Αρμαγεδώνας στην Εκπαίδευση. Της Χαρούλας Γιαννακίδου

Μετά το ασφαλιστικό τύπου Πινοσέτ, σειρά έχει η εκπαίδευση για το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας. Παιδεία αλλά Πινοσέτ, ή μάλλον ένας νεοφιλελεύθερος  Αρμαγεδώνας που θα σαρώσει το δημόσιο χαρακτήρα της εκπαίδευσης και θα  αποδώσει την κεφαλή της  επί πίνακι στη ζούγκλα της αγοράς! 

Το σχέδιο του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης για τη σταδιακή ιδιωτικοποίηση  της εκπαίδευσης είναι συνολικό και επεκτείνεται σε όλες τις βαθμίδες της.

Τα νηπιαγωγεία στους Δήμους θέλει η Νέα Δημοκρατία, εποφθαλμιώντας στα περίφημα κουπόνια (voucher) με τα οποία οι γονείς θα αγοράζουν την πρώτη εκπαίδευση των παιδιών τους.

Αυτόνομες σχολικές μονάδες εξήγγειλε ο Κυριάκος Μητσοτάκης από τη ΔΕΘ, με οικονομική αυτοδυναμία και ευελιξία στην εξεύρεση πόρων, με δικά τους αναλυτικά προγράμματα και με εκπαιδευτικούς που θα απολύονται και θα προσλαμβάνονται κατά το δοκούν από το Διευθυντή- manager της σχολικής μονάδας. Η εκπαίδευση δεν θα είναι ευθύνη του κράτους, αλλά θα καθορίζεται κατά τόπους από την εκάστοτε  σχολική μονάδα.

 

Εκχώρηση του Δημόσιου Πανεπιστημίου στους ιδιώτες, ονειρεύεται ο Κυριάκος, σε σχέση με την εξαγγελθείσα συνταγματική αναθεώρηση, συνεχίζοντας την αποτυχημένη απόπειρα της παράταξης του να αναθεωρήσει το άρθρο 16 του Συντάγματος το 2007. Σκοπός του η άρση των συνταγματικών περιορισμών για ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων.

Και όλα αυτά ενταγμένα στον κεντρικό νεοφιλελεύθερο σχεδιασμό τους για συνολική απόσχιση των δημόσιων αγαθών (παιδεία, υγεία, κοινωνική ασφάλιση) από την ευθύνη του κράτους και μετατροπή τους σε εμπορεύματα που μπορούν να αγοράζουν…μόνον οι έχοντες.

Η Παιδεία αποτελεί δικαίωμα και αυταξία, και όχι  προνόμιο και εμπόρευμα. Ω δικαίωμα δεν διαχωρίζει πλούσιους και φτωχούς. Αντιθέτως, η εκπαίδευση έχει αποτελέσει ιστορικά τρόπο μείωσης των ανισοτήτων, αναδιανομής με τη δωρεάν παροχή της, κύριο μηχανισμό κοινωνικής δικαιοσύνης. Το Δημόσιο πανεπιστήμιο στην Ελλάδα ήταν ο χώρος όπου συντελέστηκε, πραγματικά, κοινωνική σύγκλιση . Και των εχόντων και των μη εχόντων!

Στην Αγγλία η αύξηση των διδάκτρων για φοίτηση στα πανεπιστήμια, έχει οδηγήσει σε αδιέξοδο τους εκεί φοιτητές. Το ένα τρίτο των φοιτητών δεν μπορούν να αποπληρώσει τα φοιτητικά τους δάνεια. Κάτι παρόμοιο γίνεται και στην Αμερική. Είτε εγκαταλείπουν τις σπουδές τους είτε υποχρεώνονται να δεσμεύσουν τη μετέπειτα επαγγελματική τους ζωή σε πολυετή συμβόλαια εξόφλησης των σπουδαστικών τους δανείων. Σύμφωνα με το Οικονομικό Φόρουμ του Νταβός, οι πλούσιοι Έλληνες ξοδεύουν πέντε φορές περισσότερα για την παιδεία των παιδιών τους απ’ ό,τι οι φτωχοί. Όσοι έχουν την οικονομική δυνατότητα στέλνουν τα παιδιά τους στα ‘καλά’ Πανεπιστήμια του εξωτερικού. Έτσι η Παιδεία ως εμπόρευμα και προνόμιο αναπαράγει και μεγαλώνει τις ανισότητες.

Δεν θα πρέπει να μας εκπλήσσει βέβαια αυτή η προσέγγιση της εκπαίδευσης από το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας. Για ένα κόμμα που πρεσβεύει  ότι η κοινωνική ισότητα είναι ενάντια στην ανθρώπινη φύση είναι αναμενόμενο ότι θα προσπαθήσει να αλώσει τους μηχανισμούς εκείνους, όπως είναι η εκπαίδευση, οι οποίοι αντιστρατεύονται την κοινωνική ανισότητα. Αυτό το κράμα κοινωνικού δαρβινισμού και νεοφιλελευθερισμού, οφείλει να μας βρει όλους και όλες απέναντι. Το μοναδικό αντίπαλο δέος στη νεοφιλελεύθερη επέλαση που οραματίζεται ο κος Μητσοτάκης, είναι η ζωντανή εκπαίδευση και οι αγώνες του εκπαιδευτικού κινήματος. Το νεοφιλελεύθερο και νεοσυντηρητικό μανιφέστο για το σχολείο των λίγων και των ιδιωτών του κ. Μητσοτάκη θα μείνει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας!