Με κινητοποιήσεις υποδέχθηκε το ΠΑΜΕ την ολοκλήρωση της 4ης αξιολόγησης με την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου. 

Στην ανακοίνωσή του αναφέρει:

Πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη το απόγευμα στις 19.30 στην πλατεία Ελευθερίας μαχητικό συλλαλητήριο των δυνάμεων του ΠΑΜΕ ενάντια στο νέο νομοσχέδιο με τα δεκάδες αντιλαϊκά προαπαιτούμενα για το «κλείσιμο» της 4ης αξιολόγησης με σύνθημα «μπροστά οι δικές μας ανάγκες».

Τη συγκέντρωση άνοιξε η Δήμητρα Καραγιαννίδου, μέλος της τοπικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ, η οποία μεταξύ άλλων σημείωσε :

«Σήμερα η κυβέρνηση και εργοδοσία να πάρουν απάντηση για τη νέα επίθεση στο εργατικό – λαϊκό εισόδημα, που φέρνουν το αντιλαϊκό πολυνομοσχέδιο για την 4η «αξιολόγηση» και το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο 2019-2022, για το νέο τσεκούρωμα στις συντάξεις, τη νέα μείωση του αφορολόγητου, για τα ματωμένα και διαρκώς αυξανόμενα πρωτογενή πλεονάσματα, το σφίξιμο της θηλιάς για τα «κόκκινα» δάνεια των χρεωμένων εργατικών – λαϊκών νοικοκυριών και τόσα άλλα αντιλαϊκά μέτρα .Καταρρέει το αφήγημα της κυβέρνησης για τη «δίκαιη» ανάπτυξη.

Όσα περιλαμβάνονται στο πολυνομοσχέδιο αναδεικνύουν τον άδικο και ταξικό χαρακτήρα της ανάπτυξης που έχει ως προϋπόθεση την διεύρυνση της επίθεσης απέναντι στους εργαζομένους και τα άλλα λαϊκά στρώματα, με στόχο τη θωράκιση της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων.

Να δυναμώσει ο διεκδικητικός αγώνας για:

  • Αυξήσεις στους μισθούς, στις συντάξεις, στις κοινωνικές παροχές.
  • Κατάργηση όλων των αντεργατικών αντιλαϊκών νόμων και των 3 μνημονίων.
  • Επαναφορά, υποχρεωτικότητα των ΣΣΕ! Κανένας εργαζόμενος κάτω από τα 751 ευρώ.
  • Νομοθετική κατοχύρωση της Κυριακάτικης αργίας.
  • Κανένας πλειστηριασμός πρώτης κατοικίας.
  • Κάτω οι φόροι – να πληρώσει το μεγάλο κεφάλαιο. Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, των χαρατσιών, της φοροληστείας.
  • Κατάργηση του νόμου Κατρούγκαλου.
  • Να γίνουν προσλήψεις στα δημόσια Νοσοκομεία, στα σχολεία, μόνιμων πλήρους απασχόλησης εκπαιδευτικών και υγειονομικών όλων των ειδικοτήτων.

»

Στη συνέχεια, το λόγο πήρε η Δανάη Μουρούτη γραμματέας της Ένωσης Ιδιωτικών Υπαλλήλων & Εμποροϋπαλλήλων ν. Ξάνθης και αναφέρθηκε στα 90 χρόνια από τη δολοφονία των 6 καπνεργατών της Ξάνθης στις 13 Ιούνη του 1928. Οι εργάτες έπεσαν νεκροί από τα πυρά της αστυνομίας και τμημάτων του στρατού κατά τη διάρκεια διαδήλωσης την 3η μέρα της μεγάλης καπνεργατικής απεργίας του 1928. Μεταξύ άλλων ανέφερε :

«Η σημερινή μέρα όμως, έχει για τους εργαζόμενους και όλο το λαό της Ξάνθης ιδιαίτερη σημασία. Σαν σήμερα πριν από ακριβώς 90 χρόνια έπεσαν νεκροί  ξανθιώτες καπνεργάτες από τα πυρά της αστυνομίας και τμήματος του στρατού κατά τη διάρκεια της απεργίας που είχε ξεσπάσει δυο μέρες πριν, στις 11 Ιούνη. Τα ονόματα τους :

–              Θεοδοσίου

–              Σωκράτης Καραβανάς

–              Ραμαδάν Ογλού Μουσιά

–              Ασάν Μεμέτ

Πληροφορίες αναφέρουν 6 νεκρούς συνολικά, αλλά γνωστά είναι μόνο αυτά τα 4 ονόματα.

Δεν είμαστε σήμερα εδώ για να τελέσουμε κάποιο μνημόσυνο σε αυτούς τους εργάτες. Είμαστε εδώ για να τιμήσουμε αυτούς τους ανθρώπους που έδωσαν την ίδια τους τη ζωή στον δρόμο που επέλεξαν, στον δρόμο του αγώνα ενάντια στην εκμετάλλευση των αφεντικών. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη τιμή στους νεκρούς της τάξης μας από τους αγώνες που οφείλουμε να δώσουμε σήμερα απέναντι στις αντιλαϊκές πολιτικές που έχουν ρημάξει τις ζωές μας, απέναντι στην κυβέρνηση, στην Ε.Ε., στο ΝΑΤΟ, στη μεγαλοεργοδοσία. Διδασκόμαστε για τους αγώνες που έχουμε μπροστά μας από την παρακαταθήκη που μας άφησαν αυτοί των ξανθιωτών καπνεργατών.

Η απεργία του 1928 διήρκησε 25 μέρες και έληξε με την προδοτική στάση της ΓΣΕΕ. Η τότε ηγεσία της ΓΣΕΕ έκανε συμφωνία με τον υπουργό Οικονομίας, παραμυθιάζοντας τους εργαζόμενους ότι η λύση των προβλημάτων τους θα δοθεί τάχα μετά το πέρας της απεργίας.

Προκύπτει, λοιπόν, εύλογα το ερώτημα του τι πέτυχαν οι καπνεργάτες. Ερώτημα που μεταφράζεται και στις σημερινές συνθήκες από τον καλοπροαίρετο προβληματισμό πολλών εργαζομένων και ιδίως των νέων «τι θα πετύχω με την απεργία ή με το συλλαλητήριο ή με την οργάνωση και τη δράση στο ταξικό σωματείο.»

Ό,τι έχει κατακτηθεί μέχρι τώρα είναι καρπός αγώνων των ίδιων των εργαζομένων. Τίποτα δεν χαρίστηκε. Αυτό μας γίνεται ακόμα πιο καθαρό σήμερα που πολλά από τα δικαιώματά μας παίρνονται πίσω σε μια νύχτα, με ένα νομοσχέδιο, με ένα κλείσιμο αξιολόγησης.

Οι αγώνες που δόθηκαν στο παρελθόν και έφτασαν στο να γίνουν κατακτήσεις δεν ήταν όλοι νικηφόροι. Κάποιοι προσωρινά ηττήθηκαν, αλλά αποτέλεσαν το λιθαράκι για τους επόμενους. Αυτό είναι που λέμε πως κανένας αγώνας δεν πάει χαμένος.»

Ακολούθησε πορεία σε κεντρικούς δρόμους και γειτονιές, ενώ έγινε και μια στάση στο μνημείο των καπνεργατών, όπου κρατήθηκε ενός λεπτού σιγή.