Μια σειρά από συνδικαλιστικούς και πολιτικούς φορείς έχουν εκδώσει καλέσματα για την κινητοποίηση της Παρασκευής στην Ξάνθη για την επέτειο των 2 ετών από το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη.

Το Σωματείο Εργαζομένων στο Νοσοκομείο Ξάνθης αναφέρει:

Το Δ.Σ. του Σωματείου Εργαζομένων Γενικού Νοσοκομείου Ξάνθης, καλεί τους
εργαζόμενους όλων των δομών υγείας του νομού να συμμετέχουν μαζικά στην
Πανεργατική Πανελλαδική 24ωρη απεργία που έχει προκηρύξει η ΑΔΕΔΥ και η
ΠΟΕΔΗΝ, την Παρασκευή 28 Φεβρουαρίου, στην οποία θα πραγματοποιηθούν οι
παρακάτω δράσεις:
 Στις 10:30π.μ. στον Ιερό Ναό Της Του Θεού Σοφίας Ξάνθης, επιμνημόσυνη
δέηση υπέρ των 57 ψυχών και αθώων θυμάτων των Τεμπών.
 Στις 11:30π.μ. συγκέντρωση στην κεντρική πλατεία της Ξάνθης.
 Στις 12:30μ.μ. πορεία με προπομπό 57 κεριά, όσα και τα θύματα των Τεμπών,
η οποία θα καταλήξει και θα εναποθέσει τα κεριά στο Εργατικό Κέντρο Ξάνθης.
Όλοι εμείς δηλώνουμε παρόντες στο κάλεσμα του Συλλόγου Συγγενών
Θυμάτων των Τεμπών. Ενώνουμε τις φωνές μας στο πλευρό όλων αυτών που
έχασαν τόσο άδικα τους ανθρώπους τους, ΑΠΑΙΤΩΝΤΑΣ άμεση ΑΠΟΔΟΣΗ
ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ. Δύο χρόνια μετά και καμία ποινική ή πολιτική ευθύνη δεν έχει
αποδοθεί.

Τα κοινωνικά αγαθά, όπως η υγεία, η παιδεία, η ασφάλεια των πολιτών,
πλήττονται κατάφορα με τις ιδιωτικοποιήσεις που προωθεί η κυβέρνηση. Στην
πρωτόγνωρη περίοδο της πανδημίας έγινε κατανοητό από όλους ότι το Δημόσιο
Σύστημα Υγείας έπαιξε τον μοναδικό και καθοριστικό ρόλο στην αντιμετώπισή της.
Η διασφάλιση του δημόσιου χαρακτήρα της υγείας και των άλλων κοινωνικών
αγαθών είναι καθοριστικής σημασίας για όλους τους πολίτες. Η υποστελέχωση σε
όλους τους δημόσιους τομείς οδηγεί στην υποβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών
τους.

Τα αποτελέσματα τραγικά. Το έγκλημα των Τεμπών το τραγικότερο. Θα παλέψουμε να είναι το τελευταίο. Το έγκλημα αυτό δεν θα επιτρέψουμε να
συγκαλυφθεί και να μείνει ατιμώρητο. Θα σταθούμε δίπλα στους συγγενείς των θυμάτων ως γονείς, αδέρφια, συγγενείς, φίλοι, γιατί δεν θέλουμε να ξαναζήσουμε μια
αντίστοιχη τραγωδία στο μέλλον.

 

Η Ταξική Πορεία:

Απεργιακή συγκέντρωση Παρασκευή 28/2, 11:00 Κεντρική Πλατεία


Οι μαζικές διαδηλώσεις σε όλη τη χώρα στις 26 Γενάρη έδειξαν ότι ο λαός δεν έχει ξεχάσει το έγκλημα στα Τέμπη. Δύο χρόνια μετά, με τη μαζική παρουσία του στο δρόμο, τρόμαξε την κυβέρνηση αλλά και τη δήθεν «αντιπολίτευση». Μάταια προσπαθούν τα κυβερνητικά στελέχη να κρύψουν τις ευθύνες τους, εξοργίζοντας ακόμα περισσότερο τους εργαζόμενους.

