Με λίγα λόγια δεν ήθελε να διαταράξει το στάτους της περιοχής και να εγείρει ζητήματα (“είστε πολίτες της Ελλάδα και πρέπει να εργάζεστε για την ανάπτυξή της”) αλλά ταυτόχρονα να υπενθυμίσει και το νήμα που συνδέει τη μειονότητα με τη γείτονα (“ομογενείς, ομόθρησκοι που η Τουρκία σας σκέφτεται και πρέπει να γαλουχείτε τις νέες γενιές με αυτές τις αρχές”).Ως προς τα μηνύματα που κάποιοι υπολόγιζαν ότι θα στείλει για τις ισορροπίες στο χώρο της μειονότητας, προφανώς και δεν διαταράχθηκε τίποτε από το υπάρχον στάτους αλλά μάλλον επιβεβαιώθηκε.
Αυτό λοιπόν που με κάθε ευκαιρία αποκαλείται “πρόκληση” δεν σημειώθηκε. Είτε επειδή οργανώθηκε καλά η επίσκεψη από τις ελληνικές αρχές, είτε επειδή δεν ήθελε και η άλλη πλευρά, είτε επειδή μπορεί να συνέτρεξαν και τα δύο. Γιατί ακόμη και αν η Τουρκία για τους δικούς της λόγους εφαρμόζει μια κλιμακούμενη και ελεγχόμενη ένταση σε διμερή θέματα, η Θράκη έρχεται τελευταία στην ιεράρχηση. Όπως φάνηκε στις δηλώσεις που έγιναν στην Αθήνα, υπήρξαν άλλα ζητήματα, τα οποία “ανέβασε” η τουρκική διπλωματία.