“Μ’ ένα καλαμοβράκι στην πλαζ της Ξάνθης” τιτλοφορείται η ανάρτηση του Μανώλη Χούμα για το Κολυμβητήριο, τα πρώτα χρόνια της ύπαρξής του
Αναλυτικά:
Πλησίαζε το καλοκαίρι και θα ήμουν σε μια απ’ τις τελευταίες τάξεις του Δημοτικού, όταν η μάννα μ’ περιχαρής με πληροφόρησε πως μ’ έραψε καινούργιο καλαμοβράκι – θαλασσοβράκι – μαγιό για το μπάνιο στην Πισίνα (μπλαζ σύμφωνα με τον αποστολέα της φωτογραφίας) ή στο ποτάμι παρέα με τις νεροφίδες και στη συνέχεια στο αξέχαστο Πόρτο Λάγος.
-Μανουλούδι μ’ κοίτα τι σ’ ετοίμασα! και μου δείχνει ένα λουλουδάτο σώβρακο. Σουρεαλιστικό φλορεάλ ένα πράμα!
-Τι ‘ναι αυτό είπα μ’ έκπληξη! Ήταν και μεγάλο αναθεμά το, απ’ τον αφαλό μέχρι τα γόνατα όπως το έκοψα. Μεγαλώναμε γρήγορα βλέπεις κι η μάννα μας τα ‘κανε κουμμάτ’ μεγαλούτσκα.
– Το φετινό σου καλαμοβράκι μ’ είπε.
– Να το βάλεις εσύ της είπα, εγώ μ’ αυτό το «μπαρδαλό» θα γίνω ρεζίλι των σκυλιών και θα μοιάζω με τον Φασουλή της Ξάνθης.
– Θα το φορέσεις και θα πεις κι ένα τραγούδι, απάντησε αυστηρά η Ανατολικοθρακιώτισσα – Νίτισσα μάννα μ’, που δεν σήκωνε και πολλά-πολλά. Άσε που είχε και βαριά …ιπτάμενη παντόφλα!
Ακολούθησε τρικούβερτος καβγάς, νταβαντούρ και στο τέλος μου ‘πε το γνωστό ,
-Δεν θα χαλάσω τη ζαχαρένια μ’ εγώ με σένα βουργαροκέφαλε ναμκιόρ (ξεροκέφαλε αχάριστε). Φόρα το περσινό σ’ που ‘γινε σα μαλαστούφα (κουρέλι των θαλασσινών).
Απ’ τον ψηλό στ’ αριστερά βατήρα σπάνια βουτούσα με το κεφάλι, γιατί με τρόμαζε το ύψος κι ακολουθούσα το γνωμικό των παλιών Ξανθιωτών «καλλιου φουβιτσάρ’ς παρά μακαρίτ’ς».
Βουτούσα όμως με τα πόδια κι ευτυχώς, που το καβάλο ήταν καλοραμμένο και δε κινδύνευε έτσι το υψηλής ραπτικής κι εμπνευσμένου σχεδιασμού καλαμοβράκι, να μου βγει απ’ …το κεφάλι!
Ωστόσο το λάστιχο της μέσης έφτανε στο λαιμό μετά τη βουτιά.
Τα σαλτανάτια μου με τις βουτιές βέβαια τα έκανα απ’ τον μικρό βατήρα και μερικές φορές, όταν έπεφτα στο νερό κάθετα με το κεφάλι, μ’ έφευγε το καλαμοβράκι κι όπως αναδυόμουν το ‘βλεπα να βυθίζεται ήρεμα σαν αλεξίπτωτο. Αφού το φορούσα στα γρήγορα, πήγαινα σε μια γωνιά της Πισίνας κι έκρυβα με τις παλάμες το πρόσωπο, για να μη φαίνεται το νευρικό μου γέλιο.
Το εικονιζόμενο συγκρότημα του Κολυμβητηρίου κατασκευάστηκε το 1943 με καταναγκαστική εργασία των Ξανθιωτών, κατά την διάρκεια της Βουλγαρικής Κατοχής 1941-44.
Σχήμα : 8.6 x 6 εκ.
Ακολουθεί σε σχόλιο ο οπισθότυπος της φωτογραφίας του 1945.
Μάϊος του 2024 – ΜΣΧ.
