Η επιτροπή εκπαιδευτικών Ξάνθης του ΠΑΜΕ  εξέδωσε ανακοίνωση, για την υπόθεση της Αλή Ογλού Βισδάν από το Δροσερό.

Πιο αναλυτικά: Συγχαίρει θερμά την Αλή Ογλού Βιζδάν, τον πατέρα της, τον συνάδελφο Αλή Ογλου Γιουγκέρ και όλη την οικογένειά της, για την επιτυχία τους να είναι η Βιζδάν η πρώτη μαθήτρια από το Δροσερό που πέρασε σε ΑΕΙ και εύχεται αντίστοιχη επιτυχία και στις υπόλοιπες κόρες που ακολουθούν. Πρόκειται για μια πραγματική υπερπροσπάθεια όλης της οικογένειάς της που παραδειγματίζει συνολικά.

Ωστόσο, για να μπορέσει να πολλαπλασιαστεί το παράδειγμα της Βιζδάν στον οικισμό του Δροσερού, βασική προϋπόθεση είναι η ενασχόληση κυβέρνησης και τοπικής διοίκησης με το ζήτημα της εκπαίδευσης αλλά και με τα γενικότερα προβλήματα του οικισμού.

Παρά τις καταγγελίες του Διδασκαλικού Συλλόγου Ξάνθης και των εκπαιδευτικών των σχολείων του Δροσερού για την απαράδεκτη κατάσταση, η νέα σχολική χρονιά ξεκινάει χωρίς να έχει γίνει το παραμικρό σε ό,τι αφορά τις υποδομές. Άλλη μια χρονιά προβλέπεται να ξεκινήσει σε λυόμενα που δεν χωράνε καν τους μαθητές που έρχονται. Η περσινή κατάσταση όπου για 3 τμήματα στο νηπιαγωγείο υπήρχαν 2 αίθουσες, η λειτουργία τμημάτων με περισσότερους και  από 25 μαθητές (πού είναι άραγε η εξαγγελία του υπουργού Παιδείας Γαβρόγλου για αναλογία 1:15 στα σχολεία με μαθητές Ρομά) και μια σειρά άλλα προβλήματα που είχαν καταγγελθεί πέρσι είναι φαινόμενα που απ’ ό, τι φαίνεται θα επαναληφθούν και φέτος. Ταυτόχρονα για άλλη μια χρονιά το γυμνάσιο δε θα στεγαστεί σε δικό του κτήριο αλλά στις υποδομές του ΟΑΕΔ.

Η ανέγερση σύγχρονων κτηρίων για να μπορέσουν να στεγαστούν με αξιοπρεπείς όρους οι σχολικές μονάδες του οικισμού, η ουσιαστική εκπαιδευτική λειτουργία του σχολείου με αναλογίες μαθητών ανά τμήμα που να βοηθούν την εκπαιδευτική διαδικασία, με όλες τις αντισταθμιστικές δομές που απαιτούνται είναι απαραίτητες προϋποθέσεις για την επιτυχή σχολική φοίτηση των μαθητών του Δροσερού. Τραγελαφικό είναι τουλάχιστον το ζήτημα με το οικόπεδο που είχε δοθεί από το κράτος στο δήμο το 2010 για την ανέγερση σχολικών μονάδων και η επιστροφή του στο κράτος μετά από 5 χρόνια γιατί δεν είχε γίνει καμιά ενέργεια. ΑΜΕΣΑ πρέπει να προχωρήσει η εκ νέου παραχώρηση του οικοπέδου από την κυβέρνηση και με fast track διαδικασίες (όπως μια χαρά ξέρουν να πραγματοποιούν όταν πρόκειται για τις επενδύσεις και τα κέρδη μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων) να ανεγερθούν οι σχολικές μονάδες που χρειάζονται.

Ταυτόχρονα, τα γενικότερα προβλήματα του οικισμού όπως η ανεργία, η έλλειψη συγκοινωνιακής σύνδεσης με την Ξάνθη, η λειτουργία δομών υγείας με προσωπικό με σταθερή σχέση εργασίας (χαρακτηριστικό το παράδειγμα με την επιδημία της ιλαράς και τα ανεμβολίαστα παιδιά πέρσι), το κυνηγητό πλανόδιων μικροπωλητών που προσπαθούν να επιβιώσουν, όσα προβλήματα απορρέουν από το γεγονός πως ο οικισμός είναι εκτός σχεδίου πόλης προφανώς και παίζουν καθοριστικό ρόλο στη δημιουργία δύσκολων συνθηκών για τους μαθητές.

Η καπιταλιστική ανάπτυξη και η «μεταμνημονιακή» εποχή που ευαγγελίζονται νυν και επίδοξοι κυβερνητικοί διαχειριστές δεν αφορά τη βελτίωση των όρων ζωής της εργατικής λαϊκής οικογένειας παρά την βελτίωση των όρων κερδοφορίας των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.

Για αυτό, όπως έλεγε και ο μεγάλος Δάσκαλος Κώστας Βάρναλης

«Κι αν είν ο λάκκος σου βαθής, χρέος με τα χέρια σου να σηκωθείς».

Με την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς γονείς, εκπαιδευτικοί, συνδικαλιστικό κίνημα πρέπει να αγωνιστούν απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική κεντρικής και τοπικής διοίκησης για την εκπαίδευση που αξίζουν και έχουν ανάγκη τα παιδιά του Δροσερού ώστε να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για να πολλαπλασιαστεί το παράδειγμα της Βιζδάν.