7 – τελικά- ξανθιώτες/ισσες του ΚΙΝΑΛ στους νέους τομείς που συστήνει το κόμμα. Θετικό βέβαια ότι συμμετέχουν κυρίως νέοι άνθρωποι αν και υπάρχει ένας προβληματισμός για τον τεράστιο αριθμό των 1.350 ατόμων που συμμετέχουν και πόσο ουσιαστικό ρόλο θα μπορούν να έχουν στη διαμόρφωση θέσεων. Άλλωστε το ΚΙΝΑΛ, μέχρι σήμερα, δεν έχει παράξει αυτόνομο πολιτικό λόγο και συχνά ταυτίζεται στη Βουλή με τη ΝΔ ως και την Ελληνική Λύση.
Οργανωτικά πάλι, είναι ένα παράδοξο αυτό που συμβαίνει και έντονη η εσωτερική κριτική μετά το εσπευσμένο πρόσφατο συνέδριο. Αυτή τη στιγμή, δηλαδή, έχουν ουσιαστικά καταργηθεί τα -εκλεγμένα- όργανα του ΠΑΣΟΚ όπως οι Νομαρχιακές (έτσι φαίνεται) και έχουν υποκατασταθεί από το ΚΙΝΑΛ. Πλην όμως στο ΚΙΝΑΛ δεν έγιναν ποτέ εκλογές για να συσταθούν αυτά τα όργανα αλλά προέκυψαν από το διορισμό αντιπροσώπων των τάσεων του συμμαχικού σχήματος σε μια χρονική συγκυρία στην οποία συμμετείχε το Ποτάμι αλλά ακόμη και ο Γ. Ραγκούσης, βουλευτής σήμερα του ΣΥΡΙΖΑ. Το ζητούμενο βέβαια δεν είναι πολιτικό αλλά η αποποίηση του ΑΦΜ του ΠΑΣΟΚ.
Μέσα σε αυτό το σκηνικό οργανωτικής και πολιτικής αρρυθμίας του ΚΙΝΑΛ, κανονικά ο ΣΥΡΙΖΑ με ορμητήριο το 32% θα έπρεπε να έχει “οργώσει” τις τοπικές κοινωνίες και να ενσωματώσει στελεχειακά όλο τον προοδευτικό κόσμο, που έχει ισχυρή κοινωνική αναφορά. Πλην όμως η ειλικρινής θέληση του Τσίπρα φαλκιδεύεται σε πολλές περιπτώσεις από το φραξιονισμό της βάσης και το εγχείρημα ακροβατεί, γιατί κάποιοι ψάχνουν απλώς χειροκροτητές που θα διαιωνίσουν μια απομονωμένη κομματική επετηρίδα. Όταν καταλάβουν ότι το μοναδικό πολιτικό κεφάλαιο που ξοδεύουν είναι ο ίδιος ο Τσίπρας (είτε αρέσει είτε όχι αλλά έτσι είναι), ίσως να είναι αργά.
Ως πρώτο βήμα πάντως για τη διεύρυνση, θα έπρεπε να απαγορευτούν οι αναρτήσεις στα κοινωνικά δίκτυα σε όσους δεν διαθέτουν τη διαύγεια ή το πολιτικό ένστικτο να αντιληφθούν πότε πρέπει να σωπαίνουν για μην “παίρνουν στο λαιμό τους” μια ολόκληρη παράταξη. Γιατί, όποτε η κυβέρνηση βρίσκεται σε δύσκολη θέση και σφυροκοπείται για τα λάθη της, μια άστοχη ανάρτηση δίνει την ευκαιρία στο μιντιακό σύστημα να αλλάξει την ατζέντα και να τη στρέψει εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ. Πρόκειται για την αλφαβήτα της πολιτικής επικοινωνίας και πλέον δεν συγχωρούνται ερασιτεχνισμοί μετά από τη ζημιά που έχει υποστεί ο ΣΥΡΙΖΑ επικοινωνιακά…
Στο φιλόξενο χώρο του Χατζιδάκειου την Παρασκευή, πραγματοποιήθηκε μια εξαιρετική εκδήλωση του Συλλόγου Ξενοδόχων για τα 100 χρόνια ιστορίας της ελεύθερης Ξάνθης μέσα από τα ιστορικά χάνια. Είναι πολύ θετικό ότι, υπό την προεδρία του Γιάννη Ιερόπουλου, υπάρχει ένας δραστήριος Σύλλογος που βάζει σε νέες βάσεις την εμπλοκή των ίδιων των ξενοδόχων με το τουριστικό αντικείμενο της περιοχής.
