Οι άνθρωποι όλου του κόσμου μπορεί να διαφέρουν σε πολλά, αλλά όλοι μοιράζονται ένα κοινό τελετουργικό κάθε πρωί. Ένα φλιτζάνι καφέ!
Και μπορεί το τελετουργικό να είναι ίδιο, ωστόσο ο τρόπος παρασκευής του «μαγικού» ροφήματος που μας ξυπνάει, αλλά και τα υλικά που χρησιμοποιούνται για την παρασκευή του διαφέρουν από χώρα σε χώρα.
Ας δούμε πως πίνουν τον καφέ τους οι άνθρωποι σε 12 διαφορετικές χώρες:
Türk Kahvesi στην Τουρκία
Για κάποιους είναι τούρκικος, για άλλους ελληνικός, για παράλλους αραβικός και για κάποιους άλλους βαλκανικός ή ακόμα και αφρικανικός. Σε κάθε περίπτωση πρόκειται για αλεσμένο σε λεπτή σκόνη καβουρδισμένο καφέ, που βράζεται σε cezve στην Τουρκία και κατά προτίμηση σε χάλκινο μπρίκι στην Ελλάδα.
Πίνεται περισσότερο από κάθε άλλο είδος καφέ σε πολλές περιοχές της ανατολικής Μεσογείου, της Μέσης Ανατολής, των Βαλκανίων και της Βόρειας Αφρικής.
Στην Ελλάδα ήταν δεκτός και δεδομένος ως «τούρκικος καφές» μέχρι την δίωξη των Ελλήνων από την Κωνσταντινούπολη κατά τις αρχές του ’60, οπότε ο κόσμος, ως διαμαρτυρία, άρχισε να τον αποκαλεί «ελληνικό».
Είναι ένας μη φιλτραρισμένος, εύγευστος καφές που όταν το καϊμάκι πετύχει, δεν θες να πιεις άλλον.
Φραπέ στην Ελλάδα
Αυτός είναι σίγουρα ένας ελληνικής εμπνεύσεως καφές. Τα συστατικά του φραπέ είναι στιγμιαίος καφές, νερό, ζάχαρη και προαιρετικά γάλα και παγάκια. Τα υλικά μπαίνουν σε ένα σέικερ και ο καφές είναι έτοιμος μετά από λίγο χτύπημα.
Η δημιουργία του φραπέ ήταν τυχαία. Κατά την διάρκεια της Διεθνούς Έκθεσης στη Θεσσαλονίκη το 1957, ο αντιπρόσωπος της ελβετικής εταιρίας Νεστλέ στην Ελλάδα Γιάννης Δρίτσας παρουσίαζε ένα νέο προϊόν για παιδιά, ένα σοκολατούχο ρόφημα που παρασκευαζόταν στιγμιαία αναμιγνύοντάς το με γάλα και χτυπώντας το με σέικερ.
Ο Δημήτριος Βακόνδιος, υπάλληλος του Δρίτσα συνήθιζε να πίνει Nescafé που ήταν στιγμιαίος καφές και παρασκευαζόταν από την εταιρία. Σε ένα διάλειμμα που έκανε κατά την διάρκεια της έκθεσης θέλησε να πιει καφέ, αλλά επειδή δεν έβρισκε ζεστό νερό σκέφτηκε να χρησιμοποιήσει το σέικερ για να φτιάξει τον καφέ του με κρύο νερό. Έβαλε καφέ, ζάχαρη και νερό, τα κούνησε και δημιούργησε τον πρώτο καφέ φραπέ της ιστορίας. Μετά από χρόνια δήλωνε ότι δε μπορούσε να συνειδητοποιήσει πως ένα απλό πείραμα τον οδήγησε στην εφεύρεση του διασημότερου ροφήματος στην Ελλάδα.
Η λέξη frappé είναι γαλλική και σημαίνει χτυπημένος.
Cafezinho στη Βραζιλία
Είναι η χώρα του καφέ και ο καφές της είναι ο cafezinho. Η λέξη σημαίνει «μικρός καφές» και σερβίρεται πολύ ζεστός και σε μικρό φλιτζανάκι, όπως ο espresso. Παραδοσιακά πίνεται γλυκός ως πολύ γλυκός, γιατί στη Βραζιλία οι κόκκοι του καφέ καλλιεργούνται σε χαμηλότερο υψόμετρο σε σχέση με άλλες χώρες, με αποτέλεσμα να έχουν πιο πικρή γεύση.
Cafe Bombon στην Ισπανία
Ένας Cafe Bombon, περιέχει espesso και σερβίρεται με ζαχαρούχο συμπυκνωμένο γάλα σε αναλογία 1:1. Για το σωστό οπτικό αποτέλεσμα, να έχει δηλαδή δύο στρώματα διαφορετικού χρώματος το ρόφημα, χρησιμοποιείται διαφανές ποτήρι, και το συμπυκνωμένο γάλα προστίθεται αργά έτσι ώστε να βυθιστεί κάτω από τον καφέ. Πρόκειται για έναν καφέ κατάλληλο για όσους τους αρέσουν οι γλυκιές γεύσεις.
