Tην αντίδραση της Πολύχρωμης Πολυπολιτισμική Ομπρέλας Ξάνθης προκάλεσε ο θάνατος του Ζακ Κωστόπουλου στην Ομόνοια, που απασχολεί την κοινή γνώμη εδώ και μέρες.

Στην ανακοίνωσή της η οργάνωση από την Ξάνθη αναφέρει:

Η δολοφονία του Ζακ αγγίζει πολλές πτυχές που πρέπει να δούμε κατάματα.

Η ιδιοκτησία και η περιουσία δεν είναι υψηλότερα από την ανθρώπινη ζωή.
Ας συμφωνήσουμε πως το υψηλότερο αγαθό είναι η ανθρώπινη ζωή. Άρα, δε
δικαιολογείται όταν απειλείται η περιουσία κάποιου να τα βάζει με μια ανθρώπινη
ζωή και να αδιαφορεί αν θα την αφαιρέσει ή και να επιδιώκει να την αφαιρέσει.
Δεν γνωρίζουμε καν αν ο Ζακ υπήρξε «ληστής», αλλά και να ήταν, η τιμωρία ενός
ληστή δεν είναι το ξύλο μέχρι θανάτου για να τιμωρηθεί για την πράξη του.
Η αυτοδικία είναι επικίνδυνη.

Η αυτοδικία οδηγεί σε ολοκληρωτικές συμπεριφορές. Το να παίρνω το Νόμο στα
χέρια μου για πράξεις και συμπεριφορές που θεωρώ πως βλάπτουν τα συμφέροντά
μου,-όπως έκανε ο κοσμηματοπώλης- μόνο σε μια κοινωνία κανιβαλισμού μπορεί
να οδηγήσει όπου ο καθένας θα σηκώνει το χέρι, το πόδι, το όπλο πάνω στον άλλον.
Τα όρια της αυτοάμυνας.

Η αυτοάμυνα δικαιολογείται όταν βρισκόμαστε σε κατάσταση που κινδυνεύουμε.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση όμως ο κοσμηματοπώλης δεν κινδύνεψε. Αντίθετα τον
βλέπουμε να επιτίθεται σε έναν αδύναμο που προσπαθεί να απεγκλωβιστεί από

ένα μαγαζί, σέναν άνθρωπο που βρίσκεται σε κατάσταση σύγχυσης και εν τέλει
δέχεται τεράστια βία. Είδαμε ξεκάθαρα τον κοσμηματοπώλη και τον φίλο του να
σπάνε την τζαμαρία με κλωτσιές στο πρόσωπό του Ζακ και όλα τα γυαλιά να τον
κόβουν όντας πεσμένος κάτω και αδύναμος,εξακολουθώντας να δέχεται κλωτσιές.
Το λιντάρισμα είναι φασιστική πρακτική.

Το λιντσάρισμα, δηλαδή το κυνήγι και η επίθεση από πολύ κόσμο σε ένα άτομο που
έχει καταδειχτεί άκριτα ως ένοχο αποτελεί μια τυφλή ομαδική πρακτική βίας που
βασίζεται στο θυμικό, στην άλογη συμπεριφορά ενός όχλου που δεν σκέφτεται, που
κατασκευάζει «εχθρούς» και «παραβάτες» και παρακινεί μια μάζα κόσμου στη βία
με στόχο την εξολόθρευση του «κακού». Μόνο που άπειρες φορές έχει αποδειχθεί
πως ο «κακός» από κεκτημένη ταχύτητα λιντσαρίστηκε, πως κάποιο λάθος έγινε,
πως τελικά δεν ήταν «το τέρας» που θα ήθελε ο όχλος για να δικαιολογήσει τη βία
του. Όχι ο Ζακ δεν ήταν ο κακός που θα θέλατε.

Η απάθεια του κοινού.

«Όποιος δεν φοβάται το πρόσωπο του τέρατος, πάει να πει ότι του μοιάζει. Και η
πιθανή προέκταση του αξιώματος είναι, να συνηθίσουμε τη φρίκη, να μας τρομάζει
η ομορφιά.» Το τρομακτικό ήταν πως γύρω από τη δολοφονία του Ζακ υπήρχε ένα
κοινό που δεν αντιδρούσε, αλλά κοιτούσε το θέαμα της βίας, τραβούσε βίντεο και
δεν παρενέβη για να σταματήσει τη βία που υφίσταντο ένας αδύναμος άνθρωπος
που κείτονταν πάνω στα γυαλιά και δέχονταν τυφλές κλωτσιές. Ένας μόνο
άνθρωπος παρενέβη για λίγα δευτερόλεπτα με ένα νηφάλιο τρόπο σαν να μη
συνέβαινε κάτι αποτρόπαιο και το κοινό αντί να σοκάρεται από την ισχύ της βίας,
δείχνει απαθής θεατής.