2 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ, Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΟΥ ΔΟΛΟΦΟΝΕΙ ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΑ ΕΔΩ
Δύο χρόνια μετά, η πολιτική που θυσιάζει την ανθρώπινη ζωή για το κέρδος είναι ακόμα εδώ! Ο λαός βρίσκεται απροστάτευτος απέναντι στα φυσικά φαινόμενα, πλημμύρες και πυρκαγιές, χωρίς αντιπλημμυρικά έργα, χωρίς μόνιμους πυροσβέστες. Χάνονται ανθρώπινες ζωές από τις ελλείψεις στο σύστημα περίθαλψης. Ακόμα και στα ίδια τα τρένα, συνεχείς είναι οι ειδήσεις για «παραλίγο ατυχήματα», που αποτρέπει την τελευταία στιγμή το υποστελεχωμένο προσωπικό! Και όταν οι εργαζόμενοι κάνουν απεργία για καταγγείλουν τις ελλείψεις, βγάζουν την απεργία παράνομη με τον νόμο Χατζηδάκη…
Την ίδια στιγμή, η Hellenic Train απολύει εκατοντάδες εργαζόμενους ανήμερα της μαύρης επετείου του εγκλήματος, ενώ η κυβέρνηση τη χρηματοδοτεί με 61 εκατομμύρια ευρώ… Μάλιστα, αρνείται την αποζημίωση στους εργαζόμενους του δυστυχήματος με το επιχείρημα ότι… «δεν πλήρωσαν εισιτήριο»!
Είναι η ίδια πολιτική που καταδικάζει τους εργαζόμενους στα ελαστικά ωράρια και τους μισθούς πείνας (τώρα και με… «αλγόριθμο μισθών»). Που με την εκμετάλλευση των εργαζομένων οδηγεί στο να σπάνε το ένα ρεκόρ μετά το άλλο στα εργατικά δυστυχήματα. Σχεδόν κάθε μέρα ένας εργάτης χάνει τη ζωή του από τα λειψά μέτρα ασφαλείας στη δουλειά.
Είναι η ίδια πολιτική που μακελεύει λαούς σε Ουκρανία, Παλαιστίνη και αλλού, και απειλεί να σύρει την ανθρωπότητα σε ένα παγκόσμιο μακελειό. Αυτή η πολιτική που λεηλατεί μισθούς και δικαιώματα για να δώσει νέα εξοπλιστικά στο ΝΑΤΟ, όπως απαιτούν οι Αμερικάνοι φονιάδες των λαών, και μπλέκει τη χώρα μας στους πολέμους.
ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΝΟΧΟΙ;
Ένοχοι είναι όλες οι κυβερνήσεις, τα κόμματα που κυβέρνησαν, οι πολιτικές της ΕΕ και του κεφαλαίου, που οδηγούν τον λαό στην εξαθλίωση για να καλοπερνάει μια χούφτα από κοινωνικά παράσιτα. Δεν αρκεί να αποδοθούν ευθύνες σε κάποια πρόσωπα και να «βγει λάδι» το σύστημα.
Πραγματική δικαίωση των 57 νεκρών είναι οι εργαζόμενοι να οργανώσουν την πάλη τους, και να διεκδικήσουν ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ, πραγματικές αυξήσεις μισθών, καλύτερους όρους δουλειάς και ζωής, εκπαίδευσης και περίθαλψης.
Πραγματική δικαίωση των θυμάτων αυτής της βάρβαρης πολιτικής και αυτών που την εφαρμόζουν είναι να μην αγχώνεται η οικογένεια του ντελιβερά ή του εργάτη αν θα γυρίσει στο σπίτι του μετά τη δουλειά. Να μη συνηθίσουμε να λέμε ότι «ζούμε από τύχη σε αυτή τη χώρα». Πραγματική δικαίωση είναι η ανάπτυξη ισχυρού αντιπολεμικού-αντιιμπεριαλιστικού κινήματος ώστε να μη γίνουμε κρέας για τα κανόνια του πολέμου.
ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ «ΜΑΖΕΨΟΥΝ» ΤΗΝ ΟΡΓΗ…ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΟΥΜΕ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ!
Η απεργία στις 28 Φλεβάρη δεν πρέπει να είναι το τέλος, αλλά η αρχή του αγώνα. Οι συνδικαλιστικές ηγεσίες βάζουν τις κινητοποιήσεις με τέτοιο τρόπο που να κόψουν την ορμή των εργαζομένων και να ξεθυμάνει η οργή. Το ΠΑΜΕ φρόντισε να περάσει ένας ολόκληρος μήνας από τα συγκλονιστικά συλλαλητήρια της 26ης Γενάρη, ενώ η ξεπουλημένη ΓΣΕΕ με βαριά καρδιά αναγκάστηκε τελευταία στιγμή να προκηρύξει απεργία για τις 28 Φλεβάρη. «Βασιλικότερο του βασιλέως» το δικό μας Ν.Τ. ΑΔΕΔΥ, δρα ως κυβερνητικό φερέφωνο και καλεί τους απεργούς σε «εκκλησιαστική λιτανεία – πορεία» με την σαφή υπόδειξη η πανεργατική απεργιακή διαδήλωση να προσομοιάζει σε μνημόσυνο (;;;!!!). Οι συγγενείς των θυμάτων των Τεμπών ουδέποτε εξέφρασαν παρόμοια επιθυμία, το κάλεσμά τους προς τον λαό και τη νεολαία ουδέποτε υπαινίχθηκε κινηματική αφωνία, πόσο μάλλον φίμωση των απεργών διαδηλωτών. Μόνον τους υπόλογους για το έγκλημα, την πολιτική του συστήματος και τις κυβερνήσεις του, εξυπηρετεί ένας απολίτικος, άνευρος, αταξικός χυλός κι αυτό είναι κατανοητό από τους πάντες.
28 Φλεβάρη απεργούμε μαζικά! Δίνουμε τη μάχη για να αποκτήσει η μαύρη επέτειος του εγκλήματος χαρακτήρα πανεργατικής απεργίας. Βγαίνουμε στον δρόμο, αλλά μένουμε εκεί. Οργανωνόμαστε, συζητάμε με τους συναδέλφους μας, συμμετέχουμε στις διαδικασίες των σωματείων μας. Απαιτούμε τη συνέχιση του αγώνα! Αγωνιζόμαστε για τη ζωή που μας αξίζει!

 
Απεργιακή συγκέντρωση Παρασκευή 28/2, 11:00 Κεντρική Πλατεία