Ανακοινώσεις για την πυρκαγιά στο εργοστάσιο της Sunlight, στο Όλβιο εξέδωσαν κόμματα και οργανώσεις. 

Το ΠΑΜΕ, καταρχάς, με νεότερη ανακοίνωσή του αναφέρει:

Μετά το βιομηχανικό ατύχημα στην χημική βιομηχανία της SUNLIGHT, την 1η Μάη 2018, που από τύχη δεν θρηνήσαμε θύματα, τα προληπτικά μέτρα προστασίας που πάρθηκαν για τους κατοίκους των γειτονικών περιοχών στην σύσκεψη των φορέων, της πολιτικής προστασίας, της πυροσβεστικής, των πολιτικών διοικητικών παραγόντων, της αστυνομίας, του στρατού, των υγειονομικών υπηρεσιών, καθηγητή του ΔΠΘ, θεωρούμε ότι δεν εξασφαλίζουν σε καμιά περίπτωση την υγεία των εργαζομένων στο εργοστάσιο, για τους οποίους δεν υπάρχει καμία μέριμνα προστασίας.

Συγκεκριμένα την επόμενη μέρα από το τραγικό συμβάν, με ευθύνη της εργοδότριας εταιρίας, έγινε συγκέντρωση των εργαζομένων στον χώρο του εργοστασίου, για ενημέρωση, παρόλο που δεν υπήρχαν ακόμη ασφαλή στοιχεία για την μόλυνση της ατμόσφαιρας στο συγκεκριμένο σημείο, αν και οι εργαζόμενοι δεν δούλεψαν. Υπάρχει τμήμα του εργοστασίου, που δεν έχει πληγεί από την φωτιά, για το οποίο δεν έχει δηλωθεί εάν θα λειτουργήσει και τι κινδύνους εγκυμονεί για τους εργαζόμενους αφού βρίσκεται στον χώρο της βιομηχανικής μονάδας, που ήταν στο επίκεντρο του βιομηχανικού ατυχήματος. Επίσης σε δημοσιεύματα των τοπικών ΜΜΕ, γίνεται λόγος ότι οι εργαζόμενοι της SUNLIGHT θα χρησιμοποιηθούν για τον καθαρισμό του εργοστασίου και την αποκατάσταση της μονάδας που κάηκε. Είναι απαράδεκτο και επικίνδυνο να εμπλακούν οι εργαζόμενοι σε μια τέτοια διαδικασία, χωρίς τεχνικές γνώσεις, εξοπλισμό κι επαγγελματική εμπειρία. Άμεσα θα πρέπει η εταιρία να προσλάβει εξειδικευμένο συνεργείο για τον καθαρισμό και την αποκατάσταση των ζημιών των εγκαταστάσεων.

Σημαντικό ζήτημα για το οποίο δεν πρέπει να υπάρχει κανείς εφησυχασμός είναι το ζήτημα  της διασφάλισης των θέσεων εργασίας όλων των εργαζομένων της SUNLIGHT χωρίς βλαπτική μεταβολή και η μισθοδοσία τους όλο αυτό το διάστημα να καταβάλλεται ανελλιπώς. Πέρα από τις εξαγγελίες της εταιρείας το εργατικό κίνημα της περιοχής πρέπει να είναι σε αγωνιστική επαγρύπνηση για το ζήτημα. Δεν μπορούμε να έχουμε εμπιστοσύνη στις  εξαγγελίες μιας επιχείρησης που μείωσε μισθούς το 2012 στο όνομα της κρίσης αλλά όταν ήρθε η «ανάπτυξη» και η μεγάλη κερδοφορία οι μισθοί δεν επανήλθαν, αντίθετα κυριάρχησε η πλήρης εντατικοποίηση της δουλειάς.

