Δεν θα μπορούσε να υπάρξει καλύτερη και πιο ηχηρή απάντηση στις ρατσιστικές μειοψηφίες από την ανακοίνωση του Διδασκαλικού Συλλόγου. Και αυτό γιατί κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι εκφράζει την κυβέρνηση ή οποιοδήποτε κόμμα όπως μαρτυρούν οι συσχετισμοί στο Σύλλογο. Η ανακοίνωση του Διδασκαλικού απηχεί τις αυτονόητες θέσεις όλης της εκπαιδευτικής κοινότητας χωρίς χρώματα και προτιμήσεις.
Η ανακοίνωση αυτή βέβαια εκθέτει και όσους επιχείρησαν να διαστρεβλώσουν τις δημοκρατικές διαδικασίες ή το δικαίωμα των εκλεγμένων αντιπροσώπων που εκφράζουν το Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων, για να ικανοποιήσουν ταπεινά ένστικτά ή κομματικές σκοπιμότητες που δεν είχαν θέση. Κυρίως όμως είναι μια πολύ σημαντική παρέμβαση που λέει ότι η αντίθεση σε αυτή τη μαύρη ρητορική πρέπει να διατυπώνεται από όλους τους δημοκρατικούς πολίτες. Όσοι ορίζουν τον εαυτό τους εκτός, έχουν κάνει τις επιλογές τους και όσο και αν προσπαθούν να συγκαλυφθούν είναι ξεκάθαρα ρατσιστές.
Γράψαμε χθες για το απίστευτο που συμβαίνει με το ελληνικό Ποδόσφαιρο το οποίο άρχισε α προσγειώνεται στη σοβαρότητα και να “αντέχεται”, μόλις έμεινε, ουσιαστικά, ακέφαλο και χωρίς διοίκηση. Οι πάντες έχουν βγάλει τα συμπεράσματά τους ενώ είναι σε εξέλιξη μια δημόσια πλειοδοσία διαφθοράς για το χρηματισμό των εκλεκτόρων της επόμενης διοίκησης.
Το επόμενο ενδιαφέρον επεισόδιο είναι ότι ο Υπουργός ζητά να μην γίνουν αυτές οι εκλογές αλλά να υπάρξει διοίκηση διορισμένη από την Uefa και μακρόχρονη επιτροπεία ως τη μόνη λύση. (αλήθεια αν δεν γίνουν οι εκλογές οι “μίζες” επιστρέφονται;) Πριν από ένα χρόνο θα έμοιαζε απίστευτο αλλά τώρα, όλοι γνωρίζουν ότι είναι η μόνη λύση για να συνεχιστεί αυτό το μικρό θαύμα στον υπόκοσμο του ποδοσφαίρου. Αλλά ας περιμένουμε…
Η επιδεικτική αναίδεια του Κεντρικού Τραπεζίτη στην Επιτροπή της Βουλής, οι παραδοχές ότι έχει ενεργήσει εξωθεσμικά, οι χονδροειδείς εκφράσεις σε βάρος του Προβόπουλου οι προφανείς ανακρίβειες και στοιχεία που προσπάθησε να αποκρύψει είναι σοβαρά πολιτικά ζητήματα. Αλλά το γεγονός ότι παραδέχτηκε πως υπονόμευσε συστηματικά έναντι των Ευρωπαίων, τη δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνησης της χώρας του, στην πιο κρίσιμη στιγμή της ύπαρξής της, καθιστούν την παραμονή του Στουρνάρα στη θέση αυτή (και με σκάνδαλα να τον πιέζουν) προβληματική για τη χώρα και τα συμφέροντά της αλλά και για τη δημοκρατία.
