Δήλωση για τα 101 χρόνια από τη Γενοκτονία των Ποντίων του Δημήτρη Παπατολίδη επικεφαλή της Λαϊκής Συσπείρωσης στην περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας Θράκης και μέλους της Κ.Ε του Κ.Κ.Ε.
Η γενοκτονία ήταν το αποτέλεσμα των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και της ανόδου του τούρκικου εθνικισμού στις αρχές του 21ου αιώνα. Στους ανταγωνισμούς αυτούς συμμετείχε και η αστική τάξη της χώρας μας μαζί με του αγγλογάλλους συμμάχους της, που ενώ στην αρχή την ωθούσαν για επέμβαση στη Μικρά Ασία στην πορεία με βάση τα συμφέροντα τους στήριξαν τον Κεμάλ και το κίνημα των Νεότουρκων, με τις γνωστές συνέπειες, τόσο για τον ποντιακό όσο και για το μικρασιατικό ελληνισμό.
Οι πρόσφυγες πόντιοι μετά τη φρίκη της γενοκτονίας και τον ξεριζωμό, αντί να επουλώσουν τις πληγές τους στην Ελλάδα, αντιμετώπισαν τις διακρίσεις τη φτώχεια και τους αποκλεισμούς, όπως οι σημερινοί πρόσφυγες. Όπως λέει ο στίχο του γνωστού ποντιακού τραγουδιού «πατρίδα μ’ αραεύωσε σε άμον καταραμένος…Στα ξένα είμαι έλληνας και στην Ελλάδα ξένος» Αυτή την αντιμετώπιση έχουν σήμερα και οι δεκάδες χιλιάδες παλιννοστούντες της πρώην ΕΣΣΔ, που είδαν να τους παίρνει με τα μνημόνια πίσω το αστικό κράτος τα ψίχουλα που τους είχε δώσει στις αρχές της δεκαετίας του 90.
Σήμερα πραγματική στήριξη στα αιτήματα του ποντιακού ελληνισμού σημαίνει να παρθούν πίσω τα αντιλαϊκά μέτρα που στερήσαν το λιγοστό εισόδημα στους παλιννοστούντες πόντιους, να αναγνωριστεί διεθνώς η γενοκτονία των ποντίων. Να θυμόμαστε πάντα οι πόντιοι τι σημαίνει πρόσφυγας και ξεριζωμένος και να δείχνουμε πάντα την αλληλεγγύη μας σε κάθε αδικημένο και εκμεταλλευόμενο στη χώρα μας σε όλη τη γη.