Σ’ ό,τι αφορά τις συνθήκες που προκάλεσαν το ατύχημα, πέρα από το πόρισμα που θα εκδοθεί από την πυροσβεστική υπηρεσία, κρίνουμε επιτακτική την ανάγκη, να εμπλακεί άμεσα ο κρατικός μηχανισμός, του τμήματος υγιεινής και ασφάλειας του σώματος της επιθεώρησης εργασίας που πρέπει να διερευνήσει σε βάθος τις συνθήκες του βιομηχανικού ατυχήματος. Να εξετάσει δηλαδή εάν και σε ποιο βαθμό τηρούνταν οι συνθήκες υγιεινής κι ασφάλειας, εάν είχαν παρθεί όλα τα ασφαλή και απαραίτητα μέτρα για την αντιπυρική προστασία, πώς και γιατί λειτουργούσε το εργοστάσιο την Πρωτομαγιά και με τι προσωπικό και τεχνικό ασφαλείας. Πώς αφού θεωρείται από τα πιο σύγχρονα και ασφαλή στην λειτουργία του εργοστάσιο, επεκτάθηκε τόσο γρήγορα η φωτιά βάζοντας σε μεγάλο κίνδυνο, περιβαλλοντικής μόλυνσης ολόκληρη την περιοχή; Πώς η εταιρία διαβεβαιώνει με τόσο ευκολία, ότι το νέφος που προκλήθηκε δεν ήταν τοξικό, σε ένα εργοστάσιο κατασκευής μπαταριών;

Είναι μερικά από τα εύλογα ερωτήματα που γεννιούνται σε όλους τους εργαζόμενους, τα οποία πρέπει να διερευνηθούν σε βάθος και ν’ απαντηθούν, με ευθύνη της κυβέρνησης και των κρατικών μηχανισμών.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ Ξάνθης:

Η ΤΕ ΑΝΤΑΡΣΥΑ Ξάνθης εκφράζει την αλληλεγγύη της στους εργάτες της SUNLIGHT για τη μεγάλη φωτιά που ξέσπασε την 1η Μάη κατά τη 1μμ στο εργοστάσιο μπαταριών, ιδιοκτησίας του μεγαλοεπιχειρηματία Πάνου Γερμανού, στο Όλβιο Ξάνθης. Από τις αναθυμιάσεις, ένας εργάτης μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο με συμπτώματα δύσπνοιας. Ευτυχώς, δε θρηνήσαμε θύματα επειδή εκείνη την ώρα το εργοστάσιο λειτουργούσε με “προσωπικό ασφαλείας”, λόγω του γιορτασμού της Εργατικής Πρωτομαγιάς.

“Προληπτικά μέτρα” πάρθηκαν, περιλαμβανομένης ακόμα και της εκκένωσης κατοικημένων περιοχών, σε ακτίνα 15 χιλιομέτρων λόγω των τοξικών αερίων που εκλύθηκαν από την πυρκαγιά μέχρι να ολοκληρωθούν οι αναλύσεις από το Εργαστήριο Ατμοσφαιρικής Ρύπανσης του ΔΠΘ και να δοθούν στις αρχές. Ενώ η εταιρία διαβεβαιώνει ότι “όλοι οι εργαζόμενοι είναι απόλυτα ασφαλείς… [θα διατηρηθούν] στο ακέραιο όλες οι θέσεις εργασίας… [θα αποκατασταθούν] ταχύτατα οι ζημιές… [και το εργοστάσιο θα γίνει] ακόμα καλύτερο απ’ ό,τι πριν”.

Και το ρεπορτάζ επιβεβαιώνει ότι “η κινητοποίηση όλων των αρμοδίων υπήρξε ακαριαία και απόλυτα επιτυχημένη από κάθε άποψη”. Δηλαδή, “όλα πάνε καλά”; Δεν υπάρχει κανένας υπεύθυνος για τη διαφαινόμενη περιβαλλοντική καταστροφή και για τον πιθανό κίνδυνο για τη δημόσια υγεία; Κι αν είναι αλήθεια ότι “οι προδιαγραφές ασφάλειας είναι υψηλότερες των προβλεπόμενων”, τότε γιατί ξέσπασε η φωτιά; Πώς είναι δυνατόν στο κεντρικό κτίριο κατασκευής μπαταριών υποβρυχίων και formation, που κάηκε ολοσχερώς, να μην υπήρχαν – ή να μην λειτούργησαν τα – αυτόματα συστήματα πυρόσβεσης; Και αφού δημιουργήθηκε αυτή η ζώνη ασφάλειας από το τοξικό νέφος που προκλήθηκε, με ποιανού ευθύνη οι εργάτες στα εργοστάσια της περιοχής συνέχισαν να δουλεύουν κανονικά; Όσα ωραία και καθησυχαστικά λόγια κι αν εκφωνήσουν οι θεσμικοί φορείς, δύσκολα μπορούν να κρύψουν ότι βάζουν τα κέρδη πάνω από τις ανάγκες, την υγεία, τη ζωή της μεγάλης πλειοψηφίας των εργαζόμενων. Και τα κέρδη είναι πολλά…

