Η Διδασκαλική Ομοσπονδία Ελλάδος διοργανώνει συνέδριο στην Κομοτηνή για την εκπαίδευση της μειονότητας αν και πρακτικά, το αντικείμενο είναι η έντονη αμφισβήτηση της πιλοτικής παρέμβασης στα Νηπιαγωγεία των μειονοτικών περιοχών της Θράκης. Κάνει εντύπωση όμως είναι ότι οι ομιλητές είναι κυρίως νομικοί και διεθνολόγοι και όχι εκπαιδευτικοί.
Αυτό επιβεβαιώνει την άποψή μας ότι κάποιοι επιχειρούν να μετατρέψουν ένα θέμα αμιγώς εκπαιδευτικό σε πολιτικό και να αναγάγουν την εκπαίδευση της μειονότητας από εσωτερικό ζήτημα σε ελληνοτουρκική διαφορά. Αυτό προκύπτει άλλωστε από τους αυστηρούς αποκλεισμούς όσων προσεγγίζουν με μετριοπάθεια τη μειονοτική εκπαίδευση αλλά και την απρεπή ανάκληση πρόσκλησης σε ακαδημαϊκό για τον ίδιο λόγο, αν ισχύουν οι πληροφορίες της στήλης.
Είναι σαφές ότι με όρους ιδεολογικής μονομέρειας κάποιοι επιχειρούν να αμφισβητήσουν την πολιτική ελευθερία της εκτελεστικής εξουσίας να χαράσσει πολιτική στη Θράκη χωρίς την έγκριση των ακραίων κύκλων. Στο τέλος της ημέρας είναι αυτοί οι ακραίοι που εμπλέκουν τη γείτονα στα εσωτερικά θέματα καθώς ο ετεροκαθορισμός τους δίνει λόγο ύπαρξης.
Δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε με όσους άσκησαν κριτική στην προσπάθεια Αντιπεριφέρειας και ΣΕΚΕ για την προσέλκυση επένδυσης στην κάνναβη, υποστηρίζοντας ότι έγινε εσπευσμένα ως πολιτική ρελάνς, μετά τη συνάντηση της καναδικής πολυεθνικής με εκατοντάδες αγρότες στην Ξάνθη, που προφανώς τυγχάνει της υποστήριξης της κυβέρνησης. Σε τέτοια θέματα δεν χωρούν πολιτικές σκοπιμότητες και κάθε επένδυση, κάθε στρέμμα καλλιέργειας, είναι καλοδεχούμενα και πολύτιμα για την περιοχή και τη χώρα.
Όμως, αν κάτι πρέπει να επισημάνει κανείς είναι ότι αυτή η πολιτική έρχεται σε ευθεία αντίθεση με τις κεντρικές επιλογές του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας στον τομέα της κάνναβης. Η αξιωματική αντιπολίτευση καταψήφισε το νομοσχέδιο για την φαρμακευτική κάνναβη κατηγορώντας την κυβέρνηση για “συγκαλυμμένη αποποινικοποίηση του μπάφου” ενώ η στάση των τοπικών παραγόντων καταρρίπτει το επιχείρημα και αποδεικνύει τη σημασία που μπορεί έχει η κάνναβη για την περιοχή.
Δεν είναι η πρώτη φορά που η τοπική ΝΔ διαφοροποιείται απόλυτα με το κόμμα. H κάνναβη είναι μια πολιτική επιλογή που φέρνει τη Θράκη και ειδικά την Ξάνθη, σε πρώτο πλάνο, με προοπτικές παραγωγικής και αναπτυξιακής διεξόδου και προσέλκυσης επενδύσεων και είναι βασικό σημείο του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ. Αν υπάρχει πολιτικό ζήτημα είναι η δυσαρμονία μεταξύ της στάσης κυβέρνησης και αντιπολίτευσης και το συμφέρον της περιοχής. Αυτό είναι το δίλημμα.
Έχουμε γράψει πολλές φορές για τα θέματα της δικαιοσύνης στη Θράκη τα προηγούμενα χρόνια και άλλη μια υπόθεση μας επιβεβαιώνει. Ο Χ. Πανόπουλος αθωώθηκε και σε δεύτερο βαθμό με ομόφωνη απόφαση και απαλλακτική πρόταση εισαγγελέως στο Εφετείο Θράκης για το τροχαίο που είχε το 2016. Το αξιοπερίεργο όμως ήταν ότι εναντίον της πρωτόδικης αθωωτικής απόφασης είχε ασκήσει έφεση υπέρ του νόμου αντιεισαγγελέας Εφετών και πάλι μετά από απαλλακτική πρόταση Εισαγγελέως.
Ο Χ. Πανόπουλος έχει τη δυνατότητα να έχει ισχυρή νομική εκπροσώπηση και να ανταπεξέρχεται στην ταλαιπωρία. Τι γίνεται όμως όταν ένας απλός πολίτης που δεν διαθέτει τα οικονομικά μέσα βρίσκεται στο στόχαστρο κάποιων και ταλαιπωρείται με τον ίδιο τρόπο; Ποιος είναι ο ρόλος της δικαιοσύνης τελικά: Να αποδίδει δικαιοσύνη ή κατά περίπτωση να εκφοβίζει ή να ευνοεί; Είχε γίνει ξεκάθαρο το δίλημμα τα τελευταία χρόνια στην περιοχή και κλονίζει την εμπιστοσύνη στους θεσμούς. Για την ακρίβεια το δίλημμα προκαλεί έντονες αναταράξεις και μέσα στη Δικαιοσύνη.
