Πολλά έχουν ειπωθεί για το θέμα του δημοτικού πάρκινγκ. Δηλώσεις επί δηλώσεων, έλεγχοι ανεξάρτητων αρχών και έλεγχοι της δικαιοσύνης που είναι σε εξέλιξη, πολιτικές αντεγκλήσεις και πολύ μελάνι για την υπόθεση, που έρχεται και πάλι στην επιφάνεια μετά τις δηλώσεις Ανταμπούφη που αναμένει απαντήσεις μέσω του δημοτικού συμβουλίου. Το ερώτημα όμως είναι γιατί το Πάρκινγκ συνεχίζει μέχρι σήμερα να είναι κλειστό;
Παρότι η πλειοδότρια του διαγωνισμού έχει δικαιωθεί σε όλες τις προσφυγές της, αστικές και ποινικές σε βάρος πολιτικών και υπηρεσιακών παραγόντων, ας θεωρήσουμε ότι είναι μια υπόθεση ουδέτερη και για κάποιο λόγο απομακρύνθηκε η μισθώτρια από το Πάρκινγκ, χωρίς να παίρνουμε θέση υπέρ ή κατά κάποιου. Γιατί όμως παραμένει κλειστό προς όφελος των ανταγωνιστών ενώ ο δημότης στερείται τη δομή;
Για το πάρκινγκ πάντως, υπάρχουν και οι δημότες που ανακουφίζουν τους συμπολίτες τους διαθέτουν και ευαισθησίες για τους πεζούς. Όπως η νεαρή συμπολίτισσα που έκανε γνωστό ότι είναι ιδιοκτήτρια του οικοπέδου στη συμβολή των οδών Βενιζέλου και Μεραρχίας.
Όπου μετά την κατεδάφιση ενός επικίνδυνου κτίσματος, το αφήνει ελεύθερο για να παρκάρουν οι κάτοικοι της περιοχής (που θα μπορούσαν να το κάνουν με μεγαλύτερη τάξη για να χωράνε περισσότεροι) Όμως ζητά από το Δήμο να προστατεύει την πρόσβαση τον πολιτών στο πεζοδρόμιο, που είναι και το μοναδικό αφού η απέναντι πλευρά είναι απρόσιτη. Υπάρχουν λοιπόν και δημότες με διαφορετική προσέγγιση.
Για τα παιδιά του Πετεινού και τη συγκινητική τους χειρονομία να αγοράσουν ένα αμαξίδιο για ένα μαθητή της 1ης Δημοτικού στο Δροσερό, τα λόγια είναι περιττά. Έδωσαν και πήραν πολλά μαθήματα τα παιδιά του Δημοτικού Σχολείου Πετεινού. Και είναι σημαντικό ότι βοήθησαν ένα παιδί που αντιμετωπίζει χίλια δύο επιπρόσθετα εμπόδια σε σχέση με τα υπόλοιπα παιδιά για να έχει πρόσβαση στο σχολείο, πόσο μάλλον όταν έχει και σοβαρά κινητικά προβλήματα…
