Καθώς ολοκληρώνεται η προεκλογική εκστρατεία, διαμορφώνεται μια τελική, αλλά πάντα ασαφής, εικόνα για τη δυναμική των κομμάτων.
Ο ΣΥΡΙΖΑ σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις έχει οριακό προβάδισμα αλλά τόσο μικρό ώστε να εντάσσεται στα όρια του στατιστικού λάθους. Τα ποιοτικά στοιχεία, οι αναγωγές των αναποφάσιστων και η αυξανόμενη συσπείρωσή του -εμφανής κοινωνικά- του δίνουν πολύ περισσότερες πιθανότητες από τον αντίπαλο .
Στη ΝΔ η εικόνα δεν είναι πολύ διαφορετική, έχει επιτύχει μια εξαιρετική συσπείρωση, λόγω της οσμής εξουσίας αλλά από μόνη της δεν αρκεί και το πρόβλημά της είναι ότι ο αρχηγός της, παρότι πλεονεκτεί στο γεγονός πως δεν είναι Σαμαράς, συσπειρώνει το κοινό της ΝΔ αλλά δυσκολεύεται να απευθυνθεί στο κέντρο . Πάντως έχει φροντίσει να «κρύψει» τα αντιπαθή στελέχη τύπου Άδωνι, σε αντίθεση με το ΣΥΡΙΖΑ που μοιάζει να μην έχει κεντρικό επικοινωνιακό συντονισμό και πάσχει στην εικόνα των στελεχών, σε αντίθεση με τις εμφανίσεις του Τσίπρα που είναι το ξεκάθαρο ατού που «παίζει» στις εκλογές.
Παραμένει το προβάδισμα ΣΥΡΙΖΑ και αν κάτι αποτύχουν να καταγράψουν οι δημοσκοπήσεις θα είναι το ντεμαράζ του ΣΥΡΙΖΑ και του Τσίπρα, η αύξηση της συσπείρωσής του, συνεπεία και των μεγάλων του συγκεντρώσεων, που θα μπορούσαν να του δώσουν πιο καθαρή νίκη και να διαψεύσουν τις εταιρίες. Προφανές είναι πάντως ότι αν αυτό συμβεί δεν θα οφείλεται, σε προσπάθεια χειραγώγησης αλλά σε επιχειρησιακή αποτυχία ενώ οι 108.000 νέοι ψηφοφόροι προφανώς και κινούνται προς τα αριστερά.
Οι μικρότεροι
Το κόμμα των νεοναζί, τουλάχιστον δημοσκοπικά δεν απειλείται για την τρίτη θέση ενώ και η ομολογία της πολιτικής ευθύνης για τη δολοφονία Φύσσα δεν έγινε τυχαία αλλά έχει σαν στόχο να συσπειρώσει ένα κομμάτι του υπερσυντηρητικού κόσμου και να κλείσει διαρροές προς τη ΝΔ, με την επίκληση του «κομμουνιστικού κινδύνου». Με ευθύνες της κυβέρνησης Σαμαρά είναι πια αργά για να απονομιμοποιηθεί ηθικά η βία της εγκληματικής συμμορίας και δύσκολο να χάσει την τρίτη θέση. (Η ομολογία βέβαια, είναι πιθανό ότι θα στοιχίσει ποινικά αν ποτέ οδηγηθεί στο ακροατήριο για τις δολοφονίες που διαπράχθηκαν)
Το Ποτάμι τόσο δημοσκοπικά όσο και κοινωνικά φαίνεται ότι δεν κινείται στα ίδια επίπεδα με το Γενάρη. Προσδοκούσε άνοδο, είναι σαφές, αλλά φαίνεται δύσκολο και σε αυτό έχει παίξει ρόλο το γεγονός ότι πλέον προβάλλεται ιδιαίτερα το ΠΑΣΟΚ στα Μέσα όσο και γιατί δεν έχει διαμορφώσει ένα ξεκάθαρο πολιτικό στίγμα που θα το κατατάσσει με μεγαλύτερη σαφήνεια στο πολιτικό τόξο. Σε αντίθεση με το ανταγωνιστικό ΠΑΣΟΚ, το Ποτάμι συμπιέζεται από το διπολισμό του ΣΥΡΙΖΑ με τη ΝΔ.
