50 Χρόνια Πολυτεχνική Σχολή Ξάνθης: Γιόρτασαν όλες οι γενιές των αποφοίτων !

Στις εκδηλώσεις έγιναν χαιρετισμοί και τοποθετήσεις από πολλούς συναδέλφους καθώς και από εκπροσώπους των φοιτητών .  Έξω από τον χώρο των εκδηλώσεων υπήρχε Έκθεση ντοκουμέντων (φωτογραφιών, προκηρύξεων, Πρακτικών Γενικών Συνελεύσεων, Ανακοινώσεων του Συλλόγου Φοιτητών κλπ.), ενώ από τον Παύλο Αλεξίου, των εισακτέων του 1975 ενώ έγινε και προβολή με Power Point αυτού του υλικού.  

Συνάδελφοι και συναδέλφισσες, συναγωνιστές και συναγωνίστριες, φοιτητές και φοιτήτριες της Σχολής, φίλοι και φίλες, Ξανθιώτες και Ξανθιώτισσες

Καλώς ανταμωθήκαμαν πάλι και να περάσουμε όμορφα αυτές τις μέρες.

Είναι μοναδικό αυτό το φαινόμενο, που συμβαίνει με τους αποφοίτους της Πολυτεχνικής Ξάνθης, και ίσως δεν συμβαίνει σε άλλο Πανεπιστήμιο, κάθε 10 χρόνια να έρχονται από διάφορα μέρη της Ελλάδας και να συναντιούνται σαν τους Δρυϊδες στην Ξάνθη της καρδιάς μας, που φάνταζε κάποτε σαν γαλατικό χωριό, πράγμα που σημαίνει ότι υπάρχουν υπόγεια ρεύματα που συνδέουν όλον αυτόν τον κόσμο μεταξύ του και υπόγεια ρεύματα που τον συνδέουν με την πόλη της Ξάνθης.

Για το αντάμωμα αυτό πρέπει πρώτα-πρώτα να ευχαριστήσουμε ξανά, όπως κάναμε και στα 40χρονα,  την τροφό μας, την πόλη της Ξάνθης και τους Ξανθιώτες που εκείνα τα χρόνια μας καλοδέχτηκαν και παρά τη δική μας έντονη ριζοσπαστικοποίηση, μας αγκάλιασαν και δημιουργήσαμε ισχυρούς δεσμούς μαζί τους.

Πολλοί απ΄ αυτούς βρέθηκαν αλληλέγγυοι στο πλευρό μας ή ακόμη και μάρτυρες σε δίκες, αναφέρουμε ενδεικτικά κάποιους: Χάρης Παρασκευόπουλος, Ηλίας Πολυχρονιάδης, Απόστολος Στοϊδης, Παρασκευάς Παρασκευόπουλος, Στάθης Ασβεστόπουλος, Γρηγόρης Ζαρωτιάδης, και άλλοι.

Θα θέλαμε να θυμηθούμε και φωτισμένους ακαδημαϊκούς μας δασκάλους. Τους θυμόμαστε όμως. όχι με κακία,  αλλά με πικρία, αφού τους είχαμε απέναντί μας, σαν μηνυτές ή σαν μάρτυρες κατηγορίας σε δίκες.  

Να ευχαριστήσουμε τον Τζέρυ, τον Δώσσα που είναι, σε εθελοντική βάση, η «ψυχή» αυτών των διοργανώσεων και όσους βοήθησαν για να γίνουν αυτές οι εκδηλώσεις, τη Διοίκηση της Σχολής και τον Δήμο της Ξάνθης που μας διέθεσαν τους χώρους για τις εκδηλώσεις μας.

Στο  Power Point που θα παρουσιάσουμε θα αναφερθούμε στα πρώτα χρόνια λειτουργίας της Σχολής, στη δράση του Συλλόγου των φοιτητών  και των αγώνων του φ. κ., εστιάζοντας στην κατάληψη ενάντια στο Ν. 815, που είναι ο μοναδικός νόμος του ελληνικού κράτους που καταργήθηκε, αλλά θα αναφερθούμε συνοπτικά στις δίκες και στα Πειθαρχικά.

Όπως θα διαπιστώσετε, θα γίνει προβολή,  με έναν αντικειμενικό, δημοσιογραφικό θα λέγαμε τρόπο, όλων των απόψεων, χωρίς προσπάθεια αξιολόγησης, ιεράρχησης ή πολιτικής καταξίωσης μιας άποψης και στη συνέχεια ο καθένας ή η κάθε μια ας τοποθετηθεί ή ας βγάλει τα συμπεράσματά του.

Στόχος μας, σε αυτή τη φάση δεν είναι η αντιπαράθεση αλλά η παράθεση στοιχείων

Μέσα από τις εκδηλώσεις αυτές, σήμερα, αύριο και μεθαύριο, πέρα από το όμορφο αντάμωμα, πέρα από το ότι θα αναπολήσουμε τα «γλυκά χρόνια της νιότης μα», καλό είναι να προκύψει και ένα πολιτικό μήνυμα που συνοψίζεται στη φράση «η ιστορία διδάσκει και εμπνέει», πως οι αγώνες εκείνης της περιόδου, το «ανυπότακτο πνεύμα» της Ξάνθης τροφοδότησε και τροφοδοτεί και επόμενους αγώνες.