Καφές με τυρί στη Φινλανδία
Αν σας αρέσει ο καφές όσο και το τυρί, η Φινλανδία είναι η κατάλληλη χώρα για εσάς, αφού εκεί μπορείτε να συνδυάσετε και τα δύο στο ρόφημα Kaffeost. Ο ζεστός καφές χύνεται πάνω από χοντρά κομμάτια ενός τοπικού τυριού, του juustoleipä, που φτιάχνεται από γάλα αγελάδας, κατσίκας ή και ταράνδου. Και μπορεί σε κάποιους αυτό να μην ακούγεται και πολύ ελκυστικό, αλλά στους Φινλανδούς αρέσει!
Καφές με τσάι στη Μαλαισία
Αν πάλι δεν μπορείτε να αποφασίσετε μεταξύ καφέ και τσάι, η Μαλαισία είναι η χώρα σας. Ο τοπικός καφές, Yuanyang, συνδυάζει τον δυνατό καφέ φίλτρου με το χαλαρωτικό μαύρο τσάι με γάλα. Το ρόφημα σερβίρεται είτε κρύο είτε ζεστό.
Καφές με λεμόνι στην Ιταλία
O espesso Romano είναι ο γνωστός espesso που ξέρουμε, ο οποίος σερβίρεται με ένα μικρό κομματάκι φλούδας λεμονιού. H φλούδα από το λεμόνι τον γλυκαίνει και του δίνει ένα ελαφρύ άρωμα. Για τους φανατικούς του λεμονιού, υπάρχει στην Ιταλία και ο Guillermo, ο οποίος είναι εσπρέσο με μερικές φέτες lime. Μπορείτε να τον απολαύσετε ζεστό ή παγωμένο, με γάλα ή σκέτο.
Καφές με αυγό στο Βιετνάμ
Αν βρεθείτε σε κάποιο καφέ του Βιετνάμ, θα σας σερβίρουν τον τοπικό cappuccino, που ονομάζεται Cà Phê Trứng.
Το ρόφημα αυτό αποτελείται από κρόκο αυγού που έχει χτυπηθεί με συμπυκνωμένο γάλα μέχρι να δημιουργηθεί μια κρέμα, η οποία στη συνέχεια χύνεται πάνω από μια κούπα ζεστού Βιετναμέζικου καφέ Robusta.
Όσοι τον έχουν δοκιμάσει τον περιγράφουν ως ένα «ρευστό τιραμισού».
Καφές με κανέλα στο Μεξικό
Έχουμε συνηθίσει να βάζουμε κανέλα στον cappuccino, στο Μεξικό όμως συνηθίζουν να βράζουν τον καφέ με στικ κανέλας και pilonchilo, ένα είδος ακατέργαστης καστανής ζάχαρης. Ο Cafe De Olla παρασκευάζεται σε ένα πήλινο σκεύος που τον βοηθά να αναδείξει τα αρώματα και τις γεύσεις του.
Καφές με θαλασσινό αλάτι στην Ταϊβάν
Στην Ταϊβάν, μια αλυσίδα καφέ λάνσαρε το 2008 ένα ρόφημα καφέ πασπαλισμένο με θαλασσινό αλάτι. Κι ενώ κάποιος θα περίμενε ότι κάποιος θα έβαζε αλάτι στον καφέ μόνο αν θα το μπέρδευε με ζάχαρη, έκτοτε όλοι στην Ταϊβάν πίνουν τον καφέ τους με αυτό τον τρόπο. Η έμπνευση προήλθε από τη συνήθεια των ντόπιων να πασπαλίζουν φρούτα με θαλασσινό αλάτι με σκοπό να αναδεικνύεται καλύτερα η γλυκιά γεύση τους.
Καφές με πιπέρι στη Σενεγάλη
Θα ήταν ένας απλός καφές φίλτρου αν το χαρμάνι του δεν ήταν αναμεμειγμένο με πιπέρι Γουινέας. Ο λόγος για τον Café Touba της Σενεγάλης. Πρόκειται για ένα πολύ δυνατό ρόφημα που σερβίρεται στην περιοχή από τον 13ο αιώνα ακόμη κι ως φάρμακο.
Καφές με ουίσκι στην Ιρλανδία
Επινοήθηκε το 1942 από τον Ιρλανδό Joseph Sheridan με σκοπό να ζεσταίνει τους ταξιδιώτες. Η συνταγή του έκανε το ντεμπούτο της στο Buena Vista Cafe στο Σαν Φρανσίσκο το 1952. Έκτοτε σερβίρεται σε bar και καφέ σε όλο τον κόσμο. Ο Irish Coffee περιέχει ζεστό καφέ φίλτρου, ιρλανδικό ουίσκι, καστανή ζάχαρη και ολοκληρώνεται με πηχτή κρέμα. Αν τον πιεις καταλαβαίνεις τι πάει να πει πραγματικά δυνατός καφές.