Με ανάρτησή του στο FB και τίτλο “Η χαμένη μάχη του ΔΠΘ” ο Καθηγητής της Πολυτεχνικής Σχολής Βασίλης Τσαουσίδης, αποδομεί τον τρόπο αντίδρασης του Δημοκριτείου για την ίδρυση 4ης Νομικής Σχολής στην Πάτρα, σημειώνοντας ότι όλο το σκεπτικό πάσχει σοβαρά και φέρνει στο προσκήνιο μια παρωχημένη λογική για τη χώρα και το Πανεπιστήμιο. Μεταξύ άλλων επιχειρημάτων, αναφέρεται στο γεγονός ότι η ίδρυση σχολών φέρεται να απειλεί μόνο τη Νομική, γιατί οι σχολές που ιδρύονται στο ΔΠΘ δεν απειλούν άλλες αντίστοιχες αλλά και πώς το συγκεκριμένο αφήγημα δεν απαντά στο μείζον ζήτημα των ιδιωτικών πανεπιστημίων.
Αναλυτικά η ανάρτηση του Βασίλη Τσαουσίδη:
Το ΔΠΘ αποφάσισε την αναστολή του εκπαιδευτικού έργου λόγω της ανακοίνωσης του Πανεπιστημίου Πατρών για ίδρυση Νομικής Σχολής μετά από σύμφωνη γνώμη του Υπουργείου. Η απόφαση αυτή είναι προβληματική και η επιχειρηματολογία της απόφασης ακόμα πιο προβληματική καθώς:
-“Αναδεικνύει” σε εθνικό επίπεδο το Δημοκρίτειο ως πανεπιστήμιο ειδικής μεταχείρισης που μπορεί να επιβιώσει μόνο μέσω απαγορεύσεων σε άλλα ιδρύματα
– Δεν απαντά στο καίριο ερώτημα γιατί η “απειλή της επιβίωσης” δεν ισχύει για όλες τις σχολές που ιδρύονται σε άλλα πανεπιστήμια και ισχύει μόνο για την Νομική.
– Δεν απαντά στο επιχείρημα γιατί η ίδρυση 9 νέων τμημάτων στο Δημοκρίτειο δεν βλάπτει με όμοιο τρόπο τα άλλα Πανεπιστήμια.
– Δεν απαντά στο ερώτημα πώς η επίκληση του κρατικού παρεμβατισμού συνδυάζεται με την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων.
– Δεν απαντά στο ερώτημα πώς αντιλαμβάνεται το Δημοκρίτειο την αυτοδυναμία των ανώτατων ιδρυμάτων.
Η στρατηγική απόφαση της διοίκησης να προτάξει και πάλι την γεωγραφική μας θέση και την πληθυσμιακή μας ιδιομορφία και να απαιτήσει ειδική μεταχείριση είναι, κατά την άποψή μου, λάθος. Σε μια εποχή ανταγωνισμού, προβάλλει λάθος εικόνα για το Πανεπιστήμιο.
Η λογική της ενωμένης Θράκης, στην οποία η ακαδημαϊκή άποψη διαμορφώνεται από τους τοπικούς φορείς, συμπεριλαμβανομένης και της εκκλησίας, δίνει το στίγμα ενός Πανεπιστημίου που δεν θεραπεύει επιστήμες αλλά ανησυχίες τοπικών παραγόντων. Η σωστή στρατηγική θα έπρεπε να είναι να ενισχυθούν τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του Πανεπιστημίου ώστε αυτό να αποτελεί επιλογή των μελών ΔΕΠ και των φοιτητών με ακαδημαϊκά κριτήρια.
Υπάρχει ένα πολύ μεγάλο τμήμα μελών ΔΕΠ του ΔΠΘ που δεν το εκφράζουν οι αποφάσεις αναστολής, η αφορμή των αποφάσεων και η επιχειρηματολογία τους. Ελπίζω η διοίκηση και οι φορείς να αντιληφθούν το πρόβλημα που δημιουργούν στο ΔΠΘ επιχειρώντας καλοπροαίρετα να το βοηθήσουν.
