Γερή η κόντρα των Μητροπολιτών με την Ντόρα Μπακογιάννη για την υπόθεση της εκλογής Μουφτήδων, συνεπακόλουθα με την κυβέρνηση. Eίναι ένα ζήτημα με πολλές παραμέτρους και δεν υπάρχει η μία και μοναδική αλήθεια. Όποια και αν είναι η “θεώρηση” της κάθε πλευράς προς το ζήτημα, το σίγουρο είναι ότι θα πρέπει να υπάρξει μια εξέλιξη, ει δυνατόν, και με ομόφωνες αποφάσεις της Διακομματικής. Για να είμαστε και ρεαλιστές, πολιτικές ανάπτυξης μέσα από πορίσματα διακομματικών επιτροπών είναι αστείο να περιμένει κάποιος στη Θράκη, ας δούμεέ στω λύσεις στα θεσμικά ζητήματα.

Στην πράξη, οι όποιες αποφάσεις διευκολύνονται από τη νομοθετική παρέμβαση της προηγούμενης κυβέρνησης για την κατάργηση -ουσιαστικά- της Σαρία, μέχρι να εκλείψει ολοσχερώς, απογυμνώνονται τις δικαστικές εξουσίες. Κίνηση συμβατή τόσο με το γενικότερο πολιτικό πλαίσιο και το κράτος δικαίου,  όσο και με το -αν πρέπει να λαμβάνεται υπόψη- λεγόμενο “εθνικό συμφέρον”.

Για την ιστορία, η κυβέρνηση Γιώργου Παπανδρέου, με αρκετούς υπουργούς από τη Θράκη,  είχε  συμφωνήσει με όλες τις πλευρές ένα πλαίσιο ανάδειξης Μουφτήδων από συγκεκριμένο σώμα αλλά έχασε πρόωρα την εξουσία, λίγο πριν νομοθετήσει. Επίσης, για την ιστορία ο πατέρας Μητσοτάκης είναι αυτός που κήρυξε ως Πρωθυπουργός την ισονομία-ισοπολιτεία και την κατάργηση των διοικητικών και άλλων διακρίσεων και ο Γ.Α.Π. αυτός που εφάρμοσε πολύ αποδοτικές πολιτικές στον τομέα της εκπαίδευσης και της ελληνομάθειας. Και οι δύο οικογένειες διατηρούν στενούς δεσμούς με τη μειονότητα της Θράκης, εκτοτε.

Αλγεινή είναι η εντύπωση που έχουμε αποκομίσει από από την ανακοίνωση της πρυτανικής αρχής του ΔΠΘ που συνιστά χωρίς περιστροφές “ευχαριστήριο” προς την  κυβέρνηση και την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, που όμοιά της δεν έχει υπάρξει στο παρελθόν του Ιδρύματος, υπέρ κανενός από τα τρία κόμματα που έχουν κυβερνήσει τη χώρα. Φρονούμε ότι η ακαδημαϊκή κοινότητα θα πρέπει να τηρεί ένα μίνιμουμ πολιτικής αυτοτέλειας και κύρους, όποια και είναι η κυβέρνηση.

Πολύ περισσότερο, λίγες μέρες μετά τη “σφαγή” με τους εισακτέους, αντί για  πολιτικάντικες  ανακοινώσεις δημόσιων σχέσεων, δύο πράγματα αναμένει ακόμη η τοπική κοινωνία της Θράκης: Μια -χωρίς περιστροφές- “απολογία” των τραγικών αποφάσεων που ευθύνονται για τον εκούσιο ακρωτηριασμό τμημάτων όπως η Αρχιτεκτονική Ξάνθης και μια κριτική για την Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής και τις αρνητικές επιιπτώσεις στα περιφερειακά πανεπιστήμια. Οι δημόσιες σχέσεις ας περιμένουν…

Πάντως, ανώνυμη πηγή, με καλή γνώση των ακαδημαϊκών ζητημάτων της περιοχής, σχολίασε με νόημα πως όταν ένα Πανεπιστήμιο είναι ευάλωτο οικονομικά και έχει χρέη, τότε η διοίκηση αρχίζει να γίνεται υποτακτική στην πολιτική εξουσία. Σωστή ή λάθος, είναι μια διάσταση που οι εκτός των τειχών, δεν γνωρίζουν.

