Ως συμπέρασμα μπορεί κανείς να εκτιμήσει ότι υπάρχουν πλευρές που σκέφτονται θετικά, πλευρές που έχουν δεύτερες σκέψεις ή μικροπολιτικές σκοπιμότητες και προβληματίζουν και πλευρές που ίσως αδιαφόρησαν και τώρα “τρέχουν”. Η εντύπωσή μας είναι ότι θα μπορούσαν τα πράγματα να είναι πιο ξεκάθαρα από την αρχή αλλά όλα παίρνουν το δρόμο τους. Αν μάλιστα κάποιοι που δεν μπορούν να μοιράσουν “δυο γαϊδάρων άχυρα”, παριστάνουν και τους ειδικούς, τότε εγκυμονούνται κίνδυνοι…(έχει καεί η γούνα μας από τέτοιους στην περιοχή και ήδη έχουν δυναμιτίσει την εξεύρεση λύσης)
Όμως αν σήμερα συνεχίζουν να βρίσκονται στο προσκήνιο και να διαχειρίζονται δυνητικά και εξουσία, τα ίδια πρόσωπα που μονοπώλησαν θέσεις και αξιώματα την τελευταία 25ετία, υπάρχει πρόβλημα. Άρα είναι ώρα να φέρει κάτι «νέο», ας είναι και λιγότερο ικανό αλλά να σκέφτεται πολιτικά και όχι παραγοντίστικα. Η καταδίκη του ΣΥΡΙΖΑ είναι μια μορφή αντίδρασης αλλά δεν αρκεί από μόνο του ως πολιτική, απαιτείται και πρόταση. H Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έχει μια κάποια στρατηγική, τα στελέχη δεν είναι γνωστό τι ακολουθούν. Αν μοιράζουν αξιώματα αντί να παράξουν πολιτική, προφανώς ανοίγουν το δρόμο του Τσίπρα…
Άλλη η βαρύτητα ενός πρώην Υπουργού Γεωργίας που θα παρέμβει για τα αγροτικά θέματα (όπως εν προκειμένω συνέβη ορθώς) και άλλη ενός Επιμελητηρίου που εξαντλείται στις καριόκες και στις αναρίθμητες «συσκέψεις». Καθώς το όριο έχει χαθεί ο καθένας μπορεί να νομίζει ότι η άποψή του ενδιαφέρει την κοινωνία και χαλάνε χαρτί και μελάνι σε άχρηστα Δελτία Τύπου και επιστολές, σε ένα ρεσιτάλ παλαιωμένης μικροπολιτικής της δεκαετίας του ’50. Έτσι και αλλιώς εδώ και πολύ καιρό, οι πάντες στο Επιμελητήριο και, κυρίως, η ηγεσία προσφέρονται κυρίως για κωμικές και όχι για σοβαρές συζητήσεις.