Η Γεωθερμική Ελλάδος κατάφερε με τα αφυδατωμένα αγροτικά της προϊόντα, από τομάτες και πιπεριές μέχρι μήλα και λωτούς, να κατακτήσει τις ξένες αγορές.
Πίσω από τα προϊόντα της κρύβεται η θαυμαστή δύναμη της γεωθερμίας, που αναβλύζει από τη γη και γίνεται η κινητήριος δύναμη για την αφυδάτωσή τους, διατηρώντας όμως όλα τα θρεπτικά τους συστατικά, μαζί με το άρωμα και το χρώμα τους.
Η Γεωθερμική Ελλάδος, μια οικογενειακή επιχείρηση από το Νέο Εράσμιο Ξάνθης, που ξεκίνησε το 1996 από έναν ρομαντικό γεωλόγο, το Νίκο Κολιό και συνεχίζει να αναπτύσσεται δυναμικά από τον οικονομολόγο γιο του, Αλέξανδρο, κατάφερε με τα αφυδατωμένα αγροτικά της προϊόντα, από τομάτες, τοματίνια, πιπεριές και ελιές μέχρι μανιτάρια, μήλα, λεμόνια και λωτούς να αποκτήσει παρουσία σε απαιτητικές αγορές, όπως η Ιταλία, η Σουηδία, η Τσεχία, η Πολωνία και η Κύπρος, και να κάνει ιδιαίτερες, γκουρμέ προτάσεις από το λιανεμπόριο μέχρι την βιομηχανία τροφίμων.
Σήμερα διαθέτει 25 κωδικούς, ενώ πρόσφατα κυκλοφόρησε στην αγορά μια νέα σειρά με την επωνυμία «Δώσε Γεύση» (@Dosegefsi), η οποία περιλαμβάνει πέντε πούδρες από τομάτα, κόκκινη πιπεριά, πορτοκάλι, λεμόνι και ελιά, 100% φυσικές, που μπορούν να χρησιμοποιηθούν είτε ως μπαχαρικό και συστατικό είτε κατά τη διάρκεια του μαγειρέματος είτε μετά από αυτό, απευθείας στο πιάτο. Μάλιστα, με τα πρώτα μηνύματα να είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικά, υπάρχουν σχέδια για τον εμπλουτισμό της σειράς και με νέες γεύσεις, όπως πράσινο μήλο και καυτερή πιπεριά.
Αυτή την περίοδο έχουν δρομολογηθεί νέες επενδύσεις για τον περαιτέρω εκσυγχρονισμό της επιχείρησης, αλλά και για την προσθήκη και νέων προϊόντων στην γκάμα της, ενώ υπάρχει ενδιαφέρον για επέκταση και στα Βαλκάνια, αλλά και για ενίσχυση της παρουσίας στην Ιταλία.
Η ερευνητική ανησυχία ενός ρομαντικού γεωλόγου
Η Γεωθερμική Ελλάδος ήταν το αποτέλεσμα της ερευνητικής ανησυχίας του Νίκου Κολιού, γεωλόγου και ερευνητή, που εργαζόταν επί χρόνια στο ΙΓΜΕ, δεν ξέχασε όμως ποτέ τις αγροτικές του καταβολές. Με διδακτορικό στη γεωθερμία, ταξίδευε ανά την Ελλάδα, τα Βαλκάνια και την Ιταλία διερευνώντας γεωθερμικά πεδία, μέχρι που ανακάλυψε ένα πολλά υποσχόμενο στο Νέο Εράσμιο Ξάνθης και σκέφτηκε να το αξιοποιήσει για αγροτικές εφαρμογές, δημιουργώντας την Γεωθερμική Ελλάδος.
Αρχικά ξεκίνησε με αντικείμενο την προωρίμανση των σπαραγγιών, στήνοντας ένα δίκτυο γεωθερμίας κάτω από χωράφι, θερμαίνοντας κατά βούληση και «μπερδεύοντας» τα σπαράγγια, για να ωριμάσουν ταχύτερα. Επειδή όμως αυτή η διαδικασία γινόταν μόνο για ενάμιση μήνα τον χειμώνα, ο Νίκος Κολιός, που ήθελε να αξιοποιεί τη γεωθερμία όλο τον χρόνο, ξεκίνησε το 2000 τη διαδικασία της ξήρανσης, η οποία έγινε στη συνέχεια και το βασικό αντικείμενο της επιχείρησής του.