Εκτός από θλιβερή η επίθεση Κασιδιάρη στο βουλευτή Ροδόπης Μουσταφά Μουσταφά προσφέρεται για αρκετά συμπεράσματα. Δεν θυμήθηκε ξαφνικά την καταγωγή του κυβερνητικού βουλευτή ο υπόδικος νεοναζί. Αλλά φρόντισε να επιβεβαιώσει πόσο ενοχλεί την ακροδεξιά και “χαλάει τη σούπα” όταν οι μειονοτικοί βουλευτές δεν εκπληρώνουν το βολικό στερεότυπο που έχουν χτίσει κάποιοι. Βέβαια, ίσως να “δαγκώθηκαν” άλλοι που στο παρελθόν ακολούθησαν την ίδια ακριβώς γραμμή…
Η σημερινή φουρνιά μειονοτικών βουλευτών κινείται αντίθετα με τα συνηθισμένα και εργάζεται για τη συνεργασία των στοιχείων στη Θράκη ενώ ειδικά ο Μουσταφά Μουσταφά είναι ένα ιστορικό στέλεχος της Αριστεράς που συμβολίζει ακριβώς την αποστροφή για οποιονδήποτε εθνικισμό, εγχώριο και εισαγόμενο. Έχει κατακτήσει το σεβασμό και την αναγνώριση ώστε να μετέχει στην Επιτροπή Εξωτερικών και Άμυνας και αυτό δεν μπορεί να το χωνέψει η ακροδεξιά. Ο ίδιος σχολίασε στο FB λακωνικά πως “η Δημοκρατία αντέχει ακόμη και τους διώκτες της”.
Η κόντρα Καραμπίνη-Γαβρόγλου δεν εκτονώθηκε μετά την απόφαση του ΣτΕ αλλά μάλλον εντάθηκε ακόμη περισσότερο. Η νέα απόφαση του Υπουργού Παιδείας και οι ενέργειες που μεσολάβησαν αφότου επανήλθε στα καθήκοντά του ο Πρύτανης του Δημοκριτείου, δείχνουν ότι θα υπάρξουν πολλά νέα επεισόδια. Ακόμη και αν δεν είχε στη αρχή, η κόντρα έχει πλέον σαφή πολιτικά χαρακτηριστικά. Εδώ ταιριάζει το κλισέ “Ας πρυτανεύσει η λογική”…
Στην Ελλάδα που δεν έχει αποβάλλει τους παλαιοκομματισμούς των “κατόπιν ενεργειών” δοκιμάζονται πολλές αντοχές τα τελευταία χρόνια. Δεν εξηγείται αλλιώς ότι συνεχίζονται δηλώσεις αυτοεπιβράβευσης κάποιων για να υιοθετήσουν την επιτυχία μιας θετικής εξέλιξης, ακόμη και αν δεν έχουν καμία αποφασιστική αρμοδιότητα. Τελευταίο παράδειγμα το πυροσβεστικό κλιμάκιο του Εχίνου, που υλοποιείται από την αρμόδια γενική γραμματεία και το αντίστοιχο υπουργείο.
Ο τρόπος που λειτουργούν αυτά τα θέματα είναι συνδυασμός δύο παραγόντων: Των πολιτικών επιλογών που αφορούν μια κυβέρνηση, θετικές ή αρνητικές, όπως τις κρίνει ο καθένας, (γιατί κάποιοι μπορεί να κλείνουν και όχι να ανοίγουν δομές) και της συνέχειας του κράτους, όπως αυτή εκφράζεται από υπηρεσιακούς παράγοντες. Άρα για να δημιουργηθεί ένα πυροσβεστικό κλιμάκιο, υπάρχουν συγκεκριμένες προϋποθέσεις και απαιτείται σύμπλευση των παραπάνω. Κάπως έτσι παρατηρήθηκε το ασυνήθιστο γεγονός ο τοπικός ΣΥΡΙΖΑ να παρέμβει για να αναγνωρίσει στο Δήμο Μύκης την πρωτοβουλία και το αίτημα που οδήγησε στην επίλυση του ζητήματος. Ήταν μάλλον “έμμεσο” πολιτικό σχόλιο.
Με τόσα πολιτικά παρασκήνια ας χωρέσει και λίγη τέχνη. Συγκινητική και ενθαρρυντική η ανταπόκριση του κοινού που κατακλύζει όλες τις παραστάσεις του πρωτότυπου έργου “Διαβατήριο Νάνσεν” στο θέατρο “Ανατολικά του Νέστου” της Ξάνθης. Ανταπόκριση που χαρακτηρίζει άλλωστε τη σχέση του κοινού της περιοχής με τον πολιτισμό και την τέχνη.
Είναι μεγάλη κατάκτηση για μια επαρχιακή πόλη να συντηρεί μια θεατρική παράσταση σε σεζόν. Και ακόμη μεγαλύτερη κατάκτηση για μια κοινωνία να δικαιώνει τους δημιουργούς που επιλέγουν να παραμένουν στην επαρχία παρότι τους περιορίζει καλλιτεχνικά. Μπράβο λοιπόν στους συντελεστές για τη δουλειά και τόλμη τους, μπράβο και στο κοινό της πόλης που συσπειρώνεται γύρω από τους σοβαρούς δημιουργούς και μακριά από τη φτήνια και τη ρηχότητα.
