Έφυγε από τη ζωή ο Παναγιώτης Σαλτούρος και η συγκίνηση που προκάλεσε αν και για χρόνια μακριά από την πολιτική και τη δημοσιότητα, πιστοποίησε αυτό που γνώριζαν όλοι κατά τη διάρκεια της πολιτικής του διαδρομής, ότι ήταν ιδιαίτερα αγαπητός. Ο Σαλτούρος ανήκε σε μια σπάνια πάστα πολιτικών και ανθρώπων που είχε εντυπωσιακή όσμωση με την κοινωνία, γνήσια λαϊκότητα και επικοινωνιακό χάρισμα. Για το λόγο αυτό η δημοφιλία του εκτεινόταν πέρα από το από τον πολιτικό του χώρο.

Υπήρξε λοιπόν για δεκαετία- ανεξαρτήτως πώς κρίνει κανείς τα πολιτικά πράγματα-  στην οποία κυριαρχούσαν στην Ξάνθη οι Σγουρίδης-Αμοιρίδης-Σαλτούρος. Σήμερα, που υπάρχει ένδοια πολιτικού προσωπικού στην ευρύτερη περιοχή, αυτό που θα πρέπει να εμπεδώσουν οι σύγχρονοι πολιτικοί είναι ότι η επαφή με την κοινωνία δεν γίνεται με ξύλινες ανακοινώσεις που μυρίζουν ναφθαλίνη του ’60 ή λαϊκίστικες στημένες φωτογραφίες σε καφενεία αλλά με τη γνήσια και αδιαμεσολάβητη επαφή. Αν πετύχει κανείς αυτή τη γείωση με τις ανάγκες των λαϊκών ανθρώπων, τότε ίσως βρει τρόπο να προσφέρει στην περιοχή του.

Η υπόθεση των Μουφτειών και η ψήφιση του νέου Νομοσχεδίου για την ανάδειξη των νόμιμων μουφτήδων, όπως ήταν αναμενόμενο, προκάλεσε τις αντιδράσεις της Αγκυρας που επιχειρεί να δυναμιτίσει το κλίμα και ετοιμάζει μια κάποια μορφή “άμεσης εκλογής” στην Ξάνθη. Πράγματι, ότι η νομοθέτηση δεν έγινε σε νεκρό χρόνο αλλά αμέσως μετά το θάνατο του Μετέ, δείχνει τον εσπευσμένο χαρακτήρα και δίνει επιχειρήματα στην άλλη πλευρά. Όπως και η έλλειψη ουσιαστικής διαβούλευσης.

Αυτή ήταν και η κριτική του ΣΥΡΙΖΑ που διαφοροποιήθηκε επιμέρους σε ζητήματα, όπως η αντιπροσωπευτικότητα της επιτροπής που θα καταλήξει στις τελικές προτάσεις και γενικότερα η αξιοποίηση των συγκλίσεων που υπήρξαν στη Διακομματική Επιτροπή για τη Θράκη, που θα γέμιζαν με περισσότερα επιχειρήματα την ελληνική πλευρά. Κατά τα άλλα η αξιωματική αντιπολίτευση εμμένει στην εθνική γραμμή λέγοντας όχι σε κάθε μορφή άμεσης εκλογής – που δεν ισχύει πουθενά- ενώ και ο τοπικός βουλευτής στη Βουλή κινήθηκε αυστηρά εντός της κομματικής γραμμής.

Σε ό,τι αφορά στη συζήτηση που γίνεται για το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ ενόψει των επικείμενων εκλογών, οι προτάσεις έχουν ήδη αποσταλεί στην Αθήνα και σε αυτές, περιλαμβάνονται, φυσικά, οι Στάθης Γιαννακίδης και Γρηγόρης Στογιαννίδης, πέραν του εν ενεργεία βουλευτή.

Όσον αφορά στον Γ. Χατζηθεοδώρου, εφόσον δεν παραιτήθηκε του αξιώματος του Συντονιστή της ΝΕ, δεν μπορεί να είναι υποψήφιος αν οι εκλογές γίνουν το Σεπτέμβριο (σενάριο που απομακρύνεται όμως). O ίδιος όμως σε δηλώσεις του στη Θράκη αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να συμμετάσχει στο ψηφοδέλτιο σε μεταγενέστερο χρόνο. Καλό θα είναι κάποτε να μετρηθούν στον ίδιο στίβο όσοι διεκδικούν ρόλους στα τοπικά πράγματα γιατί η εξουσία πρέπει να πηγάζει από την κοινωνία.

