Αθώοι κρίθηκαν από το Τριμελές Πλημμελειοδικείο οι Σ. Τσιακίρογλου και Γ. Μπατζακίδης για τις κατηγορίες που τους απέδιδε η Χ. Γρηγορίου. Αν κάτι προέκυψε από την ακροαματική διαδικασία δεν είναι κάποια ατασθαλία ή λαθροχειρία (ειδικά ο Γ. Μπατζακίδης και ειδικά για την επίδικη περίοδο ήταν αποστασιοποιημένος) αλλά μια χαρακτηριστική προχειρότητα και “οικογενειακή” λογική στο φορέα που χαρακτηρίζει άλλωστε όλη την περίοδο Τσιακίρογλου, που όμως δεν είναι ποινικά κολάσιμη αλλά πολιτικά . (Ότι φιλοδοξούσε να διοικήσει το ΕΒΕ ή το Δήμο με αυτά τα μυαλά και με συνεργάτες αυτούς που μετά τον κατήγγειλαν, είναι μια άλλη υπόθεση)
Άρα η απόφαση αποδίδει δικαιοσύνη και μάλιστα δείχνει ότι η ίδια η καταγγέλλουσα όπως φάνηκε στην αίθουσα, ήταν αντίστοιχα αμελής και συγκεντρωτική στο δικό της σωματείο, όπως υποστήριξαν τα μέλη στο Δ.Σ. της . Όμως δεν ελεγχόταν η Χ. Γρηγορίου σε αυτή τη δίκη. Αν κάτι πρέπει να επισημάνουμε ως συμπέρασμα είναι ότι οι πολιτικοί συσχετισμοί κατά την εκδίκαση της υπόθεσης ήταν πολύ-πολύ διαφορετικοί σε σχέση με το χρόνο της μήνυσης και άρα το ενδιαφέρον, πια, περιορισμένο.
Αυτοί που κάποτε προωθούσαν την Χ. Γρηγορίου (ίσως να την ενθάρρυναν κιόλας) έχουν σωπάσει ενώ και ο Γ. Μπατζακίδης, από τη στιγμή που αποσύρθηκε από τα κοινά, έπαψε να είναι “μπελάς” και η Ομοσπονδία ξαναέγινε “βολική” όπως φυσικά και ο Σ. Τσιακίρογλου εξυπηρετεί απόλυτα κάποιες καταστάσεις. Όμως αυτό που εντυπωσιάζει πάντα είναι ότι οι περισσότεροι συνεργάτες του πρώην Προέδρου στην πορεία μεταστρέφονται και του καταμαρτυρούν τα μύρια όσα… (συνήθως τα ίδια)
Μεγάλες συζητήσεις προκάλεσε τις προηγούμενες μέρες στα κοινωνικά δίκτυα η δεξίωση επιχειρηματία την Κυριακή με αφορμή ευτυχές γεγονός στον πεζόδρομο της οδού Δαγκλή. Οι πολλοί που αντέδρασαν επεσήμαναν ότι οι δημόσιοι χώροι έχουν όρια στη χρήση τους και επέκριναν έντονα ενώ ο επιχειρηματίας υπερασπιζόμενος αναφέρθηκε στις άδειες που έχει από το Δήμο για την ανάπτυξη των τραπεζοκαθισμάτων ενώ επεσήμανε ότι έγιναν 30 καταγγελίες και καταγράφηκαν 8 παραβάσεις, που θα του στοιχίσουν αρκετά.
Στην πραγματικότητα τα μεσημέρια του Σαββάτου και πολλές άλλες μέρες, η πρόσβαση του κόσμου σε αυτό ή σε άλλα σημεία δεν έχει κάποια μεγάλη διαφορά αλλά το ενδιαφέρον μάλλον κέντρισαν οι ροτόντες με τα λευκά τραπεζομάντηλα. Άρα αυτό που αναδεικνύεται για άλλη μια φορά είναι ο κανόνας που θέλει να θέτει ο Δήμος (που έχει την πρωτοβουλία) για την ανάπτυξη των τραπεζοκαθισμάτων στη Δαγκλή, στην πλατεία, στην Παλιά Πόλη, στην παραλία, παντού. Αλλά, όπως λέμε πάντα, ένας κανόνας για όλους και όχι κανόνες a la carte.
Από την πλευρά του ο Δήμος σε ένα άλλο πρόβλημα, είτε με πρωτοβουλία του είτε μετά την επισήμανσή μας (δεν έχει σημασία) φρόντισε να κλείσει την πρόσβαση στον πεζόδρομο πίσω από το ρολόι, που πολλοί χρησιμοποιούν ως κανονικό δρόμο ή ως πάρκινγκ, συστηματικά, δημιουργώντας μεγάλους κινδύνους για τους πεζούς στο κέντρο της πόλης. Από τις κορίνες που τοποθετήθηκαν συνάγεται το συμπέρασμα ότι προφανώς υπάρχει σοβαρή βλάβη στο ηλεκτρονικό σύστημα με τις ανοιγόμενες μπάρες που τις κρατούσε κλειστές.
Η υπόθεση με τους ρομά στο Μενίδι, φυσικά δείχνει την υποκρισία πολιτικών, ΜΜΕ και θεσμών για το θέμα. Προφανώς η κατάσταση είναι γνωστή αλλά έρχεται ένα τραγικό περιστατικό να δείξει πως “ξαφνιάζονται” αρκετοί που επιχειρούν να κάνουν τη δική τους μικροπολιτική σπέκουλα (δίνοντας την πάσα στους χρυσαυγίτες να βγουν από το καβούκι τους) ξεχνώντας τις διαχρονικές ευθύνες που υπάρχουν για τα γκέτο και την ασυδοσία.
Άλλωστε υποκρισία είναι και το γεγονός ότι οι άσκοποι πυροβολισμοί ενοχλούν όταν αφορούν μια γειτονιά με ρομά αλλά δεν ενοχλούν αν πέφτουν στο γάμο κάποιου επώνυμου, ειδικά αν αυτός γίνεται στην Κρήτη, όπου για ψηφοθηρικούς λόγους, δεν τολμά κανείς να μιλήσει για το ίδιο βάρβαρο έθιμο. Τα γκέτο είχαν ανακαλύψει κάποιοι και όταν σημειώθηκε το τρομερό φονικό στο Αλάν Κογιού της Κομοτηνής αλλά πρόλαβαν να το ξεχάσουν ήδη οι “ειδικοί” που είχαν μια άποψη ΚΑΙ για αυτό το θέμα.
