Η Ξάνθη έχει τη δική της σχέση με την αντίσταση στη δικτατορια. Πέρα από τους αντιστασιακούς πολιτες και αξιωματικούς από την περιοχή που βασανίστηκαν και εξορίστηκαν, ή άλλους όπως τον αείμνηστο Νίκο Ράπτη που έμελε να συναντήσει στην πόλη το βασανιστή του στην ΕΑΤ-ΕΣΑ, το γνωστό “Σερίφη”, είχε και ένα νεκρό στην εξέγερση του Πολυτεχνείου.

Ήταν ο Γιώργος Γεριτσίδης, γεννημένος στην Ξάνθη, ποντιακής καταγωγής.  Χαρακτηρίζεται δημοκράτης, αντιπολεμικός, υποστηρικτής του Κινήματος Ειρήνης και του Γρηγόρη Λαμπράκη, θα δολοφονηθεί στα γεγονότα του Πολυτεχνείου,  κάτω από περίεργες συνθήκες.

efimeides-nea

Φαίνεται ότι ήταν ένα από τους χιλιάδες εργαζόμενους που συνέρρευσαν στο Πολυτεχνείο για να συμπαρασταθούν στο αντιδικτατορικό κίνημα.

Δολοφονήθηκε το μεσημέρι της 17ης Νοεμβρίου  στον περίγυρο του κλοιού που είχαν δημιουργήσει οι στρατιωτικές δυνάμεις προκειμένου να εμποδίσουν τους πολίτες να φτασουν στο Πολυτεχνείο, όπου από τις πρωϊνές ώρες είχαν εισβάλει. Από τους νεκρούς του Πολυτεχνείου οι περισσότεροι είχαν χάσει τη ζωή τους κατά τις οδομαχίες εκτός του Πολυτεχνείου.

Σύμφωνα με μαρτυρίες, η δολοφονία του συγκαλύφθηκε με τρόπο ώστε να φαίνεται ότι έχασε τη ζωή «προς εκτέλεσιν υπηρεσίας»… Στην έκθεση Τσεβά ο Γεριτσίδης καταγράφεται ως ο 10ος νεκρός της εξέγερσης: «Γεώργιος Αλεξάνδρου Γεριτσίδης, ετών 48, εφοριακός υπάλληλος. Εφονεύθη ευρισκόμενος εν Ν. Λιοσίοις προς εκτέλεσιν υπηρεσίας περί ώραν 12.15′ της 17.11.1973 δεχθείς ομοίως βλήμα αδέσποτον άρματος μάχης εις την κεφαλήν.

Για τον Γεριτσίδη μας θύμησε αρκετά ο Τάσος Τεφρωνίδης

Η κόρη του διατηρεί ένα μπλογκ και παρουσιάζει ως εξής την πορεία του πατέρα της: «…Αυτή η συνεχής υπονόμευση οδήγησε στο να δολοφονηθεί και η δολοφονία του αυτή να συγκαλυφθεί με τέτοιο τρόπο ώστε οι συνθήκες θανάτου του να παραμένουν μυστήριο με συνεχείς μέχρι των 15__581_x_381_ημερών μας διάτρητες επίσημες κρατικές ‘επεξηγήσεις οι οποίες υποδεικνύουν μεν την κλίμακα αυτών που είχαν συμφέρον από τον θάνατο του και την παύση της δράσεως του, όπως ακριβώς είναι εμφανές ποιοι επωφελούνται από την κακομεταχείριση και κοινωνική αλλά και ουσιαστική πολλές φορές θανάτωση ολόκληρων λαών, εάν μόνο κάνουμε τις σωστές ερωτήσεις που υπάρχουν σε προηγούμενα άρθρα και διατηρήσουμε το σθένος ώστε να τις απαντήσουμε αντικειμενικά.

Σε αυτό το προφίλ ενός θετικού ανθρώπου και αγωνιστή μέσα στον αφανή πόλεμο που γίνεται στο άτομο κατά την διάρκεια της ειρήνης ταιριάζει όλος ο κόσμος που θέλει ελευθερία του σώματος, του πνεύματος και της ψυχής χωρίς την υποκρισία, την παραμυθία και τον καταπιεστικό συμβιβασμό / υποδούλωση που χαρακτηρίζει τα Ελεύθερα Ανδράποδα.

