Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα γυναίκας η ΦΕΞ τιμά την Κατίνα Βέικου-Σεραμέτη (1912 – 1989) την πρώτη γυναίκα πρόεδρο του Συλλόγου και όλες τις γυναίκες του κόσμου που με αφοσίωση και αγάπη καταπιάνονται με το κάθε τι και με απίστευτη δύναμη συνεχίζουν τους αγώνες για ισότητα, έξοδο από την εκμετάλλευση που δυστυχώς υπάρχει ακόμη στις μέρες μας…
Στον αγώνα τους και στον αγώνα της κάθε μιας χωριστά, ας σταθούμε και αναλογιστούμε…
Η Κατίνα Βέικου Σεραμέτη γεννήθηκε στους Επιβάτες της Ανατολικής Θράκης το 1912. Για την ιδιαίτερη πατρίδα της γράφει: «Οι κάτοικοι των Επιβατών ήταν φιλήσυχοι, πράοι, εργατικοί. Αμιγείς Έλληνες και Χριστιανοί Ορθόδοξοι, με υψηλό φρόνημα πατριωτισμού που έμπρακτα εκδηλωνόταν, γιατί έρχονταν εθελοντικά να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στην αγωνιζόμενη Μητέρα-Ελλάδα. Ασχολούνταν στη γεωργία – άλλωστε η Ανατολική Θράκη δεν ήταν ένας μεγάλος σιτοβολώνας; – ασχολούνταν στην αμπελουργία, ασχολούνταν στη κτηνοτροφία. Και ήταν φημισμένο το γιαούρτι τους, το περίφημο και γνωστό με το όνομα Σηλυβριανό γιαούρτι. Ακόμα οι Επιβατινοί ήταν ψαράδες. Ήταν ναυτικοί, μεγάλοι καραβοκύρηδες που τ άρμενά τους όργωναν Ανατολή και Δύση. Και είχαν μεγάλη εμπορική επικοινωνία με την Πόλη. Ήταν ακόμη επιστήμονες. Κυρίως γιατροί που σπουδάζανε στην Αθήνα ή στην Ευρώπη».
Η Κατίνα Βέικου στα περίφημα Αρχιγένεια Εκπαιδευτήρια ξεκινά το σχολείο, ενώ με την ακούσια προσφυγιά βρίσκεται στο Βόλο, το 1924 δημιουργούνται οι Νέοι Επιβάτες στη Θεσσαλονίκη, στο Θερμαϊκό, όπου εγκαθίστανται και εκεί ολοκληρώνει το σχολείο. Στο διάστημα 1926-1932 φοιτά στο «εξατάξιο διδασκαλείο Θεσσαλονίκης» και τυχαίνει στην «ιερή τριετία» με τον πρωτοπόρο παιδαγωγό Μίλτο Κουντουρά. Όταν αποφοιτά, για λίγους μήνες, 1932-33, διδάσκει στη Μύκη, το πομακοχώρι των ορεινών της Ξάνθης. Παντρεύεται το Νίκο Σεραμέτη και μένει μόνιμα στην Ξάνθη ως το θάνατό της, στις 4 Οκτωβρίου 1989. […] Γράφει ο Θανάσης Μουσόπουλος, φιλόλογος-συγγραφέας-ποιητής περισσότερα στο επισυναπτόμενο
*επισυνάπτεται ακόμη το κείμενο: «Η συμβολή της Κατίνας Βέικου-Σεραμέτη»