Το “success story” του ομίλου OLYMPIA, συμφερόντων Π. Γερμανού, περιλαμβάνει την αύξηση 26% του Ενοποιημένου Κύκλου Εργασιών της “Συστήματα SUNLIGHT” για το 2017 που συνοδεύτηκε από την ίδρυση θυγατρικής της στην Ιταλία. Την ίδρυση το 2016 της εταιρίας METIS που παρέχει υπηρεσίες υψηλής τεχνολογίας για την παγκόσμια ναυτιλία. Το μνημόνιο εξαγοράς από τη VMP για το 2020 της Πολωνικής εταιρίας κινητής τηλεφωνίας Play. Την επέκταση της αλυσίδας καταστημάτων Public στην Ελλάδα και την Κύπρο. Την απόκτηση του 33,34% των μετοχών της SoftOne και του 25% των μετοχών της φινλανδικής εταιρίας χορήγησης καταναλωτικών δανείων AASA, καθώς και την από κοινού με τη VNK Capital απόκτηση του 12,8% των μετοχών της Lamda Development. (Είναι, δηλαδή, εκτός των άλλων, και συνεταιράκι του Λάτση στη λεηλασία του Ελληνικού.)

Και όλα αυτά τα κέρδη, το συσσωρευμένο κεφάλαιο και οι επενδύσεις δεν είναι βέβαια προϊόν κάποιας υποτιθέμενης “επιχειρηματικής ιδιοφυΐας”, αλλά της εκμετάλλευσης των εργατών. Και ο ρόλος της αστικής δημοκρατίας δεν είναι άλλος από τη συγκάλυψή της. Λένε στους εργάτες να κάνουνε θυσίες για “να βγούμε απ’ τα μνημόνια” και να “έρθει η ανάπτυξη”, αλλά το παράδειγμα του “οικονομικού θαύματος” της OLYMPIA έρχεται να υπογραμμίσει ότι τα μνημόνια τους και η ανάπτυξή τους μπορούν άνετα να συμβαδίζουν.

Όπως αναφέρει στην ανακοίνωσή της η Ομοσπονδία Εργατοϋπαλλήλων Χημικής Βιομηχανίας (ΟΕΧΒΕ): “Στη SUNLIGHT δεν ήταν τίποτα υπέροχο. Δεν υπάρχει Σωματείο γιατί διώκονται ακόμη και οι σκέψεις ίδρυσής του. Δεν καλύπτονται από καμία Συλλογική Σύμβαση και ο εργοδότης καθορίζει την ατομική σύμβαση του εργαζόμενου με βάση τους μνημονιακούς μισθούς. Δεν υπάρχει ανθυγιεινό επίδομα παρά τις άκρως επικίνδυνες εργασίες. Δεν υπάρχουν ΒΑΕ.” Επιπλέον, οι ιατρικές εξετάσεις των εργαζόμενωνδιενεργούνταν κάτω από τον αποκλειστικό έλεγχο της ίδιας της εταιρίας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για μια δουλειά που στην κυριολεξία κόβει χρόνια ζωής από τους εργάτες. Απέναντι σε αυτή την εργοδοτική αυθαιρεσία που βάζει ανά πάσα στιγμή σε κίνδυνο τις ζωές των εργατών, τόσο στο εργοστάσιο όσο και στην περιοχή, η απάντηση είναι η κρατικοποίηση του εργοστασίου με εργατικό έλεγχο.

Η Λαϊκή Ανστίσταση αναφέρει:

Η πυρκαγιά που ξέσπασε ανήμερα της Εργατικής Πρωτομαγιάς στο εργοστάσιο μπαταριών της Sunlight στο Όλβιο Ξάνθης, έβγαλε στην επιφάνεια μια σειρά ζητήματα, που έχουν να κάνουν τόσο με τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις και την υγεία των περιοίκων, όσο και με το τι θα γίνει με τους εργαζόμενους της εταιρίας το επόμενο διάστημα.

