Kριτική στην κυβέρνηση σε σχέση με τους στόχους της διακομματικής επιτροπής άσκησε μιλώντας κατά τη συζήτηση του ΠροΛυπολογισμού στη Βουλή, ο βουλευτής Ξάνθης του ΚΙΝΑΛ Μπαράν Μπουρχάν, διερωτώμενος αν η επιτροπή συστήθηκε με στόχο την οικονομική ανάπτυξη ή μόνο για τα θεσμικά που αφορούν στη μειονόττητα.

Αναλυτικά ένα απόσπασμα της ομιλίας του:

O μειωμένος Προϋπολογισμός που προβλέπεται για την ΑΜΘ παρά τη γεωστρατηγική θέση της περιοχής- που την καθιστά εν δυνάμει ενεργειακό, μεταφορικό, παραγωγικό και πολιτιστικό κόμβο μας- προκαλεί έντονο προβληματισμό. Με τη σύσταση της Διακομματικής Επιτροπής για την ανάπτυξη της Θράκης, προσδοκία όλων μας ήταν και είναι η επίλυση όλων αυτών των προβλημάτων που ταλανίζουν την ακριτική μας περιοχή. Περιμέναμε και περιμένουμε την περιβόητη ανάπτυξη. Με ποιο τρόπο θα καταπολεμήσει η κυβέρνηση  αυτές τις αβεβαιότητες και θα διασφαλίσει ανάπτυξη και κοινωνική προστασία για τους πολλούς; Τελικά η σύσταση της Διακομματικής  έγινε με σκοπό όντως την ανάπτυξη ή αρκεστήκατε μόνο στα θεσμικά θέματα που αφορούν τη μειονότητα;

 

Παράλληλα μίλησε για τις ανάγκες της περιοχής, τις αναγκαίες οικονομικές τομές αλλά και τη στήριξη του ΕΣΥ σημειώνοντας ” Από την άλλη πλευρά πολύπαθο ΕΣΥ. Δυστυχώς, αποτελεί για ακόμη μια φόρα τον φτωχό συγγενή και σε αυτόν τον Προϋπολογισμό. Οι εργαζόμενοι στα νοσοκομεία δεν είναι επαίτες. Και όμως αντιμετωπίζονται ως τέτοιοι. Σώζουν τις ζωές μας κι έχουν επωμιστεί όλο βάρος της πανδημίας. Απαιτείται από την Κυβέρνηση μία γενναία παρέμβαση στο ιατρικό μισθολόγιο αλλά και στους μισθούς του υπόλοιπου προσωπικού. Απαιτείται η ένταξη τους στα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα και κυρίως απαιτούνται κίνητρα για την προσέλκυση ιατρικού δυναμικού εξειδικευμένου στα κρίσιμα τμήματα του Ε.Σ.Υ. και στις δομές. Όμως, ο μεγάλος κίνδυνος είναι η κατάρρευση του ηθικού των ανθρώπων αυτών και πρέπει εκεί επειγόντως να γίνουν κινήσεις που να αντιστρέψουν αυτό το κλίμα. Η απομόνωση, η απώλεια εισοδήματος και ο φόβος για το αύριο προκαλούν ψυχικές παθήσεις ή επιδεινώνουν τις ήδη υπάρχουσες.”

Και κατέληξε μιλώντας για τον εμβολιασμό: 

“Για εμένα η πολιτική δεν είναι επάγγελμα και το έχω αποδείξει όταν δεν δίστασα να συγκρουστώ για το καλό των συμπολιτών μου, όταν παρότρυνα να κλείσουν τα τζαμιά εν μέσω της πανδημίας γνωρίζοντας τις αντιδράσεις που θα προκληθούν, όταν ακόμα και σήμερα γυρίζω πόρτα – πόρτα, χωριό- χωριό για να πείσω τους συμπολίτες μου- που η Κυβέρνηση δεν κατάφερε – πόση αξία έχει ο εμβολιασμός και να νικήσουμε τον φόβο. “