Γιαννακίδης για αιολικό: “Κοινό μέτωπο απέναντι στο έγκλημα, που εξελίσσεται”

Με δήλωσή του στο λογαριασμό του στο Facebook, o πρώην Υφυπουργός Ανάπτυξης Στάθης Γιαννακίδης παίρνει θέση για το μεγάλο ζήτημα που έχει προκύψει με τη σωρεία αιτήσεων για εγκατάσταση ανεμογεννητριών στην περιοχή του Λειβαδίτη.

Στη δήλωσή του, εκτιμά τις επιπτώσεις ως καταστροφικές για την περιοχή και επισημαίνει ότι η αλλαγή του θεσμικού πλαισίου από την κυβέρνηση ήταν αυτή που άνοιξε το δρόμο για τη δημιουργία δεκάδων πάρκων σε όλη τη Θράκη. Παράλληλα, όμως, αναφέρει ότι τη συγκεκριμένη στιγμή προέχει η δημιουργία κοινού μετώπου για να αποτραπούν οι αρνητικές εξελίξεις, καλώντας όλους τους παράγοντες να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και να μην προσεγγίσουν μικροπολιτικά, την υπόθεση.

Αναλυτικά:

Τις τελευταίες ημέρες επανήλθε στο προσκήνιο η επιχειρούμενη εγκατάσταση αιολικών πάρκων με θηριώδεις ανεμογεννήτριες στις πλέον πολύτιμες περιοχές της Ξάνθης από άποψη φυσικού πλούτου, στο Λειβαδίτη, το Τσαλ και την ευρύτερη περιοχή του Εθνικού Πάρκου της οροσειράς της Ροδόπης.

Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη σπουδή για να αντιληφθεί κανείς πόσο καταστροφικές θα ήταν οι επιπτώσεις για τις τοπικές κοινωνίες, το φυσικό τοπίο και το περιβάλλον, τον οικοτουρισμό και την ανάπτυξη όλης της Ξάνθης. Αυτό που πρέπει να επισημανθεί πολιτικά είναι πως το αμόκ για την εγκατάσταση δεκάδων αιολικών πάρκων, που αναστατώνει όλη τη Θράκη, δεν θα ήταν δυνατό αν η κυβέρνηση της ΝΔ δεν είχε φροντίσει από το 2020, να ξηλώσει το επαρκές νομικό πλαίσιο για την βιώσιμη ανάπτυξη αυτών των δραστηριοτήτων, για να “διευκολύνει” την ανεξέλεγκτη επέκταση των επενδύσεων, ακόμη και σε προστατευμένες περιοχές, διαπράττοντας ένα οικολογικό έγκλημα.

Όμως, στην παρούσα φάση δεν υπάρχει η πολυτέλεια της πολιτικής αντιπαράθεσης αλλά η ανάγκη συστράτευσης όλων των τοπικών δυνάμεων σε ένα κοινό μέτωπο για να αποτραπούν οι καταστροφικές εξελίξεις. Γιατί θα ήταν ακόμη μεγαλύτερο έγκλημα, για χάρη των κομματικών σκοπιμοτήτων και της πολιτικής ιδιοτέλειας, κάποιοι να σιωπήσουν ή να αρκεστούν σε υποκριτικές και τυπικές διατυπώσεις, υποθηκεύοντας το μέλλον των επόμενων γενεών. Είναι ώρα κρίσιμων αποφάσεων και ο καθένας θα πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες που του αναλογούν απέναντι στην κοινωνία.”