Κάθε αρχή και δύσκολη… Έπειτα από ένα μεγάλο διάστημα διακοπών, με πολύ παιχνίδι, πολλή ξεκούραση και πολλή ανεμελιά έρχεται εκείνη η δύσκολη ώρα που τα πάντα επιστρέφουν στους κανονικούς ρυθμούς τους. Και πώς να μην είναι δύσκολη όταν τα παιδιά έχουν συνηθίσει να ξυπνούν ό, τι ώρα θέλουν, να βλέπουν τηλεόραση, να παίζουν με τους φίλους τους, να πηγαίνουν βόλτες και να μην έχουν ευθύνες και υποχρεώσεις;
Πέρα από το γεγονός πως οι μαθητές επιστρέφουν στα θρανία και σηματοδοτείται γι’ αυτούς η αρχή μιας νέας περιόδου με φόρτο εργασίας και δυσκολίες, η έναρξη της σχολικής χρονιάς σχετίζεται και με την αλλαγή στο σπίτι και στην οικογένεια, γεγονός το οποίο επηρεάζει σημαντικά την ψυχολογία των παιδιών.
Υπό κανονικές συνθήκες, ένας χώρος όπως είναι το σχολείο, όπου οι μαθητές συναναστρέφονται ο ένας με τον άλλον, συνομιλούν, παίζουν , μαθαίνουν και διασκεδάζουν θα έπρεπε να είναι ο ιδανικός χώρος για ένα παιδί. Ο χώρος που θα ήθελε να πηγαίνει ανελλιπώς, ο χώρος για τον οποίο θα ήθελε να μιλάει συνεχώς, ο χώρος που τον γεμίζει χαρά και ικανοποίηση. Γιατί, λοιπόν, οι μαθητές το αντιμετωπίζουν με άγχος και αρνητισμό; Μήπως έχουμε ευθύνη κι εμείς;
Μέσα στην τρελή καθημερινότητα που ζούμε, γεμάτη με υποχρεώσεις και δουλειές, πολλές φορές ξεχνάμε να δώσουμε την πρέπουσα σημασία στην ημέρα του παιδιού στο σχολείο. Ακόμη, αρκετές φορές αντιμετωπίζουμε έντονα και με λανθασμένο τρόπο μια δυσκολία του παιδιού μας στα μαθήματα, το πιέζουμε να γράψει καλά στα διαγωνίσματα και να φέρει στο σπίτι καλούς βαθμούς. Έχουμε σκεφτεί ότι με τον τρόπο αυτό μεταφέρουμε το δικό μας άγχος στα παιδιά κι έχουμε χάσει λίγο το νόημα του σχολείου και της μάθησης;
Η απάντηση είναι ναι. Φυσικά και έχουμε απομακρυνθεί κατά πολύ από το νόημα της μάθησης. Έχουμε γίνει ως επί το πλείστον άθελά μας βαθμοθήρες, δημιουργώντας άγχος επίδοσης και φόβο αποτυχίας στα παιδιά μας.
Και αν βρίσκουμε στα παραπάνω λίγο – πολύ τον εαυτό μας, ίσως είναι ώρα να βοηθήσουμε το παιδί μας, αλλάζοντας ορισμένα βασικά πράγματα πρώτα σ’ εμάς τους ίδιους και στη συμπεριφορά μας…
Ξεκινάμε τη νέα σχολική χρονιά με αισιοδοξία και κέφι, προσπαθώντας να δημιουργήσουμε στα παιδιά μας καλή ψυχολογία.- Μιλάμε μαζί τους για το σχολείο. Τι τους αρέσει, τι τους ενοχλεί, τι θα ήθελαν και τι δε θα ήθελαν να κάνουν σ’ αυτό και προσπαθούμε να τους εξηγήσουμε την αναγκαιότητα ύπαρξης των σχολείων και τη σπουδαιότητα όσων μαθαίνουν εκεί.
- Μιλάμε θετικά για τους εκπαιδευτικούς , τονίζοντας τη δυσκολία της δουλειάς τους και δικαιολογώντας τυχόν συμπεριφορές που τους έχουν ενοχλήσει.
- Ετοιμάζουμε μαζί τον χώρο του γραφείου τους, βάζοντάς τους στη διαδικασία να «στήσουν» και να περιποιηθούν τον δικό τους χώρο μελέτης.
- Οργανώνουμε μαζί τους το καθημερινό τους πρόγραμμα. Αποφεύγουμε να αποφασίζουμε εμείς γι’ αυτό και απλώς να τους το ανακοινώνουμε. Οριοθετούμε επίσης τον χρόνο και τον χώρο μελέτης από την αρχή.
- Όταν επιστρέφουν από το σχολείο, τους ρωτάμε για τη μέρα τους εκεί, για τους φίλους τους, για τα προβλήματα και τις καλές στιγμές. Αποφεύγουμε να γινόμαστε πιεστικοί και να ρωτάμε με επιμονή για τα μαθήματα και τους βαθμούς. Ένας από τους λόγους που τα παιδιά αντιμετωπίζουν με άγχος το σχολείο είναι το γεγονός πως έχουν συσχετίσει την επίδοσή τους με την ψυχολογική κατάσταση στην οικογένεια.
- Αφήνουμε τα παιδιά να ετοιμάσουν την τσάντα τους και να ελέγξουν το πρόγραμμα και τα μαθήματα μόνοι τους οδηγώντας τους να αναπτύξουν την αυτενέργεια και να γίνουν αυτόνομοι.
- Δε συγκρίνουμε τις επιδόσεις τους με τις επιδόσεις άλλων παιδιών και αφήνουμε τα ίδια τα παιδιά να επιλέξουν τους φίλους τους. Γενικά, αποφεύγουμε να παρεμβαίνουμε στην εκπαιδευτική διαδικασία και τους αφήνουμε να διαχειριστούν μόνοι τους τις καταστάσεις.
- Όσο άγχος και όση αγωνία κι αν έχουμε, δε μιλάμε συνεχώς για το σχολείο και δεν κουβεντιάζουμε όλη τη μέρα για το πότε θα διαβάσουν, τι έχουν να διαβάσουν, πόση ώρα θα τους πάρει, αν θα τους κάνουμε έλεγχο, με ποιον τρόπο κ.τ.λ. Όταν συμβαίνει αυτό, είναι απόλυτα φυσικό τα παιδιά να νιώθουν πιεσμένα με το σχολείο και να μην μπορούν να το δουν θετικά.
- Περνάμε ποιοτικό χρόνο μαζί τους. Παίζουμε, γελάμε, λέμε παραμύθια, κάνουμε δραστηριότητες, βόλτες και δημιουργούμε υπέροχες παιδικές αναμνήσεις!
Ξεκινάμε τη νέα σχολική χρονιά με αισιοδοξία και κέφι, προσπαθώντας να δημιουργήσουμε στα παιδιά μας καλή ψυχολογία.Επειδή «Το μυαλό δεν είναι ένα δοχείο που πρέπει να γεμίσει αλλά μια φωτιά που πρέπει ν’ ανάψει» (Πλούταρχος), φροντίστε να είστε εσείς αυτοί που θα δώσουν τα «σπίρτα» στα παιδιά σας!
Ξενοπούλου Νίκη
Υπεύθυνη Εκπαιδευτικών Προγραμμάτων
Κέντρο Μελέτης Παιδιών Δημοτικού «Μεταγνώση»
