Ο θάνατός του τοποθετεί τον Παύλο Φύσσα στους ήρωες της Γ’ Ελληνικής Δημοκρατίας. Η απώλειά του θωράκισε τον δημοκρατικό χαρακτήρα του πολιτεύματος απέναντι στους αποθρασυμένους καταστατικούς του πολέμιους.
O Φύσσας δεν ήταν διάσημος. Ο θάνατός του τον έκανε διάσημο σε όλους μας. Δεν ήταν όμως και τυχαίος. Ηταν ένας συνεπής αγωνιστής εναντίον του φασισμού. Γι’ αυτό δολοφονήθηκε.
Η δολοφονία του σηματοδότησε την αρχή του τέλους της ατιμωρησίας της Χρυσής Αυγής. Είναι πολύ κρίμα ότι χρειάστηκε η απώλεια ενός ανθρώπου προκειμένου η δημοκρατία να δείξει ότι μπορεί και ξέρει στοιχειωδώς να αμύνεται.
Η ολοκλήρωση της δίκης της Χ.Α. –της μόνης προσήκουσας κρατικής αντίδρασης στον εγκληματικό της χαρακτήρα- με την αναγνώριση της φύσης της ως εγκληματικής οργάνωσης είναι το κεφάλαιο που θα κλείσει τον κύκλο της ανεύθυνης αμεριμνησίας του καθεστώτος απέναντι στους πολέμιους της δυνατότητας να συνυπάρχουμε συντεταγμένα και ελεύθερα.
Λίγα πρόσωπα προσέφεραν τόσα σ’ αυτή τη μεγαλειώδη υπόθεση, όσο ο Παύλος Φύσσας με τον θάνατό του.
Τιμή στον Παύλο Φύσσα.
Ο θάνατός του μας έσωσε. Αυτούς τους ανθρώπους οι κοινότητες τιμούν σαν ήρωες.
O Δημήτρης Χριστόπουλος είναι Προέδρος της Διεθνούς Ομοσπονδίας Δικαιωμάτων του Ανθρώπου
