“…Τον Ιούνιο του 1971 πήγαμε διακοπές στην Ρόδο. Μας πήγαν σε μια «καφετέρια». Είχε όμορφο περιβάλλον, χαμηλή μουσική, καναπέδες, πολυθρόνες και τραπεζάκια. Διαβάζοντας τον κατάλογο, κατάλαβα τι ακριβώς ήταν τελικά η καφετέρια. Επιστρέφοντας στην Ξάνθη έβαλα στόχο να φτιάξω ένα παρόμοιο μαγαζί. Προσπάθησα να το έχω έτοιμο για τα Χριστούγεννα του 1971.
Το όνομα θα ήταν «Ξάνθεια», στο κτίριο του Εμπορικού Επιμελητηρίου, δίπλα στην κ.πλατεία (φωτο). Το μόνο πρόβλημα ήταν η άδεια λειτουργίας. Τμήμα Εμπορίου, Υγειονομική Υπηρεσία και Χωροφυλακή, ήταν οι αρμόδιες Υπηρεσίες για την χορήγηση αδειών καταστημάτων. Δεν υπέγραφαν την άδεια. Και αυτό διότι ο όρος καφετέρια δεν αναφερόταν σε σχετικούς πίνακες και λίστες που διέθεταν για μαγαζιά!
Έτσι τα εγκαίνια αναβλήθηκαν. Η δύσκολη προσπάθεια αποδείχθηκε “μαραθώνιος” ! Μετά από μήνες και με παρέμβαση του Νομάρχη Γ. Κυριακάκου, χορηγήθηκε τελικά η άδεια λειτουργίας. Στις 18 Μαΐου 1972, λειτούργησε η πρώτη καφετερία της Ξάνθης ! Μου άρεσε αυτό που βίωνα καθημερινά ως επαγγελματίας. Η συναναστροφή με πελάτες και προσωπικό. Ήθελα και κατάφερα να υπάρχει φιλική σχέση με όλους !
Η καφετερία «Ξάνθεια», λειτούργησε ως και την μέρα που συνταξιοδοτήθηκα. Είχαν περάσει 33 χρόνια…”
Του Δ.Γκαγκαλίδη
(αφήγηση Μάριος Κουτσουρίδης)
