Αν και οι πολιτικές εξελίξεις σε όλα τα επίπεδα είναι έντονες, αρκετή δημοσιότητα καταλαμβάνουν τα δημοτικά πράγματα, η σκληρή αντιπολίτευση στη δημοτική αρχή αλλά και το μέλλον του εγχειρήματος των “4” σε συνδυασμό με το μέλλον της παράταξης Δημαρχόπουλου, που έχει τεθεί σε αμφισβήτηση.
Στο προσκήνιο βρίσκεται η εσωστρέφεια για την παράταξη του πρώην Δημάρχου ο οποίος φαίνεται να “σπρώχνεται” προς στην έξοδο όπως μαρτυρούν και τα “δείπνα” στο Δαφνώνα καθώς και οι διαρροές περί υποψηφιότητας του υιού του Αλέξανδρου Κοντού, Στράτου, ως επικεφαλής ή άλλων “υπαρχηγών”. Η αποστρατεία Δημαρχόπουλου και τα επικρατέστερα σενάρια διαδοχής δεν είναι παρά φυσικές εξελίξεις που ήταν ήδη δεδομένες την επομένη των εκλογών.
Αυτό που πρέπει να προβληματίσει όμως το “ιερατείο” είναι πως η παράταξη αυτή, αν και μείζονα αντιπολίτευση όσο και πρώην δημοτική αρχή, για 2,5 χρόνια είναι περίπου αόρατη, αποψιλώνεται διαρκώς και δεν παράγει πολιτική. Γιατί καλά είναι τα δείπνα, η συσπείρωση και οι “τοπικοί παράγοντες” που ευδοκιμούν στην μικρή μας επαρχία, αλλά στην πολιτική έχει σημασία η… πολιτική.
Στην αντίπερα όχθη, διακινήθηκαν φήμες για διάσπαση του μετώπου των “4” που μέχρι στιγμής δεν επιβεβαιώθηκαν. Με μόνο ερωτηματικό τον Γ. Παπαχρονη και την παράταξή του, για τους υπόλοιπους τρεις οι πληροφορίες της στήλης αναφέρουν ότι πρόσφατα έγινε συνάντηση για άρση των όποιων παρανοήσεων και δημιουργία θετικού κλίματος.
Στο πλαίσιο αυτό “κατέβηκε” μια ανάρτηση από τον Πασχάλη Λύρατζη για τους ρομά, που θεωρήθηκε ότι είναι “χτύπημα” προς το ΣΥΡΙΖΑ ενώ από την πλευρά Χατζηθεοδώρου αποσύρθηκε μια σκληρή ανάρτηση σε βάρος του Γιώργου Παπανδρέου που θεωρήθηκε ότι θίγει συνολικά την παράταξη του ΚΙΝΑΛ και είχε προκαλέσει τη σφοδρή αντίδραση του Σωκράτη Ξυνίδη.
Παρεξήγηση και επεισόδιο μεταξύ πολιτικών και ΜΜΕ είχαμε και στη διάρκεια της Συνέντευξης Τύπου της Ρένας Δούρου, η οποία συνέπεσε -κατά μία έννοια- με τη συνάντηση των επικεφαλής των 4 παρατάξεων με την πρώην Περιφερειάρχη Αττικής. Πράγματι, ίσως δεν έγινε η καλύτερη δυνατή οργάνωση και τα βέλη έπεσαν προς τη Νομαρχιακή του ΣΥΡΙΖΑ αλλά αυτά συμβαίνουν.
Στον αντίποδα όμως υπάρχουν και θετικά μηνύματα, καθώς ο Γραμματέας της Νομαρχιακής στο άρθρο στην εφημερίδα Αυγή την επόμενη μέρα, υποστηρίζει ότι η συνεργασία των 4 παρατάξεων του Δημοτικού Συμβουλίου Ξάνθης εντάσσεται στο στρατηγικό σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ. Κάτι που απαντά στις κατηγορίες περί σύγχυσης ρόλων Γραμματέα-επικεφαλής παράταξης που έχει δεχθεί.
Τη δημοσιότητα βέβαια μονοπώλησε η υπόθεση της συρρίκνωσης του Κέντρου Υγείας για την ενίσχυση του Νοσοκομείου. Εκεί φαίνεται ότι το ζήτημα διχάζει την παράταξη της Νέας Δημοκρατίας και είναι πολύ λογικό. Σε αυτές τις περιπτώσεις, τη λύση δεν δίνουν φυσικά τα ψηφίσματα και οι δηλώσεις αλλά το μέγεθος των αντιδράσεων και ο “φόβος” που μπορεί να προκαλούν στους κυβερνώντες.
Υπό την έννοια αυτή φαίνεται δύσκολο να παραταθεί με τάση μονιμοποίησης η υποβάθμιση του Κέντρου Υγείας Αβδήρων. Μέχρι εκεί καλά, αρκεί να υπάρχει το ενδιαφέρον όλων των παραγόντων για τη συγκεκριμένη νευραλγική μονάδα υγείας, όλο το χρόνο και όχι μόνο όταν επιχειρείται η υποβάθμισή του αλλά και συνολικά για την πολιτική διαχείριση της πανδημίας
Μέσα σε αυτή τη διαμάχη, υπήρξε και μια έντονη κόντρα του ΣΥΡΙΖΑ με τη Διοικήτρια του Νοσοκομείου Ξάνθης μετά τη δήλωσή της για το θέμα. Η ανακοίνωση της Νομαρχιακής όμως προκάλεσε την αντίδραση της Έλενας Ροφαέλα στα κοινωνικά δίκτυα, καθώς εκεί γίνονται πλήθος κριτικών αναφορών στο αν υπογράφει ως “Διοικητής” ή “Διοικήτρια” τις ανακοινώσεις της. Στο story που ανέβασε η ίδια ανταπαντά: O διοικητής, η διοικήτρια, η διοικητίνα, η διοικήτισσα… Ας διαλέξει ο “προοδευτικός” λεκτικός σεξισμός.”
Όταν αντιπολιτεύεσαι μια πολιτική που ασκείται ή ακόμη και ένα πρόσωπο που την υλοποιεί ή τη σχεδιάζει, πρέπει να το κάνεις με πολιτικά επιχειρήματα -και ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πολλά απέναντι στην κυβερνητική πολιτική για την υγεία- και όχι κάνοντας ανούσια και άστοχα σχόλια για τον τρόπο που υπογράφει το πρόσωπο. Ειδικά το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης που έχει πολύ ψηλά στην ατζέντα του τα δικαιώματα των γυναικών, δεν θα έπρεπε να βρίσκεται κατηγορούμενο ότι βάζει το σεξισμό στην πολιτική αντιπαράθεση.
