Κάθε χρόνο στην αρχή της σχολικής χρονιάς, το κυρίαρχο πρόβλημα, που ταλαιπωρεί τα σχολεία της Ξάνθης είναι οι μεταγραφές μαθητών. Οι οποίες, ειδικά στο Λύκειο, είναι προφανές ότι δεν εξυπηρετούν κάποιες χρηστικές ανάγκες αλλά μια συγκεκριμένη ροή από μια ομάδα σχολείων σε μια άλλη. Όμως φαίνεται πως η κατάσταση δημιουργεί πολύ έντονους προβληματισμούς καθώς ο καθένας μπορεί να καταλάβει ότι μέσα σε 15 μέρες δεν μετακόμισε η μισή Ξάνθη σε άλλη γειτονιά…
Επειδή καλό είναι η εκπαιδευτική κοινότητα μην δίνει λαβή για αρνητικά σχόλια και να μην επιβεβαιώνει βιτριολικούς ψιθύρους , πρέπει να περιφρουρήσει περισσότερο την αξιοπιστία της και λιγότερα τα κακώς εννοούμενα συντεχνιακά συμφέροντα – που άλλωστε υπονομεύουν το έργο κάποιων συναδέλφων τους. Και αυτό δεν αφορά, πια, καμία πολιτική προσέγγιση στη μία ή την άλλη πλευρά αλλά βασικά εκπαιδευτικά κριτήρια.
Στην αντίληψη κάθε νοήμονα πολίτη, δεν υπάρχουν ούτε μαθητές, ούτε σχολεία, ούτε εκπαιδευτικοί δύο ταχυτήτων και γι’αυτό θα πρέπει να υπάρξει άμεσα μια αυτορύθμιση καθώς η κατάσταση μοιάζει να ξεφεύγει και συζητείται έντονα. Ίσως μάλιστα να πλήττει τους βασικούς κανόνες για τη διαδικασία των μεταγραφών αλλά και την κατανομή διδακτικού προσωπικού και κτιριακών υποδομών ανά μαθητή. Και αυτό αφορά γονείς, καθηγητές και την τοπική κοινωνία ευρύτερα.
Σε μια ενδιαφέρουσα συνέντευξή του ο Γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ Ξάνθης, στο Κόκκινο Καβάλας, πέρα από όσα αναφέρει για εχθρούς κλπ της Νομαρχιακής, ερωτηθείς για το αν οργάνωση είναι σε διάλυση ή όχι αναφέρει ότι η Νομαρχιακή της Ξάνθης από 11μελής έγινε 9μελής, μετά τις μαζικές παραιτήσεις επειδή “τόσοι ήταν οι αναπληρωματικοί που αναδείχτηκαν από τις τελευταίες εκλογές, το Γενάρη του 2017”.
Όμως με βάση την απλή αριθμητική, τα νούμερα δεν βγαίνουν. Το Γενάρη του 2017 υπήρξαν 6 αναπληρωματικοί, όσες και οι παραιτήσεις που υποβλήθηκαν το τελευταίο διάστημα. Όμως όταν ανακοινώθηκε η σύνθεση της νέας Νομαρχιακής από αυτήν απουσίαζε ένα από τα αναπληρωματικά μέλη και ένα από από τα εξαρχής εκλεγέντα μέλη που δεν έχει παραιτηθεί. Μήπως “παράπεσε” το όνομα υποψήφιας βουλευτή του κόμματος και την “ξέχασε” η Νομαρχιακή; Μήπως παραιτήθηκε ο Υποδιοικητής του Νοσοκομείου και δεν το είχε πληροφορηθεί ή απουσίασε από τις συνεδριάσεις για έξι μήνες;
Και γιατί όλα αυτά δεν έχουν γνωστοποιηθεί εδώ και τόσες εβδομάδες που στον Τύπο εκφράζονται ερωτηματικά για τη σύνθεση της Νομαρχιακής; Πάντως η συχνή επίκληση των “καταστατικών διαδικασιών” ενέχει τον κίνδυνο να ανατρέξει κάποιος στο καταστατικό του ΣΥΡΙΖΑ για να διαπιστώσει τι ακριβώς προβλέπει: Όπως ότι η Νομαρχιακή πρέπει να συνεδριάζει κατ’ελάχιστο μια φορά στο δίμηνο, ότι τον αριθμό των μελών της, τον αποφασίζει η Νομαρχιακή Συνδιάσκεψη αλλά και ότι τόσο η σύνθεση όσο και η αναπλήρωση των μελών της Νομαρχιακής Επιτροπής απαιτούν ποσόστωση 1/3 υπέρ των γυναικών…
Και αφού τα κείμενα έχουν τη σημασία τους, ας δούμε πως αξιολογεί το Τμήμα Αυτοδιοίκησης του ΣΥΡΙΖΑ την αποτυχία των Δημοτικών Εκλογών: “Η απόφαση της Κ.Ε. για τις δημοτικές εκλογές αναγνώστηκε στις περισσότερες περιπτώσεις με εντελώς υποκειμενικό τρόπο. Οι μεν θεώρησαν ότι απόλυτη προτεραιότητα, ερμηνεύοντας λαθεμένα τις συνθήκες απλής αναλογικής, ήταν η καθαρότητα και η προώθηση των δικών μας προγραμματικών θέσεων, άρα η αυτόνομη κάθοδος είναι μονόδρομος. Οι δε ερμήνευσαν την απόφαση ως επιδίωξη «πάση θυσία» συμμαχιών με συνέπεια σε αρκετές περιπτώσεις να κάνουμε εντελώς αποτυχημένες συνεργασίες με αμφιλεγόμενα πρόσωπα και αποκαρδιωτικά αποτελέσματα. Εδώ να προσθέσουμε και τις προσωπικές πολιτικές σκοπιμότητες που επηρέασαν πολλές φορές τις επιλογές μας.”
