Και παρότι αποφεύγουμε τις παρουσιάσεις, ήταν επιβεβλημένο και τιμητικό να είμαστε καθώς το βιβλίο είναι μια εξαιρετική μαρτυρία που φωτίζει απίστευτες πτυχές ενώ βάρβαρου πολέμου με μεγάλες φρικαλεότηες και σφαγές, όπου η καταστροφική στάση της Ελλάδας, οι “μύθοι” θεσμικών και εξωθεσμικών παραγόντων, η ανεπάρκεια του συνόλου του πολιτικού προσωπικού, η αποσιώπηση των εγκλημάτων πολέμου από τα ελληνικά ΜΜΕ, ήταν μια κηλίδα που οδήγησε τη χώρα σε διεθνή απομόνωση.
Γενικότερα η στάση της πολιτικής ελίτ τη δεκαετία του ΄90 που η χώρα μπορούσε να μετατραπεί σε περιφερειακή υπερδύναμη, με χαρακτηριστική περίπτωση τον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας, απέδειξε την καταστροφή που προκάλεσε στη χώρα και έγινε ορατή, μετά το τέλος της πλαστής ευμάρειας του ’00.
Ο Πρόεδρος της Εγνατίας φάνηκε να υποστηρίζει ακριβώς όσα και ο Αντιπεριφερειάρχης Ξάνθης για το μέλλον της Εγνατίας, δηλαδή ότι οι ενέργειες που γίνονται έχουν σαν στόχο να αυξήσουν τα έσοδα, να καλύψουν το κόστος συντήρησης και να καταστήσουν τον αυτοκινητόδρομο επικερδή, προκειμένου να ιδιωτικοποιηθεί στο μέλλον, άρα είναι αναπόφευκτα τα διόδια. Αυτή η ταύτιση απόψεων εχει προφανώς τη σημασία της.
Αν αυτό ισχύει όπως το διατύπωσε, προφανώς και είναι δικαιότερο σε κάποιες περιπτώσεις, εφόσον πχ η διέλευση του Ιάσμου μειωθεί στο μισό και προστεθεί το ίδιο κόστος στη Μέστη. Αλλά ας είμαστε επιφυλακτικοί μέχρι την εφαρμογή για να διαπιστώθουσουμε αν οι διακηρύξεις επαληθευτούν. Σε κάθε περίπτωση η υπόθεση της Εγνατίας ανέδειξε πολλά θέματα για πολλούς, όπως ΜΜΕ, Κυβέρνηση, Αντιπολίτευση.