Δημιούργησε μια μονάδα αφυδάτωσης, η οποία επικέντρωσε τη δράση της στην τομάτα και έτσι το 2005 η Γεωθερμική Ελλάδος έγινε μεταποιητική. Άρχισε δε να συνεργάζεται και με άλλους παραγωγούς της περιοχής, καθώς οι δικές της καλλιέργειες δεν επαρκούσαν. Με δεδομένο όμως πως το βασικό της προϊόν, η λιαστή τομάτα, ιδιαίτερα δημοφιλής εκείνη την εποχή, άρχισε τα επόμενα χρόνια να χάνει τη λάμψη της, η εταιρεία ξεκίνησε την αφυδάτωση και άλλων φρούτων και λαχανικών.
Η δυναμική ανάπτυξη
Το μεγάλο άνοιγμα όμως σε νέα προϊόντα έγινε με την είσοδο στην επιχείρηση του γιου του Νίκου Κολιού, Αλέξανδρου, που, αν και είχε σπουδάσει οικονομικά και είχε μια επιτυχημένη καριέρα ως ορκωτός λογιστής, ένιωθε την παραγωγή να τον τραβά και αποφάσισε να ασχοληθεί με την Γεωθερμική Ελλάδος, δίνοντας μια πιο επιχειρηματική οπτική στη δραστηριότητά της. Ανέκαθεν βέβαια ήταν δίπλα στην εταιρεία, ενώ από παιδί τα καλοκαίρια και τις γιορτές μάθαινε τη δουλειά.
Όταν ήταν μικρός τα μηχανήματα και η φασαρία τους τον εντυπωσίαζαν, ενώ θεωρούσε μαγικό πώς ένα νωπό φρούτο ή λαχανικό αφυδατωνόταν με τη βοήθεια της γεωθερμίας, η οποία μπήκε στο λεξιλόγιό του από πολύ νωρίς.
Με την έλευση του Αλέξανδρου Κολιού η εταιρεία προχώρησε σε νέες επενδύσεις και μπήκε και στο κομμάτι των πρώτων υλών (food ingredients), με την επεξεργασία, μεταξύ άλλων, πιπεριάς, πορτοκαλιού, μήλου, λεμονιού, ελιάς, λωτού, που είτε κατευθύνονται ως ροδέλες σε καταστήματα μπακαλικής και delicatessen, είτε αλεσμένα και κοσκινισμένα σε νιφάδες 5-8 χιλιοστών καλύπτουν τις ανάγκες της βιομηχανίας, αλλά και της HORECA.
Όπως εξηγεί ο Αλέξανδρος Κολιός στη Voria.gr, η αξιοποίηση της γεωθερμίας είναι επωφελής για το τελικό προϊόν, αφού το αφυδατώνει σωστά, αφαιρώντας την υγρασία του όχι όμως και τα θρεπτικά συστατικά του, όπως συμβαίνει με συμβατικές μεθόδους κατά τις οποίες οι θερμοκρασίες για την αφυδάτωση φτάνουν μέχρι και τους 110 βαθμούς. Στην περίπτωση της γεωθερμίας που αξιοποιεί η Γεωθερμική Ελλάδος –η εταιρεία εκμεταλλεύεται μια γεωθερμική γεώτρηση με ρευστά 60 βαθμών Κελσίου- η θερμοκρασία δεν ξεπερνά τους 54 βαθμούς, με το προϊόν να είναι σχεδόν ωμό μετά την αφυδάτωσή του από τον ζεστό αέρα. Η διαδικασία έχει ως εξής: γίνεται άντληση του ζεστού νερού από τη γεώτρηση και με εναλλάκτη θερμοκρασίας το ζεστό νερό μετατρέπεται σε ζεστό αέρα, στον οποίο αφυδατώνονται τα φρούτα και λαχανικά για δύο με τρεις ημέρες. Πέρα από τη διατήρηση των θρεπτικών στοιχείων, η γεωθερμία μειώνει το περιβαλλοντικό αποτύπωμα, ενώ μέσω της εξοικονόμησης ενεργειακού κόστους, τα προϊόντα γίνονται και περισσότερο ανταγωνιστικά από άποψη τιμής.
