Οι “ψεκασμένοι” είναι μια συνομοταξία Ελλήνων που διογκώθηκε υπερβολικά και ριζοσπαστικοποιήθηκε στα χρόνια της κρίσης, Αυτή η συμπεριφορά του ανεύθυνου νεοέλληνα που μπορεί να πιστέψει από “προφητείες” μέχρι μεταφυσικές δοξασίες ή ότι τον έχουν “ματιάξει”, ξεδιπλώθηκε περίτρανα στην υπόθεση της Sunlight. Βέβαια, πέρα από τους εμμονικούς υπάρχουν και αυτοί που επενδύουν συνειδητά στην πρόκληση πανικού.
Παρότι η συντριπτική πλειοψηφία των αρχών (αυτοδιοικητικών, κρατικών, επιστημονικών) επέδειξε ψύχραιμη αντίδραση και υποδειγματικό χειρισμό, δεν έλειψαν οι ανεύθυνες και κινδυνολογικές συμπεριφορές. Από κάποιους που ανακάλυπταν “μόλυβδο παντού” και από θεωρίες συνωμοσίας ότι “κάτι μας κρύβουν”. Από ανθρώπους που υποβαθμίζουν καθημερινά το περιβάλλον πολύ περισσότερο από το βιομηχανικό ατύχημα ή αδιαφορούν για τη ρύπανση που είναι δίπλα τους. “Ψεκασμένοι” και επιτήδειοι υπάρχουν αλλά, πρωτίστως, απόλυτη ελευθερία λόγου για να υποστηρίξει κανείς όσα πιστεύει.
Μεγάλα τα ερωτηματικά που προκάλεσε η υπόθεση της δίκης Μελισσόπουλου για τους χειρισμούς της δικαιοσύνης, παρότι οι λειτουργοί που άσκησαν τη δίωξη, δεν υπηρετούν πια στην Ξάνθη. Μια μηνυτήρια αναφορά ζητούσε τη διερεύνηση της λειτουργίας των “παρανηπιαγωγείων” και εντόπιζε ένα σοβαρό υπαρκτό πρόβλημα στην ορεινή περιοχή. Αλλά η επίμαχη δίωξη έφτασε να ασκηθεί και σε βάρος αυτών που έλυσαν το πρόβλημα !
Αυτή είναι η μία εξήγηση που δεν έχει λογική. Το κακό σενάριο θα ήταν η δικαιοσύνη να συντάχθηκε με τις απόψεις των πιο ακραίων που υποστήριζαν ότι 20 νήπια θα έπρεπε να έχουν τιμωρηθεί για παραδειγματισμό, δηλαδή αυτών που επιχειρούσαν τότε να ακυρώσουν τους χειρισμούς Μελισσόπουλου και άλλων μετριοπαθών που αποκλιμάκωσαν μια μεγάλη κρίση. Ταλαιπωρία ετών, έξοδα, άγχος και περιττή επιβάρυνση της δικαιοσύνης χωρίς λόγο ενώ ελάχιστοι ασχολήθηκαν με το παιδαγωγικό σκέλος.
Η πρωτοτυπία της δίκης ήταν η ειδική διαρρύθμιση του ακροατηρίου προκειμένου να χωρέσουν οι δεκάδες κατηγορούμενοι. Ήταν μια πολιτική δίκη όπως και το σκεπτικό της απαλλακτικής πρότασης, φρονούμε, και ίσως γι’αυτό ο συνήγορος Θ. Ξυνίδης δεν συντάχθηκε απόλυτα και ανέδειξε και το ποινικό σκέλος πριν την αναμενόμενη αθώωση. Το αδιανόητο είναι πως η Δικαιοσύνη εγκαλούσε τον προϊστάμενο εκπαίδευσης ότι δεν έγραφε τους μαθητές στο σχολείο και η Δικαιοσύνη, μετά, του άσκησε δίωξη επειδή τα ενέγραψε…!
Δεν πήγε σε ψηφοφορία το Δημοτικό Συμβούλιο της Ξάνθης για το σχέδιο ψηφίσματος της ΚΕΔΕ εναντίον του Κλεισθένη αν και φαίνεται ότι δεν θα είχε πρόβλημα να πάρει πλειοψηφία καθώς υπήρξαν τουλάχιστον άλλες δύο παρατάξεις κατά του σχεδίου και αυτή είναι και η εικόνα συνολικά στην αυτοδιοίκηση. Έτσι κι αλλιώς, αν τα ψηφίσματα μπορούσαν να αλλάξουν κάτι σε αυτή τη χώρα, θα τα είχαν απαγορεύσει (!)
Ενδιαφέρουσα η συζήτηση πάντως για να εκτιμήσει κανείς και τις πολιτικές θέσεις και μεταμορφώσεις. Κάποιοι που κάποτε παρακαλούσαν πρώτα το ΠΑΣΟΚ και μετά το ΣΥΡΙΖΑ να τους δώσει το “χρίσμα” , τώρα εμφανίζονται δεξιότεροι της ΝΔ απέναντι στη μεταρρύθμιση της απλής αναλογικής. Πάντως είναι λογικό, αν κάποιος διανύσει όλο το πολιτικό φάσμα από τα δεξιά προς τα αριστερά χωρίς αποτέλεσμα, να το “πιάσει απ΄την αρχή”, κάποια στιγμή…
Οι προτάσεις των κατοίκων της Παλιάς Πόλης για τις προσεχείς Γιορτές του παραδοσιακού οικισμού θα έλεγε κανείς ότι κινούνται σε μια συγκεκριμένη λογική. Ίσως θα έπρεπε να έχουν αποτελέσει προβληματισμό των ίδιων των συλλόγων αφού εκτός από σεβασμό στους κατοίκους θα είχαν ως απόρροια και τη βελτίωση στο χαρακτήρα του θεσμού. Πάντως, η εποχή της σκληρής κόντρας έχει περάσει στο παρελθόν και οι δύο πλευρές φαίνονται διατεθειμένες να συζητήσουν.
Όπως ήταν φυσικό η επίσκεψη Καραμανλή στην Ξάνθη ήταν ένα γεγονός που συζητήθηκε έντονα. Τόσο για το ρόλο του Αλέξανδρου Κοντού και όσων πλαισιώνουν τον ακραιφνή καραμανλικό πυρήνα όσο και τα για πολιτικά μηνύματα της παρουσίας του πρώην Πρωθυπουργού. Άλλωστε όλες οι συζητήσεις και τα δημοσιεύματα που αφορούν στη στελέχωση των ψηφοδελτίων της ΝΔ στον αθηναϊκό τύπο, επεσήμαναν την παρουσία Καραμανλή σε Ξάνθη και Ροδόπη, ως έχουσα ξεχωριστή σημασία…