21alafjdΟ υπαρκτός αυτός άνθρωπος ονομάζεται Γεώργιος Αλεξίου Γεριτσίδης, εργάστηκε ως εφοριακός υπάλληλος προστατεύοντας από οικονομική χρεοκοπία πολλούς πολίτες και περιορίζοντας την παράνομη δράση άλλων φορέων, παρασημοφορήθηκε κατά την διάρκεια ενός πολέμου τον οποίο μίσησε ( και ονόμαζε το παράσημο αυτό το οποίο ήταν πεταμένο στο βάθος του εκάστοτε ντουλαπιού ‘τσίγκινο’ ) και στήριξε αφανώς και μέσω ιδεολογικής εκπαιδεύσεως το κίνημα Ειρήνης το οποίο αντιπροσωπεύτηκε λαμπρά από τον Γρηγόρη Λαμπράκη και δολοφονήθηκε όταν υπηρετούσε ως εφοριακός ελεγκτής στη εφορία χημικών την 17η Νοεμβρίου 1973. Μέχρι σήμερα ο φόνος του αναφέρεται ετησίως στα θύματα του Πολυτεχνείου και σχετικά με το έργο του ως δημόσιος υπάλληλος μνημονεύεται ως ‘»παθών εν υπηρεσία και ένεκα ταύτης’. «

Το πώς έδρασαν εκείνη τη νύχτα του χουντικά Τάγματα Ασφαλείας, το περιγράφει χαρακτηριστικά ο Τσεβάς, όταν λέει ότι μετά την κήρυξη του στρατιωτικού νόμου τα μεσάνυχτα:

«Μετά τινας ώρας κηρύσσεται ο στρατιωτικός νόμος και νέον ανοίγει κεφάλαιον δολοφονιών και αιμάτων. Αστυνομικοί πυροβολούν εν ψυχρώ ανύποπτους διαβάτας, ενώ τα επί των κεντρικών αρτηριών των Αθηνών κινούμενα άρματα μάχης σκορπίζουν τον θάνατον. Οι επ’ αυτών πυροβοληταί ασκούνται εις την σκοποβολήν επί κινουμένων ανθρωπίνων στόχων. Πυροβολούντες κατά τρόπον σκληρόν και ανάγλητον…..«

 «Δείγμα μικρόν της κρατούσης κατά τας φοβέρας εκείνος στιγμάς καταστάσεως αυθαιρεσίας και ανευθυνότητος αντλείται εκ της καταθέσεως του Αστυνομικού Διευθυντού Αθηνών.

Υποστηρίζονται ούτω υπ’ αυτού, πλην άλλων και τα εξής: «Την 19ην ώραν της Κυριακής 18-11-1973 εκλήθην εις την ΑΣΔΕΝ, ίνα μετάσχω συσκέψεως. Με συνώδευσεν ο Αστυνομικός Διευθυντής Καραθανάσης. Συνεκεντρώθημεν περί τους 15 Αξιωματικοί Αστυνομίας και Στρατού. Παρευρέθησαν και οι επί κεφαλής στρατιωτικών μονάδων, εκ των διατεθέντων εις το Πολυτεχνείον. Της συσκέψεως προήδρευσεν ο Στρατηγός Μαυροειδής. Προ πάσης συζητήσεως ηγέρθην και διεμαρτυρήθην εντόνως δια τους άσκοπους πυροβολισμούς, ειπών ότι είναι απαράδεκτον να πυροβολούν τα τανκς στο γάμο του Καραγκιόζη και να σκοτώνεται ο κόσμος. Ο Στρατηγός εθύμωσεν με την διατύπωσίν μου και με παρετήρησεν αυστηρά, προσθέσας ότι δεν είναι αληθής ο ισχυρισμός μου και ότι έχει δώσει εντολήν και έχουν σταματήσει οι άσκοποι πυροβολισμοί. Την στιγμή εκείνην ηκούσθη ριπή πολυβόλου πλησίον μας εις την περιοχή Πλάκας. Τον ηρώτησα με σχετικήν αυθάδειαν «αυτό τι είναι Στρατηγέ»;. Έγινε ωχρός και διέταξεν άμεσον έρευναν. Διεπιστώθη ότι είχεν πυροβολήσει Ανθυπολοχαγός. Επείσθην ότι άλλα διέτασσεν ο Στρατηγός και άλλα εποίουν οι υπό τας διαταγάς του
»!
Φωτο: Αρχείο Α. Γεριτσίδη
Περισσότερα: