Η υπόθεση με τα νέα επεισόδια που διαλαμβάνονται στο χώρο της Πολυτεχνικής Σχολής με επίκεντρο τον Καθηγητή Γ. Παύλου είναι μια στενάχωρη υπόθεση για την ακαδημαϊκή κοινότητα. Είναι αλήθεια ότι το Πανεπιστήμιο επιχειρεί να επιλύσει από τη δική του πλευρά το πρόβλημα, εσωτερικά, καθώς έχει ταλαιπωρηθεί από αυτή την υπόθεση. Για το λόγο αυτό υπάρχει ΕΔΕ που περιλαμβάνει μια σειρά από ζητήματα.
Ο βίος και η πολιτεία του συγκεκριμένου Καθηγητή έχουν συζητηθεί αρκετά, έχουν απασχολήσει και τον τύπο και ο καθένας για τον εαυτό του έχει σχηματίσει μια άποψη. Σε δεύτερο επίπεδο όμως η εισβολή μιας ρητορικής ακραίας και επικίνδυνης σε ένα χώρο γνώσης είναι το σοβαρό πρόβλημα. Η ποινικοποίηση της ακαδημαϊκής ζωής είναι επακόλουθο όλων αυτών, απειλεί έμμεσα το άσυλο και οι πληροφορίες της στήλης αναφέρουν ότι η διοίκηση του Πανεπιστημίου έχει μοιραστεί τις ανησυχίες της με τις Εισαγγελικές αρχές.
Η υποκριτική έκπληξη κάποιων για την έγκληση του ΕΒΕ σε βάρος μας που τέθηκε στο αρχείο δεν μπορεί να κρύψει τα πραγματικά δεδομένα. Βέβαια οποιοσδήποτε πρωτοετής φοιτητής Νομικής γνωρίζει ότι το νομικό πρόσωπο του ΕΒΕ δεν μπορεί να είναι παθητικό υποκείμενο σε αδίκημα τιμής, άρα η έγκληση είναι απαράδεκτη ενώ η αρμόδια Εισαγγελέας την απέρριψε και ως αβάσιμη. Βέβαια, αν και σχετικά ασήμαντη όσο και ξεκάθαρη η υπόθεση, ίσως να μαρτυρά ότι οι φωνασκίες δείχνουν μια ενόχληση που σχετίζεται με το μέλλον.
Πολιτικά βέβαια αυτό που αναδείχτηκε είναι ότι η υπόθεση της Αναπτυξιακής και οι πολιτικές και ποινικές ευθύνες που τη συνοδεύουν προκαλεί πάντα πολύ μεγάλη ενόχληση. Την Τρίτη έχουμε εξάλλου μια πολύ ενδιαφέρουσα δίκη για το ίδιο θέμα στο Εφετείο της Κομοτηνής αλλά είναι γεγονός ότι η Δικαιοσύνη δεν έχει ασχοληθεί ιδιαίτερα με αυτό το τεράστιο θέμα παρότι έχει φτάσει και στη Βουλή. Και είναι απορίας άξιο ότι δεν έχει ελεγχθεί, όπως συνέβη με την ΕΑΠΑΞ γιατί είναι μια απαίτηση όταν πρόκειται για εταιρίες δημοσίου συμφέροντος. Και είναι και άδικο κάποιοι να έχουν καταστραφεί και κάποιοι άλλοι να σφυρίζουν αδιάφορα…
Είναι πράγματι εντυπωσιακά τα μηνύματα που πήραμε από φίλους και η έκπληξη αρκετών για το αφιέρωμά μας στην αιχμαλωσία του Δ’ΣΣ το 1917 στη Γερμανία, την εξέγερση και τη συμμετοχή στην επανάσταση της Ρόζας Λούξεμπουργκ ! Μοιάζει ασύλληπτο με τα σημερινά δεδομένα αλλά όταν συνταρακτικές αλλαγές διαδραματίζονται σε επίπεδο εθνικό ή διεθνές, η συμβατική γραμμική ανάγνωση των εξελίξεων δεν απαντά στα αγωνιώδη ερωτήματα και ο καθένας κάνει τις δικές του υπερβάσεις για να ανταποκριθεί στις προκλήσεις.
Έτσι και σήμερα από την ανάποδη. Το τοπίο στη διεθνή σκηνή είναι σε πολύ κρίσιμη φάση και η ανθρωπότητα μπαίνει σε αχαρτογράφητα νερά, όπως έδειξαν όσα συνόδευσαν την ορκομωσία Τραμπ στην Αμερική. Είναι εντυπωσιακό ότι άνθρωποι που προέρχονται από την άκρα Αριστερά μεταχειρίζονται το CNN, αξίες και και πρόσωπα που έχουν συνδεθεί με το αμερικανικό κατεστημένο προκειμένου να εκφράσουν την αγωνία τους για όσα διακυβεύονται στις ΗΠΑ. Αυτό δεν θα μπορούσε να το διανοηθεί κάποιος πριν από χρόνια αλλά δείχνει ότι οι εξελίξεις του 2017 είναι ικανές να αλλάξουν το τοπίο που ο πλανήτης θεωρούσε δεδομένο εδώ και 70 χρόνια.
Αυτό δείχνει πολύ εύγλωττα και η εικόνα που κυκλοφόρησε στο FB στην επέτειο του θανάτου του Λένιν και των 150 ετών από τη συγγραφή του Κεφαλαίου του Μαρξ και τίτλο “περιμένοντας να ωριμάσουν οι συνθήκες”
