΕ, με τους υφιστάμενους συσχετισμούς, από την άποψη των εργαζόμενων τάξεων, σημαίνει συνέχιση της άγριας λιτότητας με άλλα μέσα. Ακριβώς γι’ αυτό πιστεύω ότι, αν υπάρξει μεθόδευση ή πρωτοβουλία για την έξοδο της Ελλάδας από το Ευρώ, αυτή δεν θα προέλθει από την αριστερά αλλά από απειλούμενα τμήματα της ελληνικής οικονομικής ολιγαρχίας”. Και είναι εντυπωσιακό ότι σήμερα αυτά τα σενάρια διακινούνται από τα πλέον συντηρητικά κομμάτια της οικονομικής θεωρίας..
