Σε ανακοίνωσή της η Ένωση Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ξάνθης σημειώνει:

Η Ένωση Ιδιωτικών Υπαλλήλων και Εμποροϋπαλλήλων καταγγέλλει τις πρόσφατες απολύσεις στην εταιρία Sunlight. Απολύσεις με χαρακτήρα τρομοκρατίας για όσους αντιδρούν στις άθλιες συνθήκες εργασίας.

Αποδεικνύεται για μια ακόμη φορά ότι ο χορός των εκατομμυρίων επενδύσεων που διαλαλεί η εταιρία σε κάθε ευκαιρία, πηγαίνει χέρι – χέρι με το χορό του αυταρχισμού για να «στεριώσουν» οι επενδύσεις. Άλλωστε όπως πολλαπλά και με διάφορους τρόπους έχει ειπωθεί από τα χείλη του Διευθύνοντος Συμβούλου της εταιρίας «όποιος δεν είναι ευχαριστημένος… δε χωράει στην εταιρία».

Άλλωστε οι μέτοχοι είναι εμφανώς χαρούμενοι για τα μερίσματα των κερδών που συνεχώς μεγαλώνουν. Αυτή τη χαρά η εταιρία επιβάλλει να κουβαλάνε και οι εργαζόμενοι που:

● Πρέπει να είναι χαρούμενοι που «ανταμείβονται με το μισθό τους» όπως διατρανώνουν επίσημα χείλη που δεν ξεπερνά κατά πολύ των κατώτατο μισθό.

● Πρέπει να είναι χαρούμενοι με τις ατελείωτες υπερωρίες και τις χρωστούμενες άδειες χρόνων σε ορισμένα τμήματα.

● Με τη δουλειά κάτω από συνθήκες γαλέρας σε τμήματα της εταιρίας.

● Με τη δουλειά τις αργίες, Χριστούγεννα και Πάσχα.

● Με την εναλλαγή από πόστο σε πόστο και από εργοστάσιο σε εργοστάσιο «ανάλογα με τις ανάγκες της εταιρίας».

Αν κανείς διαμαρτυρηθεί για αυτές τις χαρές η εταιρία τον ανταμείβει με απολύσεις, που βαφτίζει «χαμηλή αξιολόγηση – απόδοση». Άλλωστε ο νόμος Χατζηδάκη της ΝΔ που απαιτήθηκε από τους εργοδότες το προηγούμενο καλοκαίρι και ήρθε σαν συνέχεια του νόμου Βρούτση-Αχτσιόγλου του ΣΥΡΙΖΑ έδωσε το δικαίωμα οι απολύσεις να γίνονται πλέον «με το κιλό» και χωρίς αιτιολογία.

Αποδεικνύεται περίτρανα ότι η απάντηση βρίσκεται μόνο στην οργανωμένη απάντηση των εργαζομένων. Οι εργαζόμενοι μόνο μέσα από την οργάνωση σε σωματεία αγωνιστικά μπορούν να βάλουν εμπόδια:

Με τους αγώνες τους ενάντια στις απολύσεις με βάση τις ορέξεις της εργοδοσίας, «χωρίς αιτία» και όσων στοχοποιούνται

Με τη διεκδίκηση Συλλογικών Συμβάσεων που να εξασφαλίζουν αξιοπρεπείς μισθούς χωρίς να εξαρτιέται η ζωή μας από το αν «μείνανε ευχαριστημένοι» οι εργοδότες και μοιράζουνε «ξεροκόμματα» και bonus.

Με τη διεκδίκηση Συμβάσεων που να μη θεωρούν τη ζωή του εργαζόμενου λάστιχο περιλαμβάνοντας όρους που οι εργοδότες μπορούν να σε μετακινούν από εργοστάσιο σε εργοστάσιο ακόμα και σε άλλη πόλη ή χώρα. Ή και όρους που επιτρέπουν τη μη πληρωμή των υπερωριών.

Κανένας δεν είναι μόνος του. Έχουμε τη δύναμη να διεκδικήσουμε κι αυτή η δύναμη βρίσκεται στην οργάνωση.