Τα οικονομικά συμφέροντα που αντιστρατεύονται την καλλιέργεια και παραγωγή προϊόντων φαρμακευτικής κάνναβης “φωτογραφίζονται” μετά τις καθυστερήσεις που παρατηρούνται, παρά την πρόσφατη ψήφιση του σχετικού νόμου, και θα μπορούσαν να απομακρύνουν σοβαρές επενδύσεις στον τομέα, όπου εμπλέκεται και η Ξάνθη.
Σε ανάρτησή του ο Βουλευτής Ξάνθης Στάθης Γιαννακίδης, αναφέρει:
Ποιοι θα μπορούσαν να χαρούν από τις καθυστερήσεις; Συμφέροντα έχουν κι οι Έλληνες φαρμακοβιομήχανοι οι οποίοι θα ήθελαν ίσως να μπορούν να μεταποιούν και οι ίδιοι φάρμακα κάνναβης, ουδείς όμως γνωρίζει τι δεσμεύσεις έχουν με τα φάρμακα τα οποία ήδη εμπορεύονται και των οποίων η κάνναβη θα μπορούσε να αποτελέσει αντίπαλο δέος.
Παγιωμένα συμφέροντα έχουν κι οι βαμβακέμποροι κι οι βαμβακοπαραγωγοί των οποίων οι καλλιέργειες θα μπορούσαν μελλοντικά να αντικατασταθούν από την κάνναβη που έχει θετικότερο περιβαλλοντικό πρόσημο και θα αποδειχθεί πιθανά αποδοτικότερη οικονομικά. Κι «ο κόσμος του βαμβακιού» έχει κι αυτός τη δύναμή του
Την ίδια ώρα, σε δημοσίευμα του cannabis news, από τον Αποστόλη Καπαρουδάκη, αναφέρεται σχετικά:
Δεν πρόλαβε καλά-καλά να στεγνώσει το μελάνι στο φύλλο της Εφημερίδας της Κυβέρνησης όπου δημοσιεύτηκε ο «νέος νόμος για την κάνναβη» και είναι έκδηλη η ανησυχία ότι τα πράγματα κινδυνεύουν να κολλήσουν στην πανταχού παρούσα ελληνική γραφειοκρατία και μια σημαντική ευκαιρία για την ελληνική οικονομία να πάει χαμένη.
Αυτή η «αγωνία της χαμένης ευκαιρίας» δείχνει να κυκλώνει κάποια από τα γραφεία των στελεχών της κυβέρνησης που είναι επιφορτισμένα με τη λύση του γόρδιου δεσμού. Δεν δείχνουν όμως όλοι πρόθυμοι να προχωρήσουν με τους ίδιους ρυθμούς. Κι η αλήθεια είναι ότι όταν ο Πρωθυπουργός της χώρας ανακοίνωνε τον Ιούνιο του 2017 τη νομιμοποίηση της φαρμακευτικής κάνναβης, όλοι περίμεναν τα πράγματα να προχωρήσουν πιο γρήγορα. Ίσως γι’ αυτό και η κριτική περί μπλοκαρίσματος των κεντρικών κυβερνητικών επιλογών… από μέλη της κυβέρνησης, να ακούγεται μεν υπερβολική να μην είναι όμως πάντοτε.
Πόση υπομονή θα δείξουν οι επενδυτές;
Οι πολυσυζητημένοι «ξένοι επενδυτές», δε δείχνουν πρόθυμοι να αναμένουν εσαεί τη ρύθμιση των προϋποθέσεων της καλλιέργειας. Και είναι αρκετά όσα παραμένουν ακόμη αρρύθμιστα. Μπορεί «λεπτομέρειες» όπως το ύψος των συρματοπλεγμάτων του χώρου καλλιέργειας να δείχνουν ελαφρώς αστείες. Aφενός όμως μόνο τέτοιες δεν είναι, αφετέρου αν δεν οριστούν, oι καλλιέργειες φαρμακευτικής κάνναβης δεν ξεκινούν. Κι όσο δεν ξεκινούν, οι εταιρείες που έχουν δηλώσει την πρόθεση να επενδύσουν στην Ελλάδα, μπορούν άνετα να μετακινηθούν προς μια άλλη εναλλακτική, μια άλλη χώρα.
Ο παγκόσμιος χάρτης της οικονομίας της κάνναβης αλλάζει καθημερινά. Απ’ τη μια ο Καναδάς δεν έχει ακόμη λύσει το θέμα του από που και με ποιες διαδικασίες θα καλύψει τη ζήτηση που αναμένεται να υπάρξει στη χώρα, ενώ ήδη μια σειρά από εταιρείες καναδικών συμφερόντων δραστηριοποιείται στο Αμερικανικό και Καναδέζικο χρηματιστήριο αξιών. Απ’ την άλλη ο Τραμπ «συνέστησε στο Ισραήλ» να μην ξεκινήσει ακόμη τις εξαγωγές. Κι αν οι Ισραηλινοί δεν μπορούν να εξαγάγουν από τη χώρα τους, θα μπορούσαν να εξαγάγουν απ΄την Ελλάδα στην οποία μπορούν να καλλιεργήσουν. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι δυο από τις μεγάλες εταιρείες που έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον να καλλιεργήσουν στην Ελλάδα είναι καναδικών και ισραηλινών συμφερόντων.
