Μια ακόμη εντυπωσιακό carte-postal φέρνει στο φως ο ερευνητής Μανώλης Σ. Χούμας
για την Ξάνθη στα τέλη της δεκαετίας του 1890

“Αγαπητή μου Ίζα
Εδώ και μια βδομάδα είμαι στη Ξάνθη. Βλέπεις καλά πως το ταξίδι μου έχει πραγματοποιηθεί. Ο γάμος του ξαδέλφου μου έγινε στις 5 Μαΐου. Διασκεδάσαμε πολύ, η Ξάνθη έχει δυνατές φυσικές ομορφιές.
Θα σου περιγράψω τις εντυπώσεις μου σ’ ένα μακροσκελές γράμμα, που θα λάβεις όταν επιστρέψω στην Καβάλα, όπου ελπίζω να βρω τα νέα σου.
Χίλια φιλιά από την Καλλιρόη σου.”

Παραλήπτρια η δ/νίς Ιζαμπέλ Κοβίν στο Μπορντώ της Γαλλίας.

Εκδότης του επιστολικού δελταρίου, που έχει διαστάσεις 14.1 x 9.1 εκ, είναι ο E. S. Blatscho.

Γράφτηκε στις 9 Μαΐου του 1905 και ταχυδρομήθηκε την ίδια μέρα απ’ τη Ξάνθη με γραμματόσημο των 20 παράδων, όπου κυρίαρχη είναι η υπογραφή – τουγράς – του Σουλτάνου Αβδούλ Χαμίτ Χαν του Β΄.
Το δελτάριο έφτασε στο Μπορντώ στις 13.5.1905.

Την μετάφραση απ’ τα Γαλλικά έκανε η σύζυγός του Μανώλη Χούμα,  Ευγενία Ροΐδου.

Στην εικόνα βλέπουμε την κατασκευή της ξύλινης γέφυρας Ταχτατζή Κιοπρού πάνω σε λίθινα βάθρα, στην θέση της παλιάς ξύλινης που εδραζόταν σε ξύλινα βάθρα. Η γέφυρα βρισκόταν στο χώρο του σημερινού παζαριού της Ξάνθης, που τότε ήταν η δεύτερη κοίτη του Κόσσινθου.
Η δεύτερη αυτή πεταλόσχημη κοίτη του Κόσσινθου, συμπληρωματική της κύριας, λειτουργούσε μόνο σε μεγάλες νεροποντές κι εφόσον βέβαια έσπαζε το φράγμα των βράχων, που υπήρχε στην κύρια κοίτη κοντά στους Κοινοτικούς Υδρόμυλους των Μυλαγωνίων.
Σ’ αυτήν, επίσης, κατέληγαν τα όμβρια ενός μεγάλου τμήματος της παλιάς Ξάνθης.
Οι δυο κοίτες οριοθετούσαν ένα κομμάτι γης γνωστό ως Νησάκι Καναράς και η πρόσβαση σ’ αυτό γινόταν από γέφυρες όπως η εικονιζόμενη.
Τα υποζύγια μάλλον μεταφέρουν οικοδομικά υλικά για τα πέτρινα βάθρα.

Ακολουθεί ο οπισθότυπος της κάρτας.