Με μια σπάνια φωτογραφία από ιατορικές στιγμές του ΑΟΞ και μια ανάρτηση-αφιέρωση, ο Θόδωρος Κοκκάλας αποχαιρετά τον Παύλο Καλογιάννη  υπενθυμίζοντας την απίστευτη ομάδα που δημιούργησε ως ιθύνων νους.

“Δεν χάσαμε ποτέ.Μια ομάδα διαλυμένη στην γ εθνική την πήγαμε σε ένα χρόνο στην β και σε 3 χρονια στην α.Και δεν βγήκαμε απλά, πήραμε 2 πρωταθλήματα,τα μοναδικά στην ιστορία του ΑΟΞ.

Μια παρέα όλοι πολύ νέοι..Όλος ο σχεδιασμός της ομάδας ήταν του Παύλου.

Τι να πρωτοθυμηθώ από παίκτες….Λακωνίδης ,Σερέτης ,Ουζουνιδης, Κεχαγιάς, Τζάτζος, Βρυζας, Κωστενογλου, Μαλαδενης, Χατζημωυσιαδης, Καρυπίδης, Χαλκίδης, Αθανασιάδης, Βιλανακης, Μαρινακης, Γιοβανουδης, Γιοργούσης, Μουστακης, συγνωμη αν ξέχασα κάποιους.Όλοι μετεγγραφές του Παύλου.

Τα 2 πρώτα χρόνια στην α όταν μας κυνηγούσαν όλοι ακόμη και εντός των τειχών,  σώσαμε την ομάδα ακόμη και όταν το ’92 μείναμε οι 2 μας και ο Μπέρτος.

Σημερα συναντήθηκα με τον Αγη και του υποσχέθηκα τις επόμενες μέρες να βρεθούμε ώστε να μάθει άγνωστες πτυχές των πεπραγμένων του πατέρα του.

Το ποδόσφαιρο της Ξανθης πήγε ψηλά με την παρουσία του Παύλου. Κρίμα που κάποιοι ανιστόρητοι δεν το εκτίμησαν.

Για μένα αλλά και για πολλούς εκτός Ξανθης υπήρξε ο κορυφαιος στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο.”

Ο Μάκης Τζάτζος ανέφερε επίσης:

Στην μνήμη του Παύλου Καλογιάννη.

Ο Παύλος ήταν η αιτία που εγώ και κάποιοι άλλοι ποδοσφαιριστές ήρθαμε στον ΑΟΞ και όπως επίσης με τα παιδιά που ήταν από την περιοχή και έμειναν και μαζί με τους προπονητές και τους παράγοντες αποτελεσαμε μια οικογένεια πέρα από την ποιότητα που είχαμε καταφέραμε να βγει η ομάδα για πρώτη φορά στην Α Εθνική και να δημιουργήσει τις βάσεις για την σπουδαία διαδρομή που ακολούθησε στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Χιλιάδες στιγμές, αναμνησεις,χαρές,λύπες,ζήσαμε στιγμές δόξας, αποθέωσης,λατρείας από όλο το κόσμο της Ξάνθης και γενικά της Θράκης,ο Παύλος ήταν ο ηγέτης μας δοτικος, ήρεμος,ήξερε πως θα σε ανεβάσει την ψυχολογία να παίζεις και γι αυτόν.
Επειδή ο πρόεδρος ο κ.Κοκκαλας μου ζητάει να πω,πως έγινε η μεταγραφή μου στην Ξάνθη, θα πω πως ενώ είχα συμφωνήσει με την ΑΕΚ στην Αθήνα στην πραγματικότητα μου έκαναν απαγωγή για να με πείσουν να υπογράψω στην Ξάνθη, μπορεί να έκλαψα από στεναχώρια όταν υπέγραψα ο Παύλος θυμάμαι μου είπε υπογράφεις συμβόλαιο ζωής με την ομάδα και θα ξανακλαψεις όταν θα φύγεις και όπως αυτό έγινε.Το σπίτι του έγινε και σπίτι μου, η Δέσποινα και ο Άγης εκεί για μένα οικογένεια μου.
Είναι κρίμα ανθρώπους με προσφορά να τους ξεχνάμε όσο είναι ζωντανοί.
Το έργο του τεράστιο θα μνημονεύεται στο Ξανθιωτικο ποδόσφαιρο.
Υγ.Η ομάδα εχει πλέον έναν ακόμη γίγαντα ψηλά να την προσέχει.