Του Δ. Γκαγκαλίδη
Ήταν η ατραξιόν του ξενώνα. Όταν έπεφτε το βράδυ η μικρή αλεπουδίτσα τριγυρνούσε να βρει τροφή. Κάποιες φορές που δεν έβρισκε ερχόταν στο χωριό Λυκοδρόμιο. Εκεί πήγαινε στον ξενώνα “Τζιβαέρι”. Έφτανε στην αυλή και διστακτικά αναζητούσε γνώριμα πρόσωπα. Συναντούσε την Αριστέα. Πλησίαζε και έτρωγε απ’ το χέρι της. Οι “δυο κυρίες” είχαν γίνει πλέον φίλες. Η ιστορία είχε γίνει γνωστή και παραπέρα. Πελάτες και επισκέπτες μαζεύονταν το βράδυ στην ήσυχη αυλή, περιμένοντας….την κυρα Μάρω. Έτσι απλά κι αθόρυβα. Εδώ στ’ όμορφο Λυκοδρόμιο.
