Στο “Μια φορά και ένα καιρό” δημοσίευσε:
…Περίμενα στην ουρά του ταμείου, στο υποκατάστημα της Εθνικής Τράπεζας. Tότε ήταν στην οδό Μπρωκούμη, κάπου εκεί στον Μπεμπεκίδη. Νεαρός και παρατηρώντας τον καθένα. Ξαφνικά βλέπω να έρχεται και να μπαίνει ακριβώς πίσω μου ο Θανάσης Βέγγος. Ήμουν ο πρώτος που τον αναγνώρισα. Τον λάτρευα.
Είχα διαβάσει και για τον θίασο που θα έπαιζε αύριο στην Ξάνθη. Τον κατάλαβαν κι οι υπόλοιποι πελάτες κι αυτός «αναγκάστηκε» να καλημερίσει την …»ομήγυρη». Ο κύριος δίπλα τον κοίταξε περίεργα -μη καταλαβαίνοντας- και θυμάμαι ότι του είπε :- Αυτή η φωνή σας…κάτι μου θυμίζει !- Προσπαθώ να σας διασκεδάσω με αυτή τη φωνή εδώ και κάμποσα χρόνια ….του είπε.
Η τότε διευθύντρια της Τράπεζας, σηκώθηκε απ’ το γραφείο της, ήρθε κοντά μας και του είπε ευγενικά :
– Κύριε Βέγγο, μπορούμε να κάνουμε για εσάς μια εξαίρεση στην αναμονή του ταμείου. Παρακαλώ περάστε…
– Αποκλείεται, απάντησε ρητά και κατηγορηματικά. Δεν έγινε ποτέ στη ζωή μου, ούτε θα γίνει τώρα…..
«Θανάσης Βέγγος.
Έφυγε μια μέρα σαν σήμερα, στις 3 Μαΐου 2011.
Μάλιστα, την ανάρτηση του Δημήτρη Γκαγκαλίδη, είδε ξανθιώτισσα που αναγνώρισε τη σκηνή, ήταν παρουσία και θυμάται τη χαρακτηριστική φράση του Βέγγου “Αν είσαι και παπάς, με την αράδα σου θα πας”