Το ΚΚΕ δεν έχει να χάσει κάτι αλλά μόνο να κερδίσει από αυτή τη συγκυρία και την στροφή του ΣΥΡΙΖΑ στο ρεαλισμό, άρα θα δει τα ποσοστά του να ανεβαίνουν έστω και λίγο καθώς παραμένει η σταθερή δύναμη στο χώρο της Αριστεράς.
Οι ΑΝΕΛ παραμένουν ένα ερωτηματικό. Σίγουρα, η απουσία πολιτικής βάσης, μετά την κατάρρευση της αντιμνημονιακής ρητορικής δημιουργεί πρόβλημα στη συσπείρωση του κοινού της. Το κοινό βέβαια κρίνει με τα δικά του κριτήρια και επικοινωνιακά είναι ένα κόμμα που κινήθηκε πολύ έξυπνα. Δεν θα είναι έκπληξη ούτε να μείνει εκτός Βουλής πολύ οριακά αλλά ούτε να προσεγγίσει το 4 %, όπως συνέβη το Γενάρη που βρέθηκε πάνω απ΄το ΠΑΣΟΚ, διαψεύδοντας τις δημοσκοπήσεις που τους ήθελαν εκτός Βουλής.
Δεν έχει πιο κάτω για το ΠΑΣΟΚ
Το ΠΑΣΟΚ, σε αυτά τα χαμηλά επίπεδα δεν απειλείται πλέον από το ΣΥΡΙΖΑ. Είναι αξιοπερίεργη η επίδοση που θα έχει δεδομένου ότι έχει απαλλαγεί από το Βενιζέλο (τουλάχιστον στα μάτια της κοινής γνώμης αφού έχει «κρυφτεί») και ότι απολαμβάνει εντυπωσιακής προβολής από τα ΜΜΕ. Πάντως αυτό το είδος της νοσταλγικής προεκλογικής εκστρατείας για τις μέρες του ’80 και του ’90 και οι, ενοχλητικά αποστηθισμένες, πολιτικές ατάκες της αρχηγού ίσως καταφέρνουν να συσπειρώνουν την εκλογική βάση αν και κριτικάρονται από τους αντιπάλους. Είναι πιθανή η άνοδος αλλά φαίνεται πολύ δύσκολο να καταλάβει την τρίτη θέση καθώς δεν έχει πια δεξαμενές για να αντλήσει κάτι παραπάνω.
Υπερτιμήθηκε η ΛΑΕ και υποχωρεί στο τέλος
Η ΛΑΕ είναι η απογοήτευση της προεκλογικής περιόδου, παρουσίασε μια διαρκώς κατηφορική καμπύλη και έχει φτάσει να αγκομαχά για την είσοδο στη Βουλή, κάτι που φαινόταν δεδομένο όταν έφευγε από το ΣΥΡΙΖΑ. Έχει θετική και έξυπνη τηλεοπτική καμπάνια που απευθύνεται σε νέους αλλά πέραν τούτου παρουσιάζει οργανωτικά κενά και πολύ «φτωχικές» συγκεντρώσεις ενώ επίσης εγκλωβίστηκε στη ρητορική «ΣΥΡΙΖΑ 2012» χωρίς σαφή απάντηση για αξιόπιστη εναλλακτική στο επίμαχο πολιτικό διακύβευμα, κάτι που μετρά ιδιαίτερα για ένα κόμμα που δημιουργήθηκε στη βάση αυτής της αντίθεσης με τον Τσίπρα. Εναποθέτει τις ελπίδες του σε Πειραιά και Αθήνα καθώς στην περιφέρεια θα έχει ασθενικές επιδόσεις. Είναι ένα δύσκολο ζήτημα η συρρίκνωση από τους 30+ στους μόλις 12 ή 15 βουλευτές, αν μπει στη Βουλή.
