Του Δ. Γκαγκαλιδη
“…..Έκανα εγκαίνια το 1991. Είχα βάλει 600 καρέκλες ! Προσέλαβα και 18 σερβιτόρους ! Ο χώρος ήταν τεράστιος. Ένα κομμάτι της ιστορίας της Ξάνθης. Όλοι έχουν περάσει από τον “Κήπο”.
Όλοι έχουν δώσει ραντεβού εδώ. Νιάτα, που χόρεψαν στην κυκλική disco πίστα. Αμέτρητες εκδηλώσεις, πάρτι. Εδώ τελείωνε κάποτε η καλοκαιρινή βόλτα. Μετά τη γέφυρα του Κόσυνθου ήταν τ’ “Αστέρια”, το θερινό σινεμά που αργότερα ονομάστηκε “Ρέμβη”.
Ο “Κήπος” είχε γίνει Disco από τον Μάκη Τσαπία, ακολουθώντας την μόδα της εποχής. Απ’ τον έξω αυλόγυρο δύσκολα μπορούσες να δεις μέσα στο μαγαζί. Όταν νοίκιασα τον χώρο από τον Δήμο Ξάνθης ήταν παραμελημένος και χρειάστηκε χρήματα και προσωπική εργασία. Το μεράκι μου ήταν κι είναι τα δέντρα και τα φυτά. Τα φύτεψα και μεγαλώσαμε μαζί. Ο γέρικος πλάτανος δίπλα στην πίστα πρέπει να είναι τουλάχιστον 300 ετών ! Από εδώ πέρασαν σημαντικά πρόσωπα. Θυμάμαι τον πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη, την Βάσω Παπανδρέου, τον Κώστα Λαλιώτη. Θυμάμαι τις αστείες κάλτσες του συμπαθέστατου Στέφανου Μάνου, που φαίνονταν κάτω απ’ το παντελόνι του. Θυμάμαι τον Μανώλη Μητσιά να τραγουδά στο μαγαζί.
- Τι ήθελα παραπάνω από τον «Κήπο» ;
-
Όχι πολλά. Ήθελα οι πολιτικοί κι άρχοντες του τόπου μας, να τον σέβονται. Να τον αγαπούν όπως εγώ. Ήθελα να υπάρξει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο ανάπτυξης γύρω απ’ το ποτάμι μας, τον Κόσυνθο.
Από τον ΚΗΠΟ μεγάλωσα την οικογένειά μου. Συνταξιοδότησα 14 υπαλλήλους. Για μένα ο «Κήπος» είναι ένα κομμάτι από την ζωή μου. Ένα δέντρο από αυτά που υπάρχουν στην αυλή του είμαι κι εγώ. Κάπου τριγύρω θα ‘θελα να είμαι και να περιφέρομαι όταν πεθάνω….”
(αφήγηση Λευτέρης Καρακατσάνης, φωτο Παρασκευάς Ηλιάσκος)