Μια παρακαταθήκη για τις επόμενες χρονιές ήταν η φετινή εναλλακτική διοργάνωση των Γιορτών Παλιάς Πόλης με τους περιορισμούς της πανδημίας. Όχι σε επίπεδο Δήμου, που είναι υποχρεωμένος να προσαρμοστεί στις συνθήκες και να παρουσιάσει ένα πρόγραμμα αλλά στους συλλόγους. Και εδώ συγκρούονται δύο αντιλήψεις γύρω από το θεσμό.

Φορείς με κύρος όπως το Λύκειο Ελληνίδων και η ΦΕΞ, προετοίμασαν ένα συνεκτικό πρόγραμμα και είχαν “κάτι να πούν”. Νεανικοί σύλλογοι όπως οι Βάτραχοι και ο ΠΑΣ Αντίκας έκαναν τη “διαφορά”  καθώς παρουσίασαν ένα υπερ-πλήρες και ποιοτικό πρόγραμμα, θυσιάζοντας τα όποια έσοδα για να χρηματοδοτήσουν τις εκδηλώσεις και να αφήσουν το πολιτιστικό αποτύπωμά τους.

Αλλοι πάλι, (βλ. Απαράδεκτοι)  οργάνωσαν, για παράδειγμα, βραδιές κινηματογράφου. Ίσως όχι κάτι εντυπωσιακό αλλά σίγουρα κάτι νέο. Εδώ ακριβώς είναι μια μετωπική σύγκρουση με την  άλλη αντίληψη για τις Γιορτές  -μάλλον πλειοψηφούσα- ότι χωρίς σουβλάκια (και κέρδη) δεν υπάρχουν Γιορτές Παλιάς Πόλης. Κυνικό αλλά αυτό αντιληφθήκαμε φέτος, χωρίς περιστροφές…

Εκλογές σύντομα στη ΝΟΔΕ της Ξάνθης (ΔΕΕΠ) τον Οκτώβριο. Η αλήθεια είναι ότι τα τελευταία χρόνια στο κυβερνών κόμμα, υποβαθμίστηκαν κατά μία έννοια οι κομματικές διαδικασίες και ο ρόλος των οργάνων, όπως συμβαίνει συχνά και εξαιτίας της κυβερνητικής εξουσίας. Αρκετοί φαίνεται ότι επιθυμούν να είναι υποψήφιοι για το αξίωμα του Προέδρου, αν και δύσκολα θα φτάσουν όλοι μέχρι την ανάδειξη της υποψηφιότητας. Πιο γνωστό όνομα μέχρι στιγμής αυτό του Α. Ταμπουρατζή, σημερινού προέδρου της ΔΗΜΤΟ (τοπικής) Ξάνθης.

Στο ΣΥΡΙΖΑ και στα κομματικά του όργανα τα πράγματα συνεχίζουν να είναι ρευστά, και να υπάρχει μια κινητικότητα, χωρίς εξελίξεις πάντως. Καθώς και μια μίνι εκλογική “επιφυλακή”. Στο δε ΚΙΝΑΛ, ο Βασίλης Τσολακίδης επισημοποίησε την αποχώρησή του από την αυτοδιοίκηση και την πρόθεσή του να πολιτευτεί. Αντιθέτως, και παρά τις φήμες περί του αντιθέτου, ο πρώην Δήμαρχος Μύκης Τζεμίλ Καπζά, σε συνέντευξή του στο xanthi2.gr, διευκρινίζει ότι παραμένει στην αυτοδιοίκηση. Συνολικά πάντως, στο εσωτερικό της μειονότητας, υπάρχει έντονη κινητικότητα από πολλούς παράγοντες.