Οι γραφικές δυνάμεις
Το κόμμα του Λεβέντη είναι πιθανό ότι μπαίνει στη Βουλή, έστω και με αρκετό σπρώξιμο. Δεν γνωρίζει κανείς αν η «πλάκα» κάποιων οπαδών του ΠΑΟΚ το Γενάρη στη Θεσσαλονίκη όταν και ξεπέρασε το Βενιζέλο, θα διογκωθεί, όπως φάνηκε και θα αποτυπωθεί στην κάλπη. Δεν αποκλείεται, καθώς το μιντιακό σύστημα φάνηκε να αρέσκεται στη δημιουργία ενός πολιτικού γραφικού ζελέ και σε ένα πολυκερματισμό που θα κρατά διασπασμένες τις ψήφους που κάποτε έδιναν άνετες περιόδους εξουσίας στο ΠΑΣΟΚ.
Το διακύβευμα
Είναι ένα σκηνικό πολύ ρευστής εκλογικής αναμέτρησης, όπου παρά τη ρητορική των μικρότερων κομμάτων, το διακύβευμα είναι ποιος θα καταλάβει την πρώτη θέση γιατί από αυτόν θα εξαρτηθεί το πρόσημο της επόμενης κυβέρνησης καθώς περίπτωση μεγάλου συνασπισμού, μόνο ως αστείο μπορεί να ακουστεί πλέον. Αν δεν συμβεί κάτι συνταρακτικό είναι η τελευταία φορά που παρατηρούνται τόσοι πολλοί σχηματισμοί να διεκδικούν την είσοδο στη Βουλή καθώς υπάρχουν δυνάμεις που θα «σβήσουν» μετά από αυτή τη Βουλή επειδή απαντούν σε επίκαιρο πολιτικό αφήγημα και δεν εκφράζουν πολυπληθείς πολιτικούς χώρους και παραδόσεις.
Τοπικά προγνωστικά
Τοπικά, συνταρακτικές αλλαγές δεν φαίνεται εύκολο να συμβούν στην περιοχή και η κατανομή των εδρών φαίνεται δύσκολο να αλλάξει, πολύ περισσότερο μοιάζει υπερφυσικό να αλλάξει το προβάδισμα όταν το Γενάρη είχαμε τα ποσοστά 46-23 % μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ ΝΔ. Η επιλογή Μπιρόλ στη ΝΔ δεν είναι ικανή να απειλήσει τη συσπείρωση του ΣΥΡΙΖΑ στη μειονότητα (δεδομένου ότι υπάρχουν και «σκόρπιες» ψήφοι άλλων κομμάτων που θα μοιραστούν από την αρχή) αλλά το μόνο -πολύ μακρινό σενάριο- είναι να υποστεί κάποια κάμψη ο ΣΥΡΙΖΑ σε μειονότητα και πλειονότητα (δεν φαίνεται καθόλου ορατό στην κοινωνία) και ταυτόχρονα να αυξήσει εντυπωσιακά τις δυνάμεις του κάποιο από τα μικρότερα κόμματα των οποίων η «όρεξη» προφανώς έχει ανοίξει αλλά ρεαλιστικά οι πιθανότητες είναι ελάχιστες.
Όμως ακόμη και σε αυτό το σενάριο δεν υπάρχουν φαινομενικά δεξαμενές ικανές να δώσουν ποσοστά πάνω 7-8 % στα μικρά κόμματα. Ερωτηματικό είναι το ΠΑΣΟΚ και η κινητοποίησή του μετά τη φυγή Σαλτούρου (που έφερνε προσωπικές ψήφους) καθώς και η πιθανή ενίσχυση των νεοναζί, κάτι που θα ήταν εγκληματική καθώς οι δεξαμενές είναι δεδομένες και δεν θα μπορούσε να πάρει ούτε μία ψήφο πάνω από το 4,5 % αν δεν συνέβαινε κάποια λαθροχειρία…
Τέλος, οι ΑΝΕΛ έχουν να αντιπαλέψουν και την φημολογία για είσοδο ή μη στη Βουλή, που τους ταλαιπώρησε και στην προηγούμενη αναμέτρηση και έχουν δύσκολη αποστολή.
