Με τον πανικό για τα σκουπίδια ίσως ο μέσος πολίτης δεν αντιλήφθηκε το λόγο που ξέσπασε όλη η κόντρα Κυβέρνησης-Δήμων-Αντιπολίτευσης για τους συμβασιούχους (που μάλλον διαφώτισε η δήλωση του Δ. Σταμάτη ότι έπρεπε να απολυθούν). Η κόντρα ξεκίνησε όταν η κυβέρνηση θέλησε να παρατείνει όσο μπορούσε τις συμβάσεις, εξαιτίας του γεγονότος ότι επρόκειτο για υπαλλήλους που επελέγησαν από το ΑΣΕΠ.
Στην πορεία οι Δήμοι αντέδρασαν (ή αδιαφόρησαν) αλλά και τα ανώτατα δικαστήρια στάθηκαν τείχος στις προθέσεις της κυβέρνησης με αποτέλεσμα η κατάσταση να γίνει περίπλοκη, τα στρατόπεδα να αναδιαταχθούν και οι Δήμαρχοι να αναθεωρήσουν μερικώς, αντιλαμβανόμενοι ότι είχαν “δωρίσει” τους εργαζόμενους στην επιρροή της κυβέρνησης. Έτσι επικοινωνιακά, ενώ θα μπορούσε η κυβέρνηση να εμφανιστεί προστάτης του ΑΣΕΠ κόντρα στους Δημάρχους των διαρκών και ολιγόμηνων συμβάσεων που συντηρούν ένα πελατειακό καθεστώς, τελικά η εικόνα είναι διαφορετική στην κοινή γνώμη.
Πάντως, παρά την επικοινωνιακή αδυναμία της κυβέρνησης σε αυτό το θέμα, αυτό που πρέπει να αναδειχθεί είναι πως είναι πιο σαφές από ποτέ ότι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Άρα η αυτοδιοίκηση δεν θα δικαιούται μετά την τακτοποίησή τους να ζητά και νέες συμβάσεις στην καθαριότητα για την κάλυψη των αναγκών και να φτάνουν στα δημοτικά συμβούλια για “επείγουσες και έκτακτες ανάγκες”. Και ένα ανεξήγητο ζήτημα είναι ποιος αόρατος μηχανισμός καταπίνει τρεις γενιές συμβασιούχων που μονιμοποιήθηκαν για να καλύπτουν πάγιες ανάγκες, αλλά αυτές συνεχίζουν να μην καλύπτονται και οι Δήμαρχοι ζητούν διαρκώς νέους συμβασιούχους…
Στα υπόλοιπα Αυτοδιοικητικά, όπου οι ζυμώσεις συνεχίζονται σε θολό τοπίο σε όλη τη χώρα, ο Πρόεδρος της ΝΔ ανέφερε ότι ο εκλογικός νόμος για την αυτοδιοίκηση δεν υπάρχει λόγος να αλλάξει. Θα ήταν μια αφετηρία συζήτησης η άποψη που εκφράζει ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης αν…
Αν η ίδια η ΝΔ δεν είχε αλλάξει το 2006 τον εκλογικό νόμο, “πειράζοντας” το ποσοστό εκλογής σε 42% από τον πρώτο γύρο (από το καθιερωμένο σε ολο το δυτικό κόσμο 50%) ώστε να καταφέρει να εκλέξει τους φίλα προσκείμενους Δημάρχους από τον πρώτο γύρο και να αποφύγει τις συμμαχίες της δεύτερης Κυριακής. Στον αντίποδα αυτής της συντηρητικής αντίληψης για τους εκλογικούς νόμους έρχεται η απλή αναλογική που εκφράζει την προοδευτική αντίληψη των κυβερνώντων (ίσως συνεπείς ιδεολογικά και οι δύο προσεγγίσεις).
Αυτοί που παρακολουθούν αμήχανα είναι αυτοί που βρίσκονται στο κέντρο και έχουν ακόμη πολύ ισχυρές αναφορές στην αυτοδιοίκηση, συχνά ισχυρότερες από αυτές του ΣΥΡΙΖΑ. Στην εποχή της παντοδυναμίας του ΠΑΣΟΚ, η απλή αναλογική θα οδηγούσε σε απόλυτη κυριαρχία του σε Δήμους και Περιφέρειες καθώς η Αριστερά ήταν ο πρόθυμος και βολικός σύμμαχος πάντα. Σήμερα όμως, “κάτω από το άλογο”, αμφιταλαντεύεται στο θέμα των συμμαχιών…