Χαρακτηριστικό των ρυθμών ανάπτυξης της παγκόσμιας αγοράς της κάνναβης,για να αντιληφθούμε και τα μεγέθη των οικονομικών δεικτών που θα μπορούσαν να επηρεαστούν από τις επενδύσεις σε ελληνικό έδαφος, είναι ότι και η Γερμανία ανακοίνωσε πριν λίγες ημέρες ότι θα ξεκινήσουν καλλιέργειες κάνναβης στη χώρα, αλλά και ότι η μεγαλύτερη παγκοσμίως παραγωγός κάνναβης αυτή τη στιγμή είναι η Αγγλία, στην οποία η φαρμακευτική κάνναβη είναι πρακτικά παράνομη…
Αυτά βέβαια όσο αφορά τον τομέα των επενδυτών που έρχονται από το εξωτερικό. Και από τους οποίους αναμένουμε μεσ’ την επόμενη πενταετίαεπενδύσεις 2 δις ευρώ και τη δημιουργία εκατοντάδων θέσεων εργασίας.
Ποιοι θα μπορούσαν να χαρούν από τις καθυστερήσεις
Συμφέροντα έχουν κι οι Έλληνες φαρμακοβιομήχανοι οι οποίοι θα ήθελαν ίσως να μπορούν να μεταποιούν και οι ίδιοι φάρμακα κάνναβης, ουδείς όμως γνωρίζει τι δεσμεύσεις έχουν με τα φάρμακα τα οποία ήδη εμπορεύονται και των οποίων η κάνναβη θα μπορούσε να αποτελέσει αντίπαλο δέος. Για την ώρα δεν είναι ξεκάθαρο εάν η ραστώνη που δείχνει να τους χαρακτηρίζει σχετικά με την εμπλοκή τους στις καλλιέργειες, κρύβει πίσω της κάτι παραπάνω από την απροθυμία τους να επενδύσουν. Ακούγοντας κανείς την τοποθέτησητου Αντιπρόεδρου του ΔΣ της Πανελλήνιας Ένωσης Φαρμακοβιομηχανίας (Π.Ε.Φ.) στη Βουλή συμπεραίνει ότι και τα τεχνικής φύσης θέματα που αντιμετωπίζουν είναι αρκετά.
Παγιωμένα συμφέροντα έχουν κι οι βαμβακέμποροι κι οι βαμβακοπαραγωγοίτων οποίων οι καλλιέργειες θα μπορούσαν μελλοντικά να αντικατασταθούν από την κάνναβη που έχει θετικότερο περιβαλλοντικό πρόσημο και θα αποδειχθεί πιθανά αποδοτικότερη οικονομικά. Κι «ο κόσμος του βαμβακιού» έχει κι αυτός τη δύναμή του.
Δεν είναι βέβαια μόνο θέμα οικονομικό το θέμα της κάνναβης. Υπάρχουν και θέματα βαθιά πολιτικά, θέματα κουλτούρας και αισθητικής που αφορούν μια «προοδευτική κυβέρνηση» και το εάν αυτή δυνητικά επιθυμεί να διοικήσει χωρίς να χρησιμοποιεί ως εργαλεία της τον φόβο και την απαγόρευση που είναι συνδεδεμένα με «το παρεξηγημένο φυτό». Εάν στην κυβέρνηση υπάρχουν και τμήματα υπό αυτή την έννοια συντηρητικά, η μάχη θα είναι σίγουρα δυσκολότερη και οι καθυστερήσεις μεγαλύτερες.
Ποιοι σίγουρα στεναχωριούνται με τις καθυστερήσεις
Υπάρχουν όμως και οι Έλληνες αγρότες και παραγωγοί. Ιδιαίτερα αυτοί που ασχολούνται με την κλωστική-βιομηχανική κάνναβη, αναμένουν τις Κοινές υπουργικές Αποφάσεις που θα τους επιτρέψουν να κυκλοφορούν τα προϊόντα τους στην ελληνική αγορά. Το πρόβλημα εντοπίζεται στα βρώσιμα προϊόντα που πρέπει να πάρουν έγκριση από το Γενικό Χημείο του Κράτους για να κυκλοφορήσουν στα ράφια των καταστημάτων. Το Γενικό Χημείο όμως, αρνείται να τα εγκρίνει μιας και, σύμφωνα με το νόμο που επικαλείται, η περιεκτικότητά τους σε THC -την ψυχοτρόπο ουσία του φυτού- πρέπει να είναι μηδενική. Κάτι τέτοιο όμως είναι τεχνικά αδύνατο. Κι αν και μπορεί να χρειάζεται να φάει κανείς περί τα 120 κιλά παξιμάδια «για να την ακούσει», τα παξιμάδια αυτά εάν έχουν περιεκτικότητα έστω και 0,00000001 % σε THC, δεν εγκρίνονται. Μέχρι λοιπόν να ρυθμιστεί κι αυτή «η μικρή λεπτομέρεια», τυπικά νόμιμα είναι στη χώρα μας τα βρώσιμα προϊόντα που εισάγονται από την Ευρωπαϊκή Ένωση, όχι όμως και όσα παράγονται στην Ελλάδα…
Κερασάκι στην τούρτα είναι βέβαια οι ασθενείς για των οποίων τη χάρη ξεκίνησαν όλα, και οι οποίοι δέσμευση για το πότε θα δουν φάρμακα δεν παίρνουν. Ούτε βέβαια και την άδεια να καλλιεργούν οι ίδιοι 2-3 φυτά στο σπίτι τους παίρνουν…
Ας μην ξεχνάμε ότι επισπεύδων Υπουργείο στην κατάθεση του νόμου ήταν το Υπουργείο Υγείας, οπότε σε αυτό στρέφονται εκ των πραγμάτων όλα τα βλέμματα, για να μετακινηθούν έπειτα στο Δικαιοσύνης, το Αγροτικής Ανάπτυξης, το Προστασίας του Πολίτη και το Οικονομίας, αναζητώντας «ποιος θα πάρει το μουτζούρη».