Η πυρκαγιά σε ένα εργοστάσιο που παρασκευάζει μπαταρίες, το μεγαλύτερο μάλιστα στην Ευρώπη, όπου χρησιμοποιούνται ένα σωρό τοξικές χημικές ουσίες, δικαίως προκαλεί ανησυχία και αναστάτωση σε όλο τον ντόπιο πληθυσμό. Αναδεικνύει παράλληλα και τους κινδύνους που ενυπάρχουν στη λειτουργία τέτοιου είδους βιομηχανιών για τους εργαζόμενους -όσοι εργάζονται εκεί γνωρίζουν πολύ καλά τις συνθήκες που επικρατούν-, αλλά και γενικά για το περιβάλλον. Η καθημερινή επαφή με επικίνδυνες χημικές ουσίες, δρα σωρρευτικά στον ανθρώπινο οργανισμό και με αποτελέσματα τα οποία δεν εκδηλώνονται αμέσως.

Τα προληπτικά μέτρα που πάρθηκαν, όπως η εκκένωση των γύρω χωριών, το κλείσιμο των σχολείων για δυο μέρες, η προτροπή για αποφυγή εργασιών σε υπαίθριους χώρους και αντίστοιχα μέτρα σε στρατόπεδα της περιοχής, σίγουρα αναδεικνύουν τη σοβαρότητα της κατάστασης. Την ίδια στιγμή όμως τα περισσότερα εργοστάσια που βρίσκονται στη ζώνη επικινδυνότητας λειτουργούν κανονικά, ενώ ανακοινώθηκε ότι οι εργαζόμενοι θα απασχοληθούν στον καθαρισμό και αποκατάσταση της μονάδας, δηλαδή σε δουλειές άσχετες με το αντικείμενο εργασίας τους, γεγονός που εγκυμονεί κινδύνους για την υγεία και την ασφάλειά τους.

Από την άλλη, οι αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον δεν μπορούν από τώρα να προβλεφθούν σε όλη τους την έκταση. Ποιος εγγυάται ότι δεν θα πληγεί η παραγωγή των αγροτών της περιοχής, ότι θα είναι σε θέση να διαθέσουν τα προϊόντα τους για να ζήσουν; Ποιος εγγυάται ότι οι κτηνοτρόφοι θα μπορούν να συνεχίσουν την εκτροφή των ζώων τους; Ποιος εγγυάται ότι δεν θα προκληθεί ρύπανση του υδροφόρου ορίζοντα, του αέρα ή των εκτάσεων γης, διαταράσσοντας το γύρω οικοσύστημα;

Όσον αφορά τους εργαζόμενους, καμία επανάπαυση δεν μπορεί να υπάρχει από τις μέχρι τώρα εξαγγελίες της εταιρίας. Μόνο η αγωνιστική απάντηση, με την απαίτηση να μην αλλάξουν προς το χειρότερο οι εργασιακές σχέσεις, μπορεί να δώσει διέξοδο στους εργαζόμενους, που κανείς δεν ξέρει αν, πότε και με τι όρους θα ξαναδουλέψουν στην παραγωγή. Αυτοί που με τον κόπο και τον ιδρώτα τους έχουν δημιουργήσει τον πλούτο των αφεντικών τους, αυτοί είναι που καμιά σχέση δεν πρέπει να έχουν με το ποιος θα πληρώσει τη χασούρα από την πρόσφατη πυρκαγιά.

Οι εργαζόμενοι πρέπει να μπουν μαζικά στον αγώνα, με συνελεύσεις, με δημιουργία πρωτοβουλιών και επιτροπών, που θα κάνουν την αγωνία τους φωνή διεκδίκησης. Παράλληλα σε εγρήγορση πρέπει να βρίσκονται και οι κάτοικοι της γύρω περιοχής, για να προστατέψουν την υγεία και το μόχθο τους. Με όπλο την ταξική αλληλεγγύη, να εκδηλώσουμε την πιο πλατιά υποστήριξη και να απαιτήσουμε:

  • Καμία απόλυση, καμία αναστολή μισθοδοσίας.
  • Καμιά χειροτέρευση των μισθολογικών-ασφαλιστικών δικαιωμάτων.
  • Κανένας στη δουλειά χωρίς μέτρα προστασίας. Ανθρώπινες συνθήκες εργασίας.
  •     Άμεση κρατική φροντίδα για την υγεία και την παραγωγή των κατοίκων της      περιοχής.