Την παραίτηση των πρυτανικών αρχών του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου ζητά ο Καθηγητής Βασίλης Τσαουσίδης μετά και το έγγραφο της OLAF που τον δικαιώνει για τα ερευνητικά προγράμματα που προΐστατο και είχαν καταγγελθεί από μέλη της διοίκησης.
Από έγγραφο που αναρτήθηκε στη “Διαύγεια” προκύπτει ότι με απόφαση του πρυτανικού συμβουλίου (απόφαση 93 / 53 / 2-6-2020) το πανεπιστήμιο αναλαμβάνει την κάλυψη των δαπανών 8 δικηγόρων των μελών της διοίκησης, σε βάρος των οποίων έχει ασκηθεί Δίωξη για παράβαση καθήκοντος και απιστία σε βαθμό κακουργήματος, σε βάρος του Πανεπιστημίου, που διοικούν και βρίσκεται στο στάδιο της ανάκρισης.
Όπως σημειώνει ο Καθηγητής του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών της Πολυτεχνικής Σχολής:
“Η απόφαση αντίκειται στην κοινή λογική για δύο λόγους: Πρώτον γιατί το αδίκημα για το οποίο κατηγορούνται τα συγκεκριμένα μέλη της διοίκησης είναι αυτό της απιστίας (δηλαδή οικονομικής βλάβης) κατά του ΔΠΘ. Το Πρυτανικό Συμβούλιο θα έπρεπε να αποφασίσει να παραστεί ως πολιτική αγωγή (δηλαδή να είναι σε θέση να διεκδικήσει την ενδεχόμενη ζημία από τους κατηγορουμένους), ώστε να υπερασπιστεί τα συμφέροντα του ΔΠΘ και όχι αυτά των κατηγορουμένων για απιστία κατά του ΔΠΘ. Προφανώς, δεν μπορεί να κάνει και τα δύο ταυτόχρονα.Δεύτερον, γιατί στο πρυτανικό συμβούλιο συμμετέχουν μέλη που είτε είναι οι ίδιοι κατηγορούμενοι ή έχουν ψηφίσει την διακοπή των ερευνητικών έργων που έβλαψε το πανεπιστήμιο και οδήγησε στην κατηγορία της απιστίας, σε βαθμό κακουργήματος. Τα μέλη αυτά συνιστούν την πλειονότητα του πρυτανικού συμβουλίου. Με δεδομένο ότι η OLAF απάντησε σαφέστατα ότι τα μεγάλα ερευνητικά έργα του ΔΠΘ που κατήγγειλαν ή διέκοψαν δεν είχαν καμία ατασθαλία ή παρατυπία, το πρυτανικό συμβούλιο, δεν έχει ηθική νομιμοποίηση να παίρνει αυτές τις αποφάσεις.
Τα παράδοξα όμως δεν τελειώνουν εδώ. Το ίδιο συμβούλιο, πληρώνει δαπάνες μελών της προηγούμενης διοίκησης που κατηγορούνται για συκοφαντική δυσφήμιση και ψευδή καταμήνυση κατ’ εξακολούθηση, πληρώνει δαπάνες για μηνύσεις και αγωγές κατά μελών ΔΕΠ στις οποίες τα μέλη ΔΕΠ αθωώνονται, πληρώνει προσφυγές κατηγορουμένων, πληρώνει αποζημιώσεις για ηθική βλάβη, πληρώνει δικαστικές και δικηγορικές δαπάνες για παράνομες πειθαρχικές ποινές που επέβαλε σε καθηγητές των οποίων κράτησε παρανόμως τον μισθό τους. Με λίγα λόγια, πληρώνει σωρεία δικαστικών δαπανών για παράνομες ενέργειες της προηγούμενης διοίκησης, με αποφάσεις του πρυτανικού συμβουλίου που τα μέλη του, στην πλειονότητά τους, λίγο ή πολύ, έχουν εμπλοκή στις αποφάσεις της προηγούμενης διοίκησης (ως μέλη επιτροπής ερευνών, διορισμένοι αναπληρωτές πρύτανη, μέλη συγκλήτου).
Το τελευταίο θλιβερό συμπέρασμα για το πρυτανικό συμβούλιο είναι το εξής: Το πανεπιστήμιο δανείζεται χρήματα για να χτίσει ένα κέντρο για την έρευνα όμως η διοίκησή του σταμάτησε την έρευνα* – τα δε χρήματά του τα πληρώνει σε δικηγόρους και δικαστικές δαπάνες για να υπερασπιστεί αυτούς που διώκονται επειδή σταμάτησαν την έρευνα και τώρα δανείζονται χρήματα για να κάνουν κτίριο για την έρευνα.”