Στα Αυτοδιοικητικά το τοπίο είναι πολύ θολό. Ιδιαίτερα στο Δήμο Ξάνθης υπάρχει το δίπολο Τσέπελη-Μελισσόπουλου, εν αναμονή της εμφάνισης στο προσκήνιο του υιού του Αλέξανδρου Κοντού, Στράτου.  Το κλίμα, είναι φυσικά ιδιαίτερα τοξικό ενώ στο παρασκήνιο οργιάζουν οι φήμες και οι (εκατέρωθεν) κατηγορίες για “εξαγορές” ή απόπειρες “εξαγοράς” συμβούλων και άλλες αθέμιτες πρακτικές όσο πλησιάζουμε προς τις εκλογές.

Είναι σαφές  ότι οι “λαγοί” υπάρχουν ήδη και θα αυξηθούν όσο πλησιάζουν οι εκλογές. Το ενδιαφέρον θα είναι αν οι “λαγοί” των εκλογών του 2019 διατηρήσουν τον ίδιο εντολοδόχο ή όχι, ασχέτως αν είναι εμφανώς απαξιωμένοι. Και μην ξεχνάμε ότι οι βουλευτικές εκλογές προηγούνται των δημοτικών…

Στην Περιφέρεια πάλι, μια δήλωση του Κ. Σιμιτσή που διαβεβαιώνει ότι το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ στις επόμενες εκλογές θα αναζητήσει επικεφαλής για αυτόνομη υποψηφιότητα, προκάλεσε μάλλον αυτό που λέει ο λαός “πόσα θες για να μας τρελάνεις;”.

Σε μια εποχή που ο ίδιος και οι σύμβουλοί του υπηρετούν ως αντιπεριφερειάρχες του Χ. Μέτιου ενώ ο Γραμματέας του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ Ροδόπης (και πρώην Αντιπεριφερειάρχης του Άρη Γιαννακίδη !) έγινε εκτελεστικός γραμματέας της περιφερειακής αρχής, η επίκληση αυτόνομης καθόδου του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ, μάλλον δοκιμάζει τη λογική. Από τη διαχείριση συμμαχιών μέχρι τον απόλυτο αμοραλισμό, υπάρχει μια απόσταση και πρέπει να σοβαρευτούμε κάπως.

Ως προς το πρόσωπο, είναι γνωστό ότι υπάρχει και είναι και μια  αξιόπιστη και σοβαρή περίπτωση αυτοδιοικητικού από αυτό το χώρο, ο πρώην Δήμαρχος Κομοτηναίων Γιώργος Πετρίδης, που αποχώρησε αυτοβούλως στις τελευταίες εκλογές. Τότε είχε αποδειχτεί ότι εσωστρεφείς και λανθασμένοι χειρισμοί του ΣΥΡΙΖΑ στις δημοτικές εκλογές  των πρωτευουσών της ΑΜΘ, ευνόησαν τους υποψήφιους του ΠΑΣΟΚ που διαθέτουν κοινωνική αναφορά.

Αλλά σε επίπεδο Περιφέρειας οι εκλογές παραμένουν σκληρά πολιτικές. Και αυτό σημαίνει ότι συζήτηση για την ανατροπή στην Περιφέρεια ΑΜΘ χωρίς τον ΣΥΡΙΖΑ είναι αδύνατο να υπάρξει -πρακτικά από εκεί πρέπει να ξεκινήσει. Οι τρέχοντες πολιτικοί συσχετισμοί δεν έχουν αλλάξει από το 2019 και άρα, όσο σοβαρή και αν είναι μια υποψηφιότητα που προέρχεται από το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, δεν μπορεί να σταθεί χωρίς συγκλίσεις και χωρίς συζήτηση με τον πιο μαζικό χώρο της αντιπολίτευσης, χωρίς μικρομεγαλισμούς εκατέρωθεν.

Το Δροσερό σε κάθε αφορμή, έχει αναχθεί σε πρώτο θέμα συζήτησης στην πόλη και το τελευταίο διάστημα υπήρξαν πολλές αφορμές. Και όποιος μπορεί να διακρίνει το ρατσισμό από την δικαιολογημένη αγανάκτηση, αντιλαμβάνεται ότι η τοπική κοινωνία είναι εξοργισμένη με την κατάσταση και δικαίως. Και η συνεχιζόμενη διόγκωση του οικισμού δείχνει ίσως και απάθεια.

Για να βάζουμε τα πράγματα στη θέση τους όμως, το πρώτο βήμα για να συζητήσουμε σοβαρά -όσοι τουλάχιστον διαθέτουν αυτό το γνώρισμα στοιχειωδώς και δεν αναλώνονται σε απλή σπέκουλα- είναι να νομοθετηθεί η αποδέσμευση του οικισμού από την επικράτεια του Δήμου Ξάνθης. Όποιος πολιτικός παίκτης δεν συμφωνεί σε αυτό ακόμη και τώρα (για να μην θυμίσουμε τις χαμένες ευκαιρίες…) προφανώς είναι απλώς οπορτουνιστής.