Η εκπαιδευτική κοινότητα, συχνά ενάντια σε αντιξοότητες, στηρίξαμε και στηρίζουμε το δημόσιο σχολείο. Την άνοιξη, κατά τη διάρκεια του πρώτου γενικού lockdown και κλεισίματος των σχολικών μονάδων, ο εκπαιδευτικός κόσμος ανταποκρίθηκε με όλες του τις δυνάμεις στην συνέχιση της εκπαιδευτικής διαδικασίας εξ αποστάσεως χωρίς καμιά διαδικασία επιμόρφωσης, με διαρκή εμπόδια από τις υλικοτεχνικές υποδομές του υπουργείου και εις βάρος του προσωπικού του χρόνου, με γνώμονα το αδιαπραγμάτευτο μορφωτικό δικαίωμα όλων των παιδιών. Οι υποκριτικές ευχαριστίες του υπουργείου γρήγορα εξαντλήθηκαν. Σήμερα 8 μήνες μετά και αφού το υπουργείο απέρριπτε πεισματικά τις προτάσεις μας για λήψη μέτρων προστασίας, αντιμετωπίζουμε το αναπόφευκτο που μόνο το υπουργείο δεν έβλεπε. Ένα ακόμα κλείσιμο των σχολείων και μεταφορά της εκπαιδευτικής διαδικασίας στη σύγχρονη εξ αποστάσεως. Το φιάσκο της έναρξης της σύγχρονης εξ αποστάσεως, με την κατάρρευση πλήθους υπηρεσιών του Πανελλήνιου Σχολικού Δικτύου καταδεικνύει την παντελή έλλειψη προετοιμασίας και βελτίωσης των υπολογιστικών υποδομών του ΠΣΔ εις βάρος παιδιών και εκπαιδευτικών που καλούνται για μια ακόμη φορά να «βάλουν πλάτη». Από μια πολιτική ηγεσία που δεν είναι σε θέση να υλοποιήσει το εξαγγελθέν από το καλοκαίρι 20ωρο πρόγραμμα επιμόρφωσης εκπαιδευτικών και να στείλει σωστές μάσκες στις/στους μαθήτριες/ές, δεν περιμέναμε θαύματα. Αναμέναμε όμως η πρότερη προβληματική εμπειρία από την τηλεκπαίδευση να επιφέρει τουλάχιστον κάποια βελτίωση των υποδομών. Ούτε αυτό. Επιπλέον, για να καλύψουν την ανεπάρκειά τους, «φόρτωσαν» μία καταιγίδα μέτρων και ευθυνών στην πλάτη των εκπαιδευτικών.
Την ίδια στιγμή, τα συνδικαλιστικά και εργασιακά μας δικαιώματα συρρικνώθηκαν ακόμη περισσότερο (όπως οι τρίμηνες συμβάσεις και η επισφάλεια και η ομηρία των αναπληρωτριών/ών). Και ο κατάλογος των νεοφιλελεύθερων επιλογών μακραίνει με την απειλούμενη τιμωρητική αξιολόγηση ή την ένταξη εκπαιδευτικού προσωπικού στους Δήμους και της Τεχνικής Εκπαίδευσης στους ιδιώτες…
Ήρθε η στιγμή, το εκπαιδευτικό κίνημα να συγκρουστεί αποφασιστικά με την κυβερνητική πολιτική που διαλύει τη Δημόσια Δωρεάν Παιδεία. Καλούμε κάθε συναδέλφισσα και κάθε συνάδελφο να συσπειρωθεί γύρω από τις ΕΛΜΕ για να απαιτήσουμε:
- Να γίνουν τάξεις με το πολύ 15 παιδιά στις τάξεις.
- Να συζητηθεί η λύση της βάρδιας.
- Να γίνουν μαζικοί διορισμοί εκπαιδευτικών.
- Καθολικά δωρεάν τεστ για παιδιά και εκπαιδευτικούς.
- Πρόσληψη επιπλέον προσωπικού καθαριότητας
- Αύξηση του αριθμού των σχολικών λεωφορείων.
- Να ληφθεί μέριμνα για τα παιδιά και τις/τους εκπαιδευτικούς που δεν έχουν επαρκή εξοπλισμό και σύνδεση στο διαδίκτυο. Επιμόρφωση και στήριξη των εκπαιδευτικών.
– Ταυτόχρονα, για την αποτελεσματικότερη εξ αποστάσεως εκπαίδευση θα πρέπει να γίνει αλλαγή του μείγματος παροχής εξ αποστάσεως εκπαίδευσης όπως προτάσσουν τα επιστημονικά μοντέλα μικτής εκπαίδευσης. Στροφή, δηλαδή, σε μεγαλύτερο ποσοστό στην ασύγχρονη με προσθήκη υλικού και μεθόδων ανατροφοδότησης και υποστηρικτικά σε εβδομαδιαία βάση σύγχρονες δια ζώσης συναντήσεις με το μαθητικό δυναμικό.
Και να μην ξεχνάμε ότι η δημόσια εκπαίδευση είχε εξαιρετικά σοβαρά προβλήματα και ελλείψεις και χωρίς τον COVID!