Σε ανακοίνωσή του το Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα Ξάνθης αναφέρει:

Στις 17 Γενάρη εκδικάζεται η αίτηση αναστολής της επιβολής του προστίμου των 38,23 εκατομμυρίων ευρώ στο μεγαλοεπιχειρηματία Ιβάν Σαββίδη, για υπόθεση λαθρεμπορίας του 2008. Το 2013, ο ιδιοκτήτης, μεταξύ άλλων, μιας από τις πιο κερδοφόρες επιχειρήσεις της Ρωσίας, του ομίλου Agrocom, αγόρασε, μέσω της εταιρίας Donskoy Tabak, το 82% των μετοχών της ΣΕΚΑΠ από τη χρεοκοπημένη ΑΤΕ και τη ΣΕΚΕ του Αλέκου Κοντού, βουλευτή και πρώην υφυπουργού της ΝΔ, γνωστού για τα έργα και τις ημέρες του.

Ο Σαββίδης αρνείται να πληρώσει και απειλεί να κηρύξει πτώχευση, να ξεχάσει τα μεγαλόπνοα επιχειρηματικά του σχέδια και να πετάξει στο δρόμο τους 170 εργαζόμενους της επιχείρησης. Είναι ψεύτικη και υποκριτική η ανησυχία των πολιτικών παραγόντων ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, που ευθύνονται για τα κλεισίματα 30 εργοστασίων στην Ξάνθη (ΣΕΒΑΘ, ΣΕΠΕΚ, ΕΒΖ, DIANA, ΠΥΡΑΜΙΣ, ΒΑΛΒΕ, ΑΡΓΩ, κλπ) και για τα ξεπουλήματα συνεταιριστικών εργοστασίων (όπως η Ροδόπη και η ΣΕΚΑΠ), αλλά και των στελεχών της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ που, σαν όψιμοι οπαδοί της “επιχειρηματικότητας”, στοιχίζονται πίσω από τα συμφέροντα του Σαββίδη.

Οι εργάτες της ΣΕΚΑΠ που έχουν δώσει στο παρελθόν σημαντικές απεργιακές μάχες ξέρουν ότι η “ανάπτυξη” και η “εξυγίανση” περνάει μέσα από απολύσεις, περικοπές και υπογραφή ατομικών συμβάσεων προκειμένου να “περιοριστεί δραστικά το μισθολογικό κόστος” και να “επικρατήσει εργασιακή ειρήνη στο εργοστάσιο”.

Ξέρουν, όπως και οι καπνοπαραγωγοί των ορεινών περιοχών που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις καλλιέργειές τους (και τους εστίες τους) μην έχοντας άλλη επιλογή από το σακάτεμα στις πιο βαριές και ανθυγιεινές δουλειές της “πολιτισμένης” και “ευημερούσας” ΕΕ, άλλα και οι ελάχιστοι που συνεχίζουν να πουλάν σε εξευτελιστικές τιμές τον καπνό τους και μάλιστα παραμένουν απλήρωτοι από τα “κανόνια” των εταιρειών εμπορίας και επεξεργασίας καπνού, όπως η “Καπνική Μιχαηλίδης”, ότι δεν έχουν κανένα κοινό συμφέρον με την εργοδοσία.

Η οικονομική κρίση, που ξέσπασε το 2008 με τη χρεοκοπία της Lehman Brothers, άνοιξε μια ολόκληρη περίοδο μνημονιακών επιθέσεων στα δικαιώματα των εργαζόμενων και στα δημόσια αγαθά. Την ίδια περίοδο τα αφεντικά θησαυρίζουν. Αγοράζουν λιμάνια, αεροδρόμια, βάζουν στο μάτι τα μέσα μαζικής μεταφοράς, την ενέργεια, ακόμα και το νερό. Οι κυβερνήσεις κόβουν μισθούς, συντάξεις, βάζουν χέρι στα ταμεία των εργαζόμενων, περικόπτουν τις δαπάνες στην παιδεία, την υγεία, τις δημόσιες υπηρεσίες. Προχωράνε ακόμα και σε κατασχέσεις πρώτης κατοικίας για να γεμίζουν τις τσέπες των τραπεζιτών.

Την Παρασκευή 12 Γενάρη μια σειρά πρωτοβάθμια, ομοσπονδίες και εργατικά κέντρα καλούν σε απεργία ενάντια στο πολυνομοσχέδιο που βάζει στο στόχαστρο ακόμα και το ίδιο το δικαίωμα στην απεργία. Αλλά οι εργαζόμενοι ξέρουν πολύ καλά ότι ο δρόμος της εξαθλίωσης δεν οδηγεί στην “έξοδο από τα μνημόνια” που υπόσχεται ο Τσίπρας.

Μόνη ρεαλιστική λύση είναι η έξοδος από την ΕΕ της λιτότητας, η διαγραφή του χρέους και η παύση πληρωμών στις τράπεζες και τους “θεσμούς” και η κρατικοποίηση των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων χωρίς αποζημίωση για τους “επενδυτές” με εργατικό έλεγχο.

Ο Συντονισμός Ενάντια στα Μνημόνια στηρίζει με κάθε τρόπο τον αγώνα των εργαζόμενων στη ΣΕΚΑΠ για να κρατήσουν τις δουλειές τους. Αν δεν μπορεί ο Σαββίδης να πάρουν τη ΣΕΚΑΠ οι εργαζόμενοι στα χέρια τους. Καλεί όλα τα σωματεία και τους φορείς να στηρίξουν τους εργαζόμενους της ΣΕΚΑΠ και να ενωθούμε όλοι στην απεργία της Παρασκευής 12 Γενάρη και στο απεργιακό συλλαλητήριο.