Η επίσημη συμπόρευση των 4 παρατάξεων της αντιπολίτευσης στο Δήμο Ξάνθης, σε ένα συνδυασμό στις επόμενες εκλογές, είναι ένα γεγονός που δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο. Σε μεγάλο βαθμό ήταν αναμενόμενη,  όμως όχι σε αυτή την έκταση και ίσως όχι σε αυτό το χρόνο. Άρα από κάθε άποψη, “ξαναμοιράζει” την τράπουλα στα δημοτικά πράγματα και δημιουργεί νέες συνθήκες αλλά και προεκτάσεις.

Μοιραία, αυτή η κίνηση, ωθεί τα πράγματα στη δημιουργία δύο πόλων για τις επόμενες εκλογές και προφανώς αυτή είναι η πολιτική επιδίωξη.  Και εκεί αρχίζουν τα άγνωστα δεδομένα γιατί κανείς δεν ξέρει αν θα καταφέρει να υπάρχει και στο μέλλον η παράταξη Δημαρχόπουλου ή αν θα διαμοιραστεί στους δύο άλλους “πόλους”, που μοιάζει πιθανότερο.  Ή αν κάποιος άλλος θα επιδιώξει να εκφράσει ένα κοινό που δεν συμφωνεί με όλα τα πρόσωπα ή αν  προκύψει ένας  νέος “λαγός”, όπως αυτοί που βρέθηκαν στις προηγούμενες εκλογές και έφεραν αντίθετα αποτελέσματα από τις αρχικές τους επιδιώξεις.

Σε πολιτικό επίπεδο, προφανώς αποτελεί προσωπική επιτυχία του Σ.Μελισσόπουλου ότι επιτυγχάνει την αμφίπλευρη -πολιτικά- διεύρυνση,  είναι ο ίδιος επικεφαλής αυτής της σύμπραξης και αναδεικνύεται σε κυρίαρχο αντιπολιτευτικό πόλο, όπως συνέβη εξαρχής στο δημοτικό συμβούλιο στην τρέχουσα θητεία. Από άποψη πολιτικής συνέπειας, πράγματι, ο Μελισσόπουλος και η παράταξή του πολύ έγκαιρα και πριν τις εκλογές, είχαν προτάξει τη λογική των συγκλίσεων και των συμμαχιών.

Η πολιτική συνέπεια βέβαια δεν ισχύει για όσους κινήθηκαν μέχρι πολύ πρόσφατα στην εντελώς αντίθετη κατεύθυνση. Ας θυμίσουμε ότι ο τοπικός ΣΥΡΙΖΑ παραμένει “διχασμένος” από το 2019 ακριβώς για τη στάση στις δημοτικές εκλογές. Τότε, μια σειρά από στελέχη με προεξάρχοντα τον τότε Υφυπουργό είχαν προκρίνει την ανάγκη της συνεργασίας με την παράταξη Μελισσόπουλου και έκριναν ότι η αυτόνομη κάθοδος θα είχε αρνητικά αποτελέσματα και για το ΣΥΡΙΖΑ και για τις εξελίξεις στο Δήμο.

Τότε όμως, υπήρξε μια θυελλώδης αντίδραση από τους οπαδούς της αυτόνομης καθόδου με επιχειρήματα περί “ιδεολογικής καθαρότητας” και περί επερχόμενης νίκης στις εκλογές της παράταξης Χατζηθεοδώρου, όταν βασικός αντίπαλος θεωρήθηκε ο Σ. Μελισσόπουλος και όχι η τότε απερχόμενη δημοτική αρχή. Και ενώ είχαν στοχοποιηθεί και λοιδωρηθεί όσοι τότε έλεγαν τα προφανή. Ποιος δικαιώθηκε και ποιος όχι, είναι προφανές, όπως και οι εκλογικές επιδόσεις των δύο πλευρών στην ίδια εκλογική περιοχή όπου “μετρήθηκαν” με διαφορά λίγων ημερών.

Τι συνέβη και μέσα σε δύο χρόνια τα ίδια πρόσωπα που έριζαν για την ιδεολογική τους καθαρότητα και αυτοτέλεια (πάνω στο άλογο) εμφανίζονται υπέρμαχοι των συναινέσεων (κάτω από το άλογο) και μάλιστα συνεργάζονται με δύο δεξιούς συνδυασμούς, είναι ένα ζήτημα που χρειάζεται απαντήσεις. Το να σβήνεις τις παλιές σου αναρτήσεις δεν είναι πολιτική, αλλά τυχοδιωκτισμός. Πολιτική είναι να εντοπίζεις και να παραδέχεσαι τα λάθη, να τα αναλύεις με πολιτικούς όρους και να τοποθετείσαι για το μέλλον με μεγαλύτερη ωριμότητα.   Ερώτημα είναι επίσης και αν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που στήριζαν τον Μ. Τσέπελη το 2019, παραμένουν στην ίδια γραμμή ή συντάσσονται με τη συνεργασία.

Στην περίπτωση του Π. Λύρατζη, συμφωνεί ή διαφωνεί κάποιος, εκφράζει ένα πολιτικό “κύκλο” που δεν κρύβει ότι αναζητεί πάντα τον πιο σύντομο δρόμο προς την εξουσία και είναι συνεπής ως προς αυτό. Στη δε περίπτωση Παπαχρόνη, το ερώτημα είναι αν η απόφασή του να συνυπογράψει, εκφράζει και τους εκλεγμένους δημοτικούς του συμβούλους ή αν είναι μια κίνηση στρατηγικής για να συγκρατήσει τις κεντρομόλες δυνάμεις που αναπτύσσονται στο εσωτερικό του συνδυασμού. Σε κάθε περίπτωση, τα ερωτήματα για την υπόθεση του Γηροκομείου, παραμένουν πριν και μετά τη σύμπραξη με το μέτωπο της αντιπολίτευσης.

Στο γενικότερο πλαίσιο, επειδή η συζήτηση στο Δήμο Ξάνθης δεν γίνεται ποτέ με αμιγώς πολιτικούς όρους αλλά και με μια σειρά μηχανισμούς το πολιτικό κλίμα και η στάση κάποιων παραγόντων σε δύο χρόνια από σήμερα δεν μπορεί να προεξοφληθεί. Από την άλλη, είναι δεδομένο ότι η κυβέρνηση έχει διαμορφώσει πολύ ευνοϊκό πλαίσιο για τις υφιστάμενες δημοτικές αρχές που ελέγχει συντριπτικά στη χώρα και θα συνεχίσει να το κάνει με κάθε τρόπο. Σίγουρα πάντως δημιουργείται ένα πολύ ενδιαφέρον σκηνικό για τα επόμενα δύο χρόνια.