Η τοξικοφοβία

Ο Ζακ αντιμετωπίστηκε ως ένα «πρεζάκι» του οποίου η ζωή δεν είχε καμία αξία.
«Ένα πρεζόνι λιγότερο» έγραψαν κάποιοι. Ο Ζακ δολοφονήθηκε ως πρεζάκι που
πήγε να κλέψει, ως ένα σώμα που δεν είχε καμία σημασία η ύπαρξή του αλλά ο
αφανισμός του θα έκανε καλό στην «εξυγίανση» της κοινωνίας. Αυτός είναι ο
τρόπος που αντιμετωπίζονται οι τοξικοεξαρτημένοι άνθρωποι στην κοινωνία μας,
άνθρωποι που η ίδια η κοινωνία οδηγεί στο περιθώριο και αντί να προστατεύει
είναι πάντα τα πρώτα εξιλαστήρια θύματα, οι παρίες αυτής της κοινωνίας. Δεν έχει
σημασία αν ο Ζακ ήταν τοξικοεξαρτημένος ή όχι, όμως η ύπαρξη του κάθε
τοξικοεξαρτημένου ανθρώπου έχει αξία.

Η αστυνομική βία

Η εικόνα ενός χτυπημένου ανθρώπου που αιμορραγεί, περπατάει με το ζόρι
χάνοντας την ισορροπία του, κρατώντας ένα γυαλί για αυτοπροστασία του και

δέχεται μια κλομπιά (αυτή καταγράφηκε μόνο) στο κεφάλι αποτελεί ξεκάθαρη
αστυνομική αυθαιρεσία. Και σε συνέχεια της αστυνομικής βίας, φόρεσαν
χειροπέδες σένα άτομο που ήταν αναίσθητο πάνω στο φορείο και εν τέλλει
βρέθηκε νεκρός με τις χειροπέδες φορεμένες.

Ο μηντιακός κανιβαλισμός

Τα μήντια βιάστηκαν να δικάσουν το νεκρό Ζακ, να τον χαρακτηρίσουν «ληστή»,
«τοξικομανή», «επικίνδυνο κακοποιό»…Αναπαρήγαγαν παντού τις σκηνές βίας από
τη δολοφονία ενός ανθρώπου, δικαίωσαν τον κοσμηματοπώλη, κάνανε γκάλοπ για
τη συναίνεση σε μια δολοφονία, γίνανε λαϊκοί δικαστές. Αναπαρήγαγαν ψευδή
στοιχεία για την προσωπική ζωή του Ζακ και κανιβάλησαν ένα νεκρό.

Οι ταυτότητες του Ζακ

Ο Ζακ ήταν πολλά που δεν ειπώθηκαν. Ήταν ένας οροθετικός ακτιβιστής που μίλησε
ανοιχτά για τον HIV και αγωνίστηκε για την καταπολέμηση του στίγματος. Ήταν ένα
γκέι αγόρι που υπερασπίστηκε τα δικαιώματα των λοατ ανθρώπων. Ήταν μια queer
περσόνα που πάλεψε για την αυτοδιάθεση του σώματος και για να μπορεί να
κυκλοφορεί ο καθένας και η καθεμιά μας στο δρόμο όπως νιώθει άνετα. Ήταν μια
drag queen που έκανε γνωστή την τέχνη του drag στην Ελλάδα. Ήταν και πολλά
άλλα, ονειροπόλος, ευαίσθητος, τρυφερός, αλληλέγγυος, φιλόζωος, ψυχάρα.

Ο δικός μας Ζακ

Ο Ζακ ήταν ένα κομμάτι από εμάς, ένα κομμάτι του δικού μας αγώνα, ένα κομμάτι
των βιωμάτων μας. Στο Ζακ βλέπουμε τον εαυτό μας γιατί γνωρίζουμε πως θα
μπορούσαμε να είμαστε στη θέση του δολοφονημένοι. Δολοφονημένοι ως γκέι, ως
οροθετικές, ως τοξικοεξαρτημένοι, ως drag queen, ως πόρνες, ως άνθρωποι που
επιλέγουν να ζήσουν τη ζωή τους με ειλικρίνεια.

«Ναι, Κεμάλ το έχω πάρει κι εγώ απόφαση. Ότι τον κόσμο αυτόν δεν θα τον
αλλάξουμε. Δε θα αλλάξει ποτέ. Αλλά έχω πάρει επίσης απόφαση ότι μπορούμε
να φτιάξουμε τους δικούς μικρόκοσμους, τις δικές μας μικρογραφίες του κόσμου
όπως θα θέλαμε να είναι. Τις δικές μας γωνίες όπου θα νιώθουμε ελεύθεροι και
ασφαλείς. Και αλλοίμονο σε όποιον πάει να μας τις χαλάσει. Καληνύχτα.»

Ζακ Κωστόπουλος

Αντίο Ζακ, σου υποσχόμαστε ότι εμείς θα προστατεύουμε αυτούς τους
μικρόκοσμους της ελευθερίας και της ασφάλειας.

Πολύχρωμη Πολυπολιτισμική Ομπρέλα Ξάνθης

Την Τρίτη 25/9/2018 η ομάδα μας μαζί με άλλες οργανώσεις και συλλογικότητες για
τα ανθρώπινα δικαιώματα, καταθέτουν έγγραφο κείμενο στην Εισαγγελία Αθηνών
όπου ζητάμε τη διερεύνηση του θανάτου του Ζακ Κωστόπουλου.