Για να κατανοήσουμε καλύτερα τα γραπτά ιστορικά τεκμήρια που θα προβληθούν, τις μνήμες που θα κατατεθούν και τις διαφορετικές γραμμές που θα φανεί ότι αντιπαρατέθηκαν, θα πρέπει συνοπτικά να αναφερθούμε στο κλίμα και στις συνθήκες της εποχής

• Λειτουργία της Σχολής ένα χρόνο μετά το Πολυτεχνείο. Έντονη πολιτικοποίηση
• Το 1975, γίνεται το 1^οΕθνικό Συνέδριο της ΕΦΕΕ, μετά τη χούντα, με οργανωτική δομή και πολιτική αίγλη
• Εισβολή και κατοχή της Κύπρου, έξοδος το 1974 και επανένταξη το 1980 στο στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ, υπογραφή Συμφωνίας σύνδεσης με ΕΟΚ

Στην Πολυτεχνική Σχολή Ξάνθης

• Μικρός αριθμός φοιτητών 100 την πρώτη χρονιά, άλλοι τόσοι την δεύτερη, που με τις μεταγραφές μείναμε λιγότεροι. Στενές, δυνατές, φιλικές, οικογενειακές, συντροφικές πολιτικές σχέσεις, που κρατάνε μέχρι σήμερα, διαμονή στις εστίες, φαγητό στη λέσχη, σινεμά, ταβέρνα (Χασάν, Λευτέρης), ντισκοτέκ, «μιχ-μιχ», πρωϊνός πατσάς, γάλα «ΡΟΔΟΠΗ» πολλά αγόρια, λίγα κορίτσια, ερωτικές σχέσεις με κορίτσια της πόλης ή με την κοριτσοσχολή της Νομικής Κομοτηνής
• Πέρα από τα δυο πρώτα χρόνια, στα επόμενα, δεδομένης της ισορροπίας των απόψεων στο Δ. Σ., δεν υπήρχε Πρόεδρος, με αποτέλεσμα τα 9 ή 11 μέλη του Δ. Σ. να είναι ισότιμα και να εκπροσωπούν τον Σύλλογο σε διάφορες περιπτώσεις
• Πολύ συχνές Γ. Σ. για φοιτητικά ζητήματα αλλά και εθνικά (Κύπρος, ΝΑΤΟ, εθνικές επέτειοι, τρομοκρατία), διεθνή και άλλα (ακόμη και για UFO), εκδρομές, πολιτιστικές εκδηλώσεις, σε συνεργασία με φορείς της Ξάνθης. Να θυμηθούμε εδώ τον Στέφανο Ιωαννίδη και τα «Θρακικά Χρονικά», τον Θανάση το Μουσόπουλο και την ΦΕΞ.
• Νέοι καθηγητές, με πολύ συντηρητικές μέχρι ακραίες απόψεις, εκλεγμένοι με διαδικασίες που ο Σύλλογός κατήγγειλε, σε μια Σχολή χωρίς προσωπικό, υποδομές, εργαστήρια και εξοπλισμό, ήθελαν να εφαρμόσουν ξένα, αυταρχικά μοντέλα της Εσπερίας

Ας ξεκινήσουμε όμως και αν κουράσουμε, μπορεί ο Τζέρρυ ή το ακροατήριο χωρίς φόβο, να μας το επισημάνει για να περικόψουμε ή να επισπεύσουμε

Ο υπότιτλος της παρουσίασης έχει σαν τίτλο «Μια σπίθα μπορεί ν΄ ανάψει φωτιά μέσα στον κάμπο – Οι αγώνες μπορεί να νικήσουν», γιατί η κατάληψη της Ξάνθης στις 4 Δεκέμβρη 1979 ήταν η πρώτη που μαζί με τις ανάλογες κινητοποιήσεις σε όλη τα Παν/μια της χώρας, είχαν ένα νικηφόρο αποτέλεσμα για το φοιτητικό και λαϊκό κίνημα. Η Ξάνθη ήταν αναφορά σε όλη τη χώρα.

Απόλογος

Αυτό που παρουσιάσαμε είναι ένα μέρος από το αρχείο μου, ψηφίδες από τη ζωή και τους αγώνες στα πρώτα χρόνια της Πολυτεχνικής Σχολής Ξάνθης που μπορεί να συμπληρωθεί από συναδέλφους, να αναρτηθεί στο διαδίκτυο και μέχρι τα 60χρονα να γίνει ένα ωραίο λεύκωμα.

Σήμερα στα πενήντα χρόνια της Πολυτεχνικής Σχολής Ξάνθης εκείνο που μπορούμε να υποσχεθούμε και να ευχηθούμε είναι ότι θα συνεχίσουμε, όσο ακόμη μπορούμε, με τον τρόπο του ο καθένας, τον ωραίο αγώνα που ξεκινήσαμε τότε.

Για μια καλύτερη ζωή

      Για ένα καλύτερο Πανεπιστήμιο

      Το μήνυμά μας προς τους φοιτητές, τους νέους συναδέλφους μας:

Αντισταθείτε! Οργανωθείτε! Παλέψτε!

Ευχαριστούμε όλους όσους μας βοήθησαν εκείνα τα δύσκολα χρόνια.

Ξάνθη σε ευχαριστούμε.

Υγεία, Δύναμη, Δουλειά και Καλή Αντάμωση στα εξηντάχρονα.

Ανυπότακτο πνεύμα Ξάνθης πάντα

Οι μηχανικοί δεν σκύβουν το κεφάλι μαζί με τον λαό αντίσταση και πάλη.

Γεια σας και χαρά σας.

 

*Παύλος Λ. Αλεξίου, Πολιτικός Μηχανικός, με έτος εισαγωγής 1975, μέλος για αρκετά  χρόνια του  1^ου Δ. Σ. του Συλλόγου Φοιτητών, pavlosalexiou@hotmail.com

(Φωτογραφίες: Ειρήνη Κατωπόδη)