Έχουν γίνει μέχρι σήμερα προσπάθειες, άλλοτε με πλάνο, άλλοτε με ειλικρίνεια και άλλοτε φαιδρές. Οι ξενοδόχοι της Ξάνθης λοιπόν, μας υπενθυμίζουν ότι υπάρχει πλέον ένας ακόμη αξιόλογος και υπολογίσιμος “παίκτης” που έχει λόγο. Αυτό που χρειάζεται είναι ένας συντονισμός για το σχεδιασμό και τη δράση όλων των εμπλεκομένων, δημόσιων και ιδιωτικών φορέων.
Μεγάλη η συζήτηση πάλι για τις επαρχιακές εφημερίδες και όσους δικαιούνται δημοσιεύσεων. Στο μητρώο λοιπόν σύμφωνα με τη σχετική απόφαση βρίσκονται οι καθημερινές εφημερίδες Αγώνας, Εμπρός, Θράκη, Φωνή της Ξάνθης και η εβδομαδιαία Τόλμη της Θράκης. Υπάρχει πάντα και μια μεγάλη συζήτηση για τον επαρχιακό τύπο που εντάθηκε μετά την απόφαση-φιάσκο του Σ. Πέτσα για την ενίσχυση πανελλαδικών εφημερίδων που περιελάμβανε από το “Μακελειό” και την “Ελεύθερη ώρα” μέχρι στοιχηματικές και οπαδικές.
Η αλήθεια είναι πως όλα είναι θέμα πολιτικής συνέπειας. Είτε κάποιος βρίσκεται στην πλευρά της εξουσίας, είτε στην πλευρά των εκδοτών, οι έμμεσες ή άμεσες κρατικές ενισχύσεις στον τύπο πρέπει να συμβαδίζουν με τις απόψεις για το ρόλο του δημοσίου. Δεν μπορεί δηλαδή κάποιος να ισχυρίζεται ότι τα πάντα κινούνται σε κανόνες “ελεύθερης αγοράς” της οποίας το “αόρατο χέρι” ρυθμίζει τα πάντα αλλά, ταυτόχρονα να υποστηρίζει κρατικές ενισχύσεις σε ιδιωτικές επιχειρήσεις.
Ας συμφωνήσουμε για το βαθμό της κρατικής παρέμβασης σε όλες τις εκφάνσεις της κοινωνίας και της καθημερινής μας ζωής και με τον ίδιο ακριβώς κανόνα, ας κρίνουμε και τα θέματα των επιδοτήσεων. Γιατί αυτή η χώρα είναι γεμάτη “αντι-κρατιστές” που αρμέγουν το δημόσιο χρήμα και κουνάνε το δάχτυλο. Επί του προκειμένου, άποψη της στήλης είναι πως είναι ορθό να στηρίζεται ο περιφερειακός τύπος αντί του πανελλαδικού αλλά πάντα με όρους και προϋποθέσεις, ειδικά σε σχέση με τους εργαζόμενους, τα χρέη και τα ζητήματα αθέμιτου ανταγωνισμού.
Γιορτές στο προσκήνιο και πλην συγκλονιστικού απροόπτου, η στήλη θα επανέρθει με το νέο έτος. Καλές